به گزارش می متالز، حقیقتش تحلیل بازار در چند وقت اخیر بنظرم در میان انبوهی از ریسکهای سیستماتیک و تلخ بینهایت دشوار است و بنظرمن بیشتر از پیشبینی باید پیشگویی بسنده کرد اما چند نکتهای به ذهنم می رسد که در زیر بیان می کنم:
بنظرم بیشتر از شاخص اندیکاتوری که می تواند به ما این روزها کمک کند ارزش بازار هست که با رصد آن می شود تشخیص داد بازار حبابیست و یا در جای خطرناکیست یا خیر؟ مطابق اون چیزی که امروز رو تابلوی بازار میشود دید ارزش بازار بورس حدود ۱.۴۹