با توافق اجباری نمی‌توان زنجیره ارزش فولاد را توسعه داد

به گزارش می متالز، مهرداد اکبریان درباره جلسه محمد شریعتمداری وزیر صنعت، معدن و تجارت با فعالان بخش خصوصی در روز چهارشنبه هفته گذشته گفت: این جلسه نخستین دیدار جامع و گسترده معدنی‌ها با وزیر محترم صنعت، معدن و تجارت به همراه معاونت معدنی وزارت صنعت، معدن و تجارت و رییس هیات عامل ایمیدرو بود. سه شخص یادشده یعنی دکتر شریعتمداری، دکتر سرقینی و دکتر کرباسیان متولی بخش معدن کشور هستند. از این بابت باید بیان کرد که جلسه خوبی برگزار شد؛ اما در جلساتی که حدود ۸۰ نفر در آن حضور داشته طبیعی است که صحبت‌های پراکنده‌ای مطرح شود و فرصت چندانی برای پاسخگویی و رسیدگی به آن مسائل از سوی وزیر و معاونان ایشان وجود ندارد. به همین دلیل انتظار خروجی مثبتی نمی‌توان از آن داشت.

اکبریان تشکیل ستاد زنجیره ارزش فولاد با دستور وزیر صنعت، معدن و تجارت را تبریک گفت و اضافه کرد: این موضوع حرکت بسیار خوبی است که ریاست آن را دکتر شریعتمداری بر عهده دارند. ایشان فردی جامع‌نگر هستند که این موضوع را از نگاه صنعتی، معدنی و بازرگانی خواهند دید که باید آن را به فال نیک گرفت؛ اما در این بحث مساله‌ای که وجود دارد و من فکر می‌کنم باید در این شرایط بیان شود، آن است که اختلاف‌نظری میان بخش خصوصی به‌ویژه معدنی‌ها و با کسانی که دست‌اندکار نوشتن مانیفست این ستاد هستند، وجود دارد.

رئیس انجمن سنگ‌آهن ایران تصریح کرد: قطعا ما با تشکیل زنجیره ارزش کاملا موافق بوده و از آن حمایت می‌کنیم. به نوعی خودمان را سربازان این زنجیره می‌دانیم. در این مدت نیز شاهد هستید هر کاری در توان معدنی‌ها به ویژه معدنکاران سنگ‌آهن بوده انجام شده است.

اکبریان تشکیل و تاسیس اجزای این زنجیره را موضوع مهمی دانست و گفت: باید چگونگی تشکیل، ظرفیت و فناوری و جانمایی و زیرساخت مشخص باشد. این موارد مسائل فنی است که بسیاری درگیر آن هستند. در کنار وزارت صنعت، معدن و تجارت وزارتخانه‌های دیگری مانند وزارت رفاه (که یکی از سرمایه‌گذاران عمده این زنجیره است) از نیز درگیر این مسائل هستند.

وی ادامه داد: به ‌غیر از تشکیل این اجزا، موضوع مهم دیگر ایجاد روابط صحیح بین این اجزا است. اگر این اجزا را داشته‌ باشیم اما نتوانیم روابط سالمی میان آنها تعریف کنیم، این اجزا نمی‌توانند نقش مثبتی در زنجیره ایفا کنند و تبدیل به اجزایی محدود‌کننده می‌شوند. در نتیجه این ارتباط از خود اجزا مهم‌تر است.

اکبریان معتقد است: از عمده‌ترین اقدامات توافق میان این اجزا است. توافق باید روی تناژ، میزان تولید، قیمت تمام‌ شده، نحوه تعاملات مالی و ... باشد. امروز تمامی بخش صنعت و معدن در نقدینگی مشکل دارد. در حال حاضر کمتر کارخانه‌ای وجود دارد که ماده اولیه خود را خریده و هزینه آن را نقد پرداخت کند. این واقعیتی است که نمی‌توان آن را کتمان کرد. از سوی دیگر نیز اگر این ماده اولیه خریداری نشود کارخانه نمی‌تواند تولید داشته باشد. از سوی دیگر این ماده اولیه محصول نهایی کارخانه‌ای دیگر است که اگر پول خود را دریافت نکند با مشکل همراه می‌شود. ایجاد یک رابطه درست فی‌مابین بالادستی و پایین‌دستی تضمین‌کننده حیات هر دو خواهد بود.

وی افزود: ما توافق پشت درهای بسته و به صورت دستور نداریم زیرا این توافق شکننده و غیرعادلانه است. متاسفانه وقتی دوستان می‌خواهند درباره این توافق صحبت کنند به فکر تعیین قیمت‌های دستوری و شرایط دستوری هستند. با توافق اجباری نمی‌توان زنجیره ارزش را توسعه داد.

اکبریان با عنوان پیشنهادی اظهار کرد: صادرات دری است که از آن هوای تازه وارد بخش صنعت و معدن می‌شود. صادرات در حوزه اقتصاد، تعادل میان خریدار و فروشنده را ایجاد و منجر به شفافیت قیمت‌ها می‌شود. از سویی دیگر صادرات باعث می‌شود کارخانه‌ها با ظرفیت ایده‌آل و شرایط سودآوری باشد. اگر صادرات را در کنار بازار داخلی داشته باشیم، منفعت و سود یک واحد را تضمین خواهیم کرد. وقتی صادرات برای کسی محدود می‌شود آیا خرید در بازار داخلی را برای آن تضمین می‌کنیم؟ آیا قیمت واقعی و پرداخت پول را تضمین می‌کنیم؟

رئیس انجمن سنگ‌آهن ایران تصریح کرد: حرف من این است وقتی صادرات محدود می‌شود در مقابل باید شرایط فروش داخل مهیا باشد؛ یعنی قدرت خرید برای ظرفیت کارخانه برای افراد وجود داشته باشد، همچنین این خرید به قیمت واقعی انجام شود. از سوی دیگر بتواند پول ماده خریداری‌ شده را پرداخت کند. زمانی که ۲ مورد از این آیتم‌ها وجود نداشته باشد چطور می‌توان بحث محدودیت‌های صادراتی را مطرح کرد.

اکبریان تاکید کرد: عقیده ما بر این است نباید آزادی صادرات اجزای زنجیره ارزش در بخش تکمیل فولاد گرفته شود. باید این آزادی در بحث قیمت‌گذاری و صادرات وجود داشته تا تعادل واقعی بین اجزا برقرار شود. اگر این کار انجام شود، زمانی که زنجیره فولاد نهایی شود، کشور صاحب واحدهایی خواهد بود که هرکدام به‌صورت مستقل سودآور واقعی بوده و زنجیره نیز بطور کامل سودآور خواهد بود؛ اما اگر این کار انجام نشود و توافقات اجباری باشد صاحب اجزایی خواهیم بود که برخی سودده و برخی با ضرر همراه بوده و برخی دیگر از واحدها سود متوسط دارند و اتفاقاتی که در سال‌های گذشته رخ داد دوباره تکرار می‌شود.

وی افزود: خواهش ما این است، مقوله صادرات در زنجیره ارزش جدی گرفته شود و حتما باید فرصتی ایجاد شود تا دراین‌باره به‌صورت کارشناسی با دکتر شریعتمداری صحبت شود.

اکبریان تصریح کرد: انتظار من بر این است، دکتر شریعتمداری با درایتی که بر ارکان‌های اقتصاد و به ویژه صادرات دارند در این زمینه به عنوان رییس ستاد زنجیره ارزش فولاد کشور ترتیب اثر داده و این موضوع را در زنجیره اعمال کنند.