به گزارش می متالز، کاهش مالیات موجب رونق تولید میشود اما اگر بخواهیم مالیات را افزایش دهیم ممکن است سالهای آینده شاهد کاهش تولید در کشور باشیم. در حالی که کشور را گران اداره میکنند میخواهند همه هزینهها را از بخش تولید تامین کنند.
آسیبپذیری تولید در کشور بالاست و باید نرخ مالیاتی در این حوزه کاهش یابد.
زمانی که فعال اقتصادی میخواهد در کشور سرمایهگذاری کند نه بانکها از وی حمایت میکنند و نه شرکتهای خارجی میآیند اما باید برای خریدهای خود ۹ درصد مالیات ارزش افزوده بپردازد.
تولیدکنندگان انتظار کمک تسهیلاتی از دولت ندارند اما میخواهند مالیات عملکرد با مالیات ارزش افزوده یکی شود و دولت که توان پرداخت تسهیلات را به تولیدکنندگان ندارد، مالیات ارزش افزوده را هر زمانی که واحد تولیدی به بهرهبرداری رسید، محاسبه کند و آن را به تولیدکننده بازگرداند.
این در حالی است که سرمایهگذاران با مشکلات کمبود نقدینگی روبهرو هستند و فشارهایی همچون مالیات ارزش افزوده سبب میشود این پروژهها دیرتر به بهرهبرداری برسند، دولت نیز از منافع تولید، اشتغال و مالیات باز میماند و فعالان اقتصادی نیز از رسیدن به درآمد حاصل، عقب میمانند.
از این رو باید اجازه دهیم سرمایهگذار، هر زمان که به تولید و بهرهبرداری رسید از محل فروش محصول، مالیات ارزش افزوده را پرداخت کند. در این صورت میتوان به تسریع این پروژهها کمک کرد و مبالغی را که باید صرف پرداخت ارزش افزوده شود به بهرهبرداری پروژه اختصاص داد.
تمام سرمایهگذارانی که در پروژههای تولیدی یا خدماتی، اقدام به سرمایهگذاری میکنند، با توجه به محاسبه مالیات ارزش افزوده هر مرحله از فرآیند سرمایهگذاری در پروژه مانند خدمات فنی و مهندسی، خرید ماشینآلات، مواد اولیه و... دیگر باید از پرداخت هر گونه مالیات ارزش افزوده در دوران تجهیز و ساخت معاف شوند و سرمایهگذار ملزم شود مالیات ارزش افزوده را پس از بهرهبرداری نسبت به درآمد ماهانه، با یک سال تنفس در دوره ۲ ساله پرداخت کند.