به گزارش می متالز، پروژه گندلهسازی با ظرفیت تولیدی یک میلیون تن در سال را نیز، راهاندازی کنیم که نیازمند سرمایه و اخذ مجوزهای متعدد است و پروسه طولانی دارد. طبق برنامه، اگر همه چیز درست پیش رود تا سال 1400 کلنگ واحد گندلهسازی ما خواهد خورد.
فرزانه معصومی، اظهار داشت: در حال حاضر، ظرفیت تولید سالانه یک میلیون و 500 هزار تن کنسانتره و سنگآهن دانهبندی داریم که پیشبینی میکنیم؛ تا سال آینده، این رقم تا دو میلیون و 500 هزار تن افزایش یابد.
وی افزود: اگر بتوانیم ظرفیت تولید کنسانتره را به یک میلیون و 200 هزار تن در سال برسانیم، شاید بتوانیم یک میلیون تن در سال تولید گندله داشته باشیم.
معصومی در رابطه با وضعیت سنگآهن کشور، توضیح داد: ما در حال حاضر، کمبود سنگآهن نداریم یعنی سنگآهن برای تولید این میزان فولادی که در کشور تولید میشود، وجود دارد. حتی کنسانتره مازاد نیز داریم که صادر میشود، تنها مشکل ما دخالت دولت در زمینه نرخگذاری است.
اگر نرخگذاری درست و منطقی باشد، عملا ارز حاصل از صادرات به کشور باز میگردد و مشکلی نیز وجود نخواهد داشت.
ما طی پنج سال گذشته نشان دادهایم که میتوانیم براساس ظرفیت و نیاز، تولید کنیم، هرچقدر تقاضا باشد، توانایی عرضه داریم و هرگز در این خصوص مشکلی نداشتهایم.
مدیرعامل شرکت ققنوس آسیا در این خصوص ادامه داد: هرچقدر که نیاز باشد میتوانیم کنسانتره تولید کنیم و تنها نگرانی ما این است که سرمایهای که در این حوزه وارد میشود، برگشت نداشته باشد که با مصوبات و بخشنامههایی که دولت تصویب میکند، این بازگشت سرمایه بسیار دشوار میشود.
به ما گفتند در حوزه تولید کنسانتره سرمایهگذاری کنید، امکان ندارد برای آن عوارض وضع شود، در حالی که این اتفاق افتاد.
به همین دلیل ما پروژه گندلهسازی را با احتیاط بیشتری پیش میبریم. مسلم است که وقتی تولید ما از نیاز کشور بیشتر باشد، باید این مقدار صادر شود، اما با عوارضهایی که دولت برای صادرات وضع میکند، اصلا سرمایهگذاری در این حوزه عاقلانه و منطقی نیست.
وی در خصوص سیاستهای دولت در برخورد با صنعت، خاطرنشان کرد: متاسفانه سیاستهایی که دولت و بخش معاونتها و سازمانهای دولتی، در حوزه صنایع معدنی اجرا میکنند؛ ضربه سنگینی به بدنه تولید کشور وارد کرده است.
معصومی در مورد شرایط و نحوه صادرات، تصریح کرد: اگر ما بتوانیم بین عرضه و تقاضا تعادل ایجاد کنیم، مشکلی برای صادرات وجود ندارد. ما باید بتوانیم محصولات را با قیمت جهانی بفروشیم.
در چند سال گذشته توانستهایم ظرفیت تولید را بالا ببریم، اگر نیاز به تولید کنسانتره حس شود، میتوانیم ظرف مدت یک سال کنسانتره تولید و این نیاز را برطرف کنیم.
موضوع مهم این است که ما از سرمایهگذاری مجدد هراس داریم، چون نمیدانیم چه اتفاقی برای حوزهای که در آن سرمایهگذاری میکنیم، خواهد افتاد.
بازار فولاد ایران ثبات و قانون مشخصی ندارد، من معدندار نباید فولاد تولید کنم، باید این مرزبندیها مشخص باشد.
مدیرعامل شرکت ققنوس آسیا در ارتباط با معضلات این حوزه اضافه کرد: متاسفانه مصوبات کاملا یکطرفه و به نفع دولت است و به هیچوجه هنگام وضع مصوبات و بخشنامهها نفع بخش خصوصی در نظر گرفته نمیشود.
هراس از سرمایهگذاری در وجود تمام سرمایهگذاران بخش خصوصی وجود دارد، چون بخشنامهها بلند مدت و کارشناسی شده نیست.
اصلا تفکری پشت این بخشنامهها وجود ندارد و آنی بدون هیچ بررسی صادر میشود. بخشنامههای خلق الساعه ما را به عنوان سرمایهگذار وادار میکند اهداف خود را کندتر پیش ببریم.
وی در خصوص مشکلات فعالان این حوزه ادامه داد: بزرگترین مشکل صنعت ما، تصمیمگیریهای غیر کارشناسانه و عدم آشنایی مسوولان تاثیرگذار و صاحب نظر از کل چرخه و زنجیره تولید فولاد است. در بحث کلان هیچ فعالیت کارشناسی انجام نمیشود، البته این معضل تنها مختص صنایع معدنی نیست.
معصومی در پایان پیرامون فعالیتهای دولت، افزود: این اشکالی ندارد که مسوولی در حوزه خاصی فعالیت مستقیم نداشته است و چنین انتظاری نیز از مسوولان ارشد کشور نداریم.
تنها خواسته ما این است که مسوولان ذیربط با کارشناسان معدنی مشورت کنند و سپس تصمیماتی را برای صنعت اتخاذ کنند.
عدم همراهی با کارشناسان حوزههای مختلف، امروزه باعث شده فعالان حوزه فولاد، گندله، کنسانتره، سنگآهن و همه بخشهای صنعتی و تولیدی به این نحوه تصمیمگیری اعتراض داشته باشند. با وجود بخشنامههای دولت ما نیاز به تحریم نداریم، ما درگیر خود تحریمی هستیم.