به گزارش می متالز، یحیی آلاسحاق رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق منتقد فشارهای اقتصادی که طرف عراقی به پیمانکاران و صادرکنندگان ایرانی وارد میآورد، است.
طبق گفته رئیس سابق اتاق بازرگانی تهران، عراقیها تحت این عنوان که میخواهند در سیمان خودکفا شوند، حتی پروژههای عمرانی خود را نیز به ایرانیهایی که در مزایدهها برنده میشوند نمیدهند؛ یکی از بازارهای عراق که ایران روی آن حساب ویژه باز کرده، بازار سیمان عراق بود اما از چند ماه پیش عراقیها تعرفه واردات سیمان از ایران را افزایش دادند که این مسئله باعث محدودیتهای اساسی بر سر راه صادرات سیمان ایران به عراق شد؛ واقعیت آن است که عراقیها تحت این عنوان که می خواهند خودکفا شوند “سیمان ایرانی” را ممنوع اعلام کردند.
وزیر اسبق صنایع و معادن ایران درخصوص سرمایهگذاری مشترک برای ورود به این بازار نیز از استقبال ابتدایی عراقیها مبنی بر احداث کارخانههای سیمان برای تولید مشترک کلینکر خبر داد و تصریح کرد، سرمایهگذاران سیمان ایرانی در مزایدهها نیز شرکت کردند، اما عراقی ها با ایرانی هایی که در مزایده شرکت کردند رفتار مناسبی نداشتند و پروژهها را به ایرانیها واگذار نکردند.
آل اسحاق معتقد است،عراقیها تحت این عنوان که میخواهند در صنعت سیمان خودکفا شوند، حتی وقتی به توافق هم میرسیم بازهم سنگاندازی میکنند یعنی اول میپذیرند که ایرانیها در کارخانههای عراق سرمایهگذاری کنند اما بعد میگویند امکانپذیر نیست.
در همین راستا، ابراهیم رضازاده رئیس میز عراق در ایران نیز درخصوص مشکلات صادرات سیمان ایران به این کشور گفت: از سال۹۳، صادرات سیمان به عراق با محدودیتهایی مواجه شد که در ابتدا بحث الزام نماینده تجاری صادرکننده سیمان ایرانی مطرح شد و پس از اندک زمانی محدودیت ۲۵۰۰ تنی صادرات سیمان را وضع کردند.
وی ادامه داد: محدودیتها کمکم با افزایش روبهرو میشد اما با توافقات صورت گرفته، این محدودیتها از حجم ۲۵۰۰ تن به ۲۵ هزارتن رسید و در نهایت این محدودیت لغو شد.
رضازاده با اشاره به اینکه در انتهای پاییز سال۹۴ به شرکتهای سیمان هشداری مبنی بر قطع واردات سیمان ایرانی از سوی عراقیها داده شد، تاکید کرد: برای حفظ بازار سیمان عراق، به تولیدکنندگان پیشنهاد سرمایهگذاری مشترک با طرف عراقی برای از دست ندادن این بازار ارائه شد زیرا شرکتهای ما وابسته به صادرات سیمان به عراق هستند.
رئیس میز عراق با اشاره به اینکه روابط مشترک اقتصادی باید برد-برد باشد، تصریح کرد: اغلب شرکتهای سیمانی ایرانی متعلق به هلدینگهای دولتی هستند که تحرک مناسبی در بازارهای صادراتی ندارند و شاید باور قطع واردات از سوی طرف عراقی را نمیدیدند چراکه این کشور حتی در سال۹۳، ۱۰میلیون تن انواع سیمان را از این وارد کرد اما متاسفانه طی سالهای اخیر برای حفظ بازار، هیچ ظرفیتسازی انجام نشد.
وی اضافه کرد: چند کارخانهای که امروز برای تولید به بازار عراق آمدهاند نیز تاکنون به مرحله بهرهبرداری نرسیده و نمیتوان به تولیدات این کارخانهها فعلا چشم دوخت.
رضازاده از قول روی هوای عراقی به طرف ایرانی نیز گفت: سرقینی معاون وزیر صمت، در دیدار با طرف عراقی قول مساعد گرفت که اگر نیاز داخلی آنها بر اساس شروع سازندگیها در این کشورها افزایش پیدا کرد و به قانون حمایت از تولید عراق لطمهای وارد نشود، از ایران برای تامین سیمان خود کمک بگیرد.
وی تصریح کرد: قانون حمایت عراق بر این اساس استوار شده که تولیدکنندگان داخلی را حمایت کرده و به آنها ممنوعیت اجازه ورود آن کالا را اعطا میکند و تا زمانی که آن تولیدکننده از لحاظ تامین نیاز بازار و قیمت تولیدی بتواند بازار را پوشش دهد، عراق نیز از تولیدکننده خود حمایت کند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: امروز سرمایهگذاران فرانسوی به همراه عراقیها با سرمایهگذاری مشترک توانسته ظرفیت ۳۰میلیون تنی را به گونهای تامین کنند که تنها بازار این کشور ۲۱میلیون تن نیاز به سیمان دارد، بنابراین اگر حتی در دوران سازندگی عراق نیاز به تامین سیمان باشد، احیانا آنها به سرعت بازارشان را تامین میکنند.