نبود زبان مشترک عامل جدایی صنعت از دانشگاه است

به گزارش می متالز، بهرام امیری در حاشیه کارگاه آموزشی ارتباط دانشگاه با صنعت با محور برق و پسماند با بیان عوامل تأثیرگذار در جدایی صنعت از دانشگاه اظهار کرد: «دانشگاهیان بر اساس پژوهش‌ کار می‌کنند، ممکن است زمان زیادی صرف شود تا یک پژوهش به نتیجه مطلوب برسد؛ اما صنعتگر فرصت مطالعه برای ایده جدید را ندارد؛ بنابراین هرلحظه که احساس نیاز به ایده داشته باشد، باید آن را فراهم کند و در غیر این صورت سهم بازار را از دست می‌دهد.»

وی افزود: «ازنظر دانشگاه پروژه موفق آن است که خروجی مطلوب حتی بدون کسب درآمد و با صرف هزینه داشته باشد؛ اما شرکت صنعتی فقط به سودآوری در پایان سال مالی فکر می‌کند.»

رئیس دفتر فنی مجتمع فولاد اسفراین گفت: «در کشورهای توسعه‌یافته واسطه‌هایی به نام انستیتو یا انجمن‌ها وجود دارند که به شکل کامپایلر یا مترجم عمل می‌کنند؛ یک ایده دانشگاهی برای تبدیل به کالای رقابتی باید پخته و اکتیوهایی به آن اضافه شود و یا اینکه چند ایده از گوشه و کنار باهم ترکیب و تبدیل به کالا شوند؛ بنابراین زمانی کالا قابلیت رقابت در بازار را دارد که استانداردهای کیفی و زیست‌محیطی جهانی را پاس کند.»

امیری اضافه کرد: «انستیتوها ایده‌های تحقیقاتی خام را از دانشگاه‌های مختلف خریداری کرده و باهم ترکیب می‌کنند و رنگ و لعاب صنعتی به آن می‌زنند و به‌صورت ایده ساخت یک محصول به همراه نقشه‌ها و طرح‌های ساخت به صنایع می‌فروشند. به‌عنوان‌مثال در کشور انگلستان فقط ۱۰درصد از شرکت‌های نوآور با دانشگاه‌ها روابط رسمی دارند درحالی‌که تقریباً ۵۰درصد از آنها دانشگاه را منبع اصلی نوآوری می‌دانند.»

وی بیان کرد: «در دنیای امروز، رابطه مستقیمی بین توسعه تکنولوژی و پیشرفت در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی و سیاسی هر کشور برقرار است، به‌ طوری‌ که می‌توان گفت تکنولوژی عامل اساسی ایجاد ثروت، دانایی و توانایی کشورها بوده و ابزاری قدرتمند در توسعه ملی به شمار می‌آید.»

۴رکن اساسی تکنولوژی

رئیس دفتر فنی مجتمع فولاد اسفراین با اشاره به ارکان تکنولوژی خاطر نشان کرد: «تکنولوژی طبق تعریف اسکاپ، دارای چهار رکن اساسی انسان، ماشین، سازمان و اطلاعات است که تعامل این‌ها با یکدیگر موجب رشد و توسعه اقتصادی می‌شوند.»

امیری عنوان کرد: «از میان چهار رکن تکنولوژی، انسان نقش محوری و بنیادی دارد که استفاده از بهترین و مدرن‌ترین ماشین‌آلات بدون نیروی انسانی متخصص و ماهر ممکن نیست و اینجاست که اهمیت دانشگاه بیش‌ازپیش روشن می‌شود.»

وی مطرح کرد: «دانشگاه محل تربیت نیروی انسانی متخصص و ماهر است و اگر این نیروی انسانی متخصص بتواند دانش و مهارت خود را در عرصه تولید و صنعت به کار ببرد، موجب پیشرفت خواهد شد؛ بنابراین می‌توان گفت تربیت نیروی انسانی متخصص یکی از کانال‌های ارتباطی صنعت و دانشگاه است.»

رئیس دفتر فنی مجتمع فولاد اسفراین با توجه به ارتباط تنگاتنگ صنعت و دانشگاه افزود: «کانال دیگر ارتباط صنعت و دانشگاه به تولید علم در راستای ایجاد محصول و در نهایت کسب درآمد مربوط می‌شود و چون این کانال به‌صورت مستقیم به اقتصاد جامعه برمی‌گردد از اهمیت بالایی برخوردار است.»

امیری با بیان اینکه در کشورهای توسعه‌ نیافته ارتباط تنگاتنگی بین دانشگاه و صنعت وجود ندارد، اظهار کرد: «در کشورهای توسعه‌نیافته، صنعت و دانشگاه علاوه بر اینکه از کل جامعه و سیستم جدا هستند، بین خود نیز ارتباطی ندارند و در این کشورها دولت برای سرپا نگه‌داشتن صنایع مجبور به دادن یارانه است؛ بنابراین دانشگاه‌ها نیز نمی‌توانند متناسب با صنایع تولید علم کنند و چنین کشورهایی اگر بخواهند به یک سازمان جهانی مثل سازمان تجارت جهانی بپیوندند، بسیار آسیب‌پذیر و شکننده خواهند بود.»

رابطه محکمی میان دولت، دانشگاه و صنعت وجود ندارد

وی عنوان کرد: «بررسی وضعیت صنعتی و تحقیقاتی کشور نشان می‌دهد که رابطه محکمی میان دولت، دانشگاه و صنعت آن‌طور که باید وجود ندارد، یعنی اتحاد مثلثی محکمی مشاهده نمی‌شود و اگرچه ممکن است در برخی موارد ارتباط منطقی و مناسبی هم برقرارشده باشد؛ اما کافی نبوده و ما اگر توانستیم ارتباطی کارا و غیراجباری بین دانشگاه و صنعت برقرار کنیم هر دو نهاد از ایجاد این رابطه سود می‌برند.»

رئیس دفتر فنی مجتمع فولاد اسفراین گفت: «در هزاره سوم با توجه به تحولات سریع محیطی، اوضاع بسیار متفاوت شده و برای ادامه حیات در دنیای رقابتی کنونی بنگاه‌های اقتصادی مزیت رقابتی خود را باید در نوآوری‌های ناشی از تحقیقات جستجو کنند؛ به‌عنوان‌مثال اگر صنایع خودروسازی ما وارد بازار رقابتی با سایر شرکت‌های جهانی شود، امکان ادامه حیات نمی‌یابد و سایر صنایع نیز به همین منوال خواهد بود.»

توجه به حقوق مالکیت فردی

امیری با اشاره به حقوق مالکیت فکری بیان کرد: حقوق مالکیت فکری «IPRs» به دنبال این است که از طریق انحصاری کردن موقت دانش جدید و انتشار آن، نوآوری را تحریک کند و ممکن است استدلال شود که بخش عظیمی از نتایج تحقیقات دانشگاهی هنوز کاربردی نیست؛ بنابراین یک شرکت باید منابع قابل‌توجهی را سرمایه‌گذاری کند تا بتواند نتایج تحقیقات علمی را به محصول تبدیل کند.

وی اضافه کرد: «امیدواریم روزی با پیوستن به بازارهای جهانی نیاز به ایجاد لینک بین صنعت و دانشگاه، بیش‌ازپیش پررنگ‌تر شود و گام‌هایی اساسی در این راه برداشته شود.»