مجموعه‌سازهای تقلبی زیر پوسته صنعت قطعه

به گزارش می متالز، به گفته کارشناسان و فعالان صنعت قطعه، این دو مسئله جریانی مخالف با یکدیگر داشته به‌طوری که با کاهش یکی دیگری وارد اوج فعالیت خود می‌شود.
ازاین‌رو باید برای کوتاه‌کردن سهم سودجویان بازار لوازم یدکی خودرو برنامه‌ریزی‌ها چندجانبه باشد و برای هر بخش پیشنهادی در کنار راهکار پیشین دنبال شود. در این بحث گسترش صنعت سراغ دو فعال صنعت قطعه رفت و دراین‌باره به رعایت نشدن قانون کپی‌رایت در کشور اشاره کرد و حاشیه سود این نوع فعالیت‌ها در بازار و به مجموعه‌سازهایی پرداخت که در این زمینه فعالیت گسترده دارند.

تصویب قانون کپی‌رایت

نادر روان، عضو اتحادیه صنف فروشندگان لوازم یدکی خودرو درباره خروج از چنین وضعیتی گفت: راهکار رفع این معضلات مشخص است، سرمنشأ ورود قطعات گمرک بوده و این سازمان می‌تواند به‌راحتی با بررسی استانداردها مانع ورود کالاهای بی‌کیفیت به کشور شود. همچنین ضرورت دارد قانون کپی‌رایت تدوین و ابلاغ شود تا در ادامه برنامه‌ها برای ممانعت از ورود قطعات قاچاق و نیز کالاهای تقلبی موانع جدی وجود داشته باشد.
وی ادامه داد: اگر محصولی در داخل ساخته شود و دارای کیفیت لازم بوده و در بسته‌بندی نشان خارجی در بازار عرضه شود به‌نوعی قابل‌قبول است زیرا تولید داخل است و این قانون کپی‌رایت برای رفع این مشکل می‌تواند بسیار کارساز باشد اما در مقابل قطعات بی‌کیفیت به ضرر تولیدکننده و مصرف‌کننده است.
او افزود: با تصویب و مصوب شدن قانون کپی‌رایت به‌طور قطع برای این امر جریمه‌هایی درنظر گرفته می‌شود که از حجم ساخت آن کاسته می‌شود.
این فعال بازار لوازم یدکی تصریح کرد: امروز برای ورود قطعات تقلبی به بازار قوانین بازدارنده وجود ندارد درحالی‌که این قانون در تمام دنیا در حال اجراست و این خلأ، شرایط را برای تولید و عرضه این نوع قطعات مهیا می‌کند.
وی در ادامه اظهار کرد: در ایران اگر کسی تولید محصولات تقلبی داشته باشد و مورد پیگرد قانونی قرار گیرد هزینه جزئی در دادگاه پرداخته و پس از رفع اتهام دوباره فعالیت گذشته خود را ادامه می‌دهد زیرا سود زیادی دارد که این جریمه‌ها برای او ناچیز است.
اما پرسش این است چرا قطعه‌ای باکیفیت که در داخل تولید می‌شود باید به نام یک نشان خارجی به بازار عرضه شود؟ روان در این‌باره توضیح داد: این موضوع به این برمی‌گردد که برخی نشان‌های جهانی شناخته شده و معروف هستند و مشتریان در سراسر دنیا آن را به‌خوبی می‌شناسند. ازاین‌رو مصرف‌کننده ایرانی نیز به‌دنبال نشان‌های شناخته شده است تا بخواهد خطر کرده و محصولات یک نشان ناشناخته را تهیه کند. درنتیجه حاشیه سود در کالاهای تقلبی نشان‌های معروف بسیار بالاست.
عضو اتحادیه صنف فروشندگان لوازم یدکی خودرو افزود: تولیدکننده واقعی با فردی که کالاهای تقلبی تولید می‌کند بسیار متفاوت است. صنعتگری که قطعات خودرو را زیرپله‌ای تولید می‌کند درواقع سودجو است و برای اینکه بیشترین سود را از بازار خود داشته باشد درحال فعالیت غیرقانونی است درحالی‌که تولیدکنندگان واقعی سرمایه‌گذاری می‌کنند، وقت می‌گذارد و انرژی صرف می‌کنند تا در آینده، نتیجه فعالیت خود را در قالب سود به‌دست آورند.
وی ادامه داد: فعالان کالاهای تقلبی از موقعیتی که برای آنها پیش می‌آید سوءاستفاده می‌کنند و اگر نشانی در بازار موقعیت خوبی به‌دست آورد و مردم از محصولی استقبال کنند افراد با تقلبی زدن آن ارزان تولید می‌کنند و گران می‌فروشند. البته نرخ این کالاها نسبت به نشان اصلی پایین‌تر است و به این ترتیب بخشی از بازار را از آن خود می‌کنند.
این فعال بازار لوازم یدکی افزود: درنتیجه این مابه‌ازا، حاشیه سود زیادی برای این گروه از افراد متقلب دارد که ترجیح می‌دهند با نشانی معتبر در بازار حضور داشته باشند.
روان در پاسخ به این پرسش که راهکار اتحادیه برای کنترل چنین معضلی چیست؟ یادآور شد: حک شدن شناسه روی محصولات و معرفی کامل قطعات که در چه کشور و شرکتی تولید شده می‌تواند بسیار کارساز باشد و باید این طرح در سطح ملی الزامی شود.

