معماری در قالب توسعه میان بافتی

به‌گزارش می متالز به‌ نقل از صما، این پنل با حضور مهرداد زواره محمدی (معمار)، رامبد ایلخانی (معمار) و دوست‌محمدی (مدیرعامل گروه نکسا) برگزار شد.

در ابتدای این پنل مهرداد زواره محمدی با بیان اینکه متأسفانه فعالیت کمیته‌های بنا منوط به تراکم و اضافه بنا شده گفت: کار اصلی کمیته‌های نما ارتقای کیفیت نما است.

معماری در قالب توسعه میان بافتی

در ابتدای این پنل رامبد ایلخانی بابیان اینکه معماری در قالب توسعه میان‌بافتی شامل مباحث متعددی می‌شود گفت: در این قالب سفارش‌دهنده و بهره‌بردار هر دو اکثراً بخش خصوصی هستند، از این جهت بضاعت معمار در تجربه‌گرا برخورد کردن با موضوع بالاتر است.

وی ادامه داد: در این قالب برنامه پیشنهاد شده از عرضه خصوصی تا حوزه عمومی را دربر می‌گیرد. همچنین به‌ واسطه تعدد بروز تاپیولوژی در بافت شهر، قوانین استخراج شده از پروژه‌های تجربه‌گرا امکان تسری در سطح گسترده را دارد.

ایلخانی در خصوص شاخصه‌ها و چالش‌های توسعه میان‌بافتی گفت: چالش‌های این مبحث شامل عملکرد معرفی مجدد به سکونت و یا کار پتانسیل گسترش به حوزه‌های دیگر و تأثیر سبک زندگی، مشاعات، نمای سوم (نماهای جانبی) نمای پنجم (بام قابل استفاده) تقابل عرصه خصوصی و حوزه عمومی، ضوابط ساخت و ساز و تأثیرگذاری در شهر و تأثیرپذیری از شهر است.

وی در ادامه درخصوص توسعه میان بافتی و چانه زنی های معمارانه گفت: این مبحث نیز شامل مذاکر با ضوابط در توسعه میان‌بافتی، بازبینی تایپولوژیک و ارایه راهکاراهایی برای سبک زندگی آپارتمانی در توسعه میان بافتی، بازبینی پروگراماتیک و ارایه راهکارهایی برای گنجاندن عملکردهای غیرمسکونی در تایپولوژی عرفا مسکونی در توسعه میان بافتی است.

متأسفانه در کشور ما فکر به‌درستی انجام نمی‌گیرد

در ادامه این پنل دوست‌محمدی، مدیرعامل و از بنیانگذاران گروه نکسا گفت: زمانی‌که طراحی به شکل صحیحی انجام شود اجرا بدون دغدغه و بدون کوچکترین تغییری، نهایی می‌شود. تمام تلاش ما در گروه نکسا این است که تمامی پروژه‌ها با جزئیات و دقت تمام طراحی شود تا اجرا با کمترین تغییر روبرو شود.

وی با بیان اینکه در کشور ما از فکر کمتر بهره می‌برند گفت: عدم بهره‌مندی از فکر و دقت باعث شده معماری بناهای ما با جزئیات روبرونشود.

متروپل یکپارچه‌ترین ساختار محله‌های در ارتفاع

دوست محمدی در ادامه اشاره‌ای به پروژه متروپل داشت و در این خصوص گفت: شهروندان شهر مدرن، سکونت در شهر را انتخاب می‌کنند، چراکه دسترسی بی‌واسطه به خدمات رفاهی-جمعی، از اولوییت‌های سبک زندگی مطلوب آنها است. ساختار حرکتی شهرها: شامل خیابان‌ها و میادین، حوزه‌های گذار و مکث، همچون شبکه شریانی هستند که ساختمان‌های مسکونی با اتصال به آنها از خدمات رفاهی-جمعی تعبیه شده بر امتدادشان تغذیه می‌کنند.

حال سوال این است که آیا می‌توان یک مجتمع مسکونی را به نحوی طراحی کرد که در آن با تعبیه خدمات عمومی در ارتفاع، مجتمع به مدل کوچکی از شهر در ارتفاع تبدیل گردد؟

پاسخ آن پروژه متروپل است. ارتباطات عمودی در این‌ ساختمان، همچون ساختار حرکتی در شهر، هم-هوا با فضای باز در نظر گرفته شده، و واسطه تغذیه واحد‌های مسکونی از خدمات رفاهی و مشاع هستند. در نتیجه، هر طبقه در مجتمع مذکور، تبدیل به یک واحد همسایگی و یا یک محله در ارتفاع شده است.

وی در خصوص پروژه گالری سفید نیز گفت:‌ گالری سفید در آن واحد درون‌گرا و برون‌گرا است. در طراحی گالری سفید در داخل، سازماندهی فضا حول ایده اصلی امتداد حداکثری در مقطع شکل گرفته است. این نظام ممتد فضایی به‌واسطه تجوف لحاظ شده در مقطع پروژه به‌سمت بیرون تسری یافته است.

وی گفت: فضای مقطع-محور و سیال شرایط بروز و ظهور دیدهای پرسپکتیوی متنوعی از فضاهای داخلی را فراهم می‌کند. از بیرون و در نگاه اول، ساختار فرمال پروژه ساختاری صلب و منتزع از احجام مجرد اقلیدوسی و همخوان با بافت متراکم مسکونی پیرامون خود است.