به گزارش می متالز، به نقل از ماینینگ براساس دادههای گمرکی که چین به تازگی منتشر کرده است، این کشور در سپتامبر (نیمه شهریور تا نیمه مهر) ۵۱۲ هزار تن زغالسنگ از کره شمالی وارد کرد، بیشترین حجم این زغالسنگ از نوع ککشو بود که در تولید فولاد به کار میرود. این حجم در مقایسه با زغالسنگی که چین در همین ماه در سال گذشته میلادی از کره شمالی وارد کرد، ۷۱/۶ درصد کاهش داشت. دلیل این کاهش به آخرین دور از تهدیدهایی مربوط میشود که سازمان ملل بر ضد کره شمالی وضع کرده است. براساس این تحریمها شورای امنیت سازمان ملل متحد فروش کانی زغالسنگ، سنگ آهن، سرب، کانی سرب و همچنین مواد غذایی دریایی را از سوی کره شمالی ممنوع کرد. چین نیز از نیمه اوت (۲۴ مرداد) شروع به اعمال محدودیتها کرد و قرار بود در ماه گذشته میلادی(سپتامبر) این ممنوعیت شدت بگیرد؛ در نتیجه اعمال این محدودیتها ارزش کل محمولههای زغالسنگ چین به کره شمالی در سپتامبر به رقم ۴۴ میلیون دلار رسید که ارزش آن در هر تن ۸۶ دلار شد و گویای وقوع کاهشی عمیق در نرخ حاکم بر زغال سنگ متالورژی است. مجموع واردات زغال سنگ از کره شمالی به چین در ۹ ماه ابتدای امسال میلادی (اواسط دی ۱۳۹۵ تا اواسط مهر ۱۳۹۶) ۴/۸۳میلیون تن بود، در حالی که چین در سال گذشته میلادی ۲۲/۴میلیون تن زغال انتراسیت از کره شمالی وارد کرد تا جایگزینی برای زغال کک باشد. این حجم در مقایسه با سال ۲۰۱۵ میلادی(۱۳۹۴ خورشیدی) کاهشی ۱۵ درصدی را نشان میداد. پیش از این، چین از تحریمهایی که بر ضد کره شمالی وضع میشد، عبور میکرد و دلایل بشردوستانه برای این کار میآورد، از جمله اینکه این ممنوعیت به شهروندان این کشور فشار میآورد، اما وقتی کیم جونگ اون، برنامههای موشکی هستهای خود را توسعه داد، فشارها بر پکن بیشتر شد. در نتیجه کاهش واردات از کره شمالی به چین، بنا بر برآوردهای رویترز واردات کنسانتره سنگآهن و سرب از کره شمالی به شدت افت کرد و به سطحی رسید که آخرین بار در ابتدای دهه جاری میلادی دیده شده بود.
محمولههای کانی و کنسانتره سرب نیز با ۸۴ درصد کاهش نسبت به سال پیش، به ۱ هزار و ۳۲۱ تن و به رقم ۱/۱۸ میلیون دلار رسید. حجم محمولههای سنگآهن نیز ۹۸ درصد افت داشت و به حدود ۳ هزار تن و به ارزش حدود ۵۵هزار دلار رسید. صادرات بنزین و دیزل از چین به کره شمالی نیز به نزدیک صفر رسید. کیوان جعفریطهرانی، تحلیلگر بازارهای بینالمللی فولاد و مواد اولیه در تشریح بیشتر این موضوع گفت: چین زغالسنگ را بسیار ارزان از کره میخرد، پس فروشنده خوبی به شمار میآید. البته فقط کره نیست، در دوران تحریم ایران هم، چین همواره شریک تجاری خوبی برای ما بود. چین به عنوان کشوری که یک دهه گذشته اقتصاد دوم برتر جهان بوده، در کل چندان به اصول بینالمللی وفادار نبوده و نیست. این بیوفایی در عرصه تجارت جهانی هم هست، چین بدل هر جنس اصلی را تولید کرد و به بازار جهانی فرستاد، در سیاستگذاریهای ملی هم همینگونه عمل کرد. او ادامه داد: از طرفی دیگر به دلیل نزدیک بودن این اتفاق به انتخابات ریاست جمهوری چین، شی جین پینگ رئیسجمهوری، دغدغه تهدید ثبات کشور در این بازه زمانی را داشت، بنابراین در این شرایط ترجیح داد از تنش سیاسی با امریکا و غرب بر حذر باشد، در نتیجه به خواسته شورای امنیت تن داد. به نظر من اگر این اتفاقات پس از انتخابات چین رخ داده بود، شی جین پینگ به این راحتی تن به عملی کردن تحریمها و قطع رابطه تجاری با کره شمالی نمیداد. وی درباره دیگر انگیزههای چین درباره کره شمالی توضیح داد: شی جین پینگ، رئیسجمهوری ۶۴ ساله چین در دوران جوانی، کمونیستی افراطی و به مشی سیاسی کره شمالی علاقهمند بوده و به سیاستهای کمونیستی نیز معتقد است؛ در نتیجه به دلیل گرایشهای کمونیستی تمایل دارد سیاستهای خود را در موافقت با کره شمالی نگه دارد. نشانه این سیاست چپگرایانه پیام جدید و نادری است که شیجینپینگ برای کیمجونگاون در رابطه با توسعه روابط دو کشور در دوم نوامبر ۲۰۱۷ صادر کرد. در نهایت اکنون زغال کک نزدیک به ۱۴۰ دلار در تن معامله میشود. این رقم کمتر از نرخ آن در نیمه آوریل (اواخر فروردین) است. اوج نرخ زغال کک در زمانی بود که نرخ به بالاترین میزان خود از میانه سال ۲۰۱۱ میلادی (۱۳۹۰ خورشیدی) رسید. این افزایش نرخ از اختلالات مربوط به توفان دبی در ایالت کویینزلند برمیآمد. در نهایت، نرخ این کامودیتی این روزها در حول و حوش ۱۷۸ دلار میچرخد که برای بیشتر تولیدکنندگان جای خرسندی دارد. در نوامبر ۲۰۱۵ (آبان ۱۳۹۴) نرخ این کامودیتی به ۷۵ دلار در هر تن افت کرد. در سال گذشته (۲۰۱۶) میلادی نیز نرخ به متوسط ۱۲۱ دلار در هر تن رسید در حالی که در سال پیش از آن(۲۰۱۵ میلادی) متوسط بهای آن ۹۰ دلار بود.