تولید یک‌دهمی و واردات ۹ دهمی

اما در ادامه ابوالقاسم آروند، فعال صنعت قطعه خراسان رضوی در این‌باره به دو مسئله اشاره کرد و گفت: درباره مسئله ورود کالاهای تقلبی بخشی مربوط به کسانی است که مدعی‌اند قطعه‌ساز و مجموعه‌سازی دارند اما قطعات را از چین وارد و در واحد تولیدی خود مونتاژ می‌کنند و البته بخشی از آنها نیز از مجراهای غیرصنعتی و از سوی قاچاقچیان وارد می‌شود.
او افزود: بحث مهم در این مسئله به قطعه‌سازنماهایی برمی‌گردد که ۱۰ تا ۲۰درصد محصولات خود را در داخل می‌سازند که مطلوب بوده و تایید می‌شود اما باقی ۸۰ تا ۹۰درصد را از کشورهای دیگر مانند چین وارد می‌کنند؛ وقوع چنین اتفاقی در صنعت قطعه کشور موردتایید مدیران دولتی نیز است؛ اینکه برخی تولیدکنندگان داخلی به این سمت رفته‌اند.
این فعال قطعه ادامه داد: ازاین‌رو مدعی هستیم قطعات تقلبی در داخل تولید نمی‌شود بلکه یا به‌طور کامل وارد می‌شوند یا به‌شکل خرد وارد و در داخل از سوی قطعه‌سازنماها و مجموعه‌سازنماها مونتاژ می‌شوند چراکه قطعه‌ساز واقعی نمی‌تواند یک قطعه نامناسب تولید کند، قطعاتی که روی آن خاک نشسته یا بسته‌بندی نشده به‌عنوان قطعه مرجوعی پس فرستاده می‌شود.
وی تصریح کرد: البته این منطقی است زیرا باید نظم و انضباط برقرار باشد تا کارها بسامان پیش رود و باید کیفیت محصول تضمین شده و در اختیار مصرف‌کننده قرار گیرد.
آروند تاکید کرد: هر قطعه نامناسب موجود در بازار مربوط به قطعات چینی است و اگر رد این قطعات بی‌کیفیت و تقلبی دنبال شود مشخص می‌شود که منبع اصلی آن مربوط به غیر از ایران است.
وی درباره فعالیت قطعه‌سازان زیرپله‌ای نیز گفت: برخی فعالان این حوزه مجموعه‌سازهای بزرگی هستند که قطعات را به‌شکل جدا وارد و در داخل مونتاژ کرده و به بازار لوازم یدکی عرضه می‌کنند زیرا ساخت آن ارزان‌تر تمام می‌شود و حاشیه سود زیادی برای آنها دارد. باید این گروه‌ها را پیدا کرد و مانع فعالیت آنها شد.
آروند درباره پیگیری این مسئله اظهار کرد: انجمن قطعه‌سازان کشور باید موضوع را دنبال کنند چراکه وجهه و جایگاه تولیدکنندگان واقعی را خدشه‌دار می‌کنند و چنین تولیداتی به نام قطعه‌سازان واقعی تمام می‌شود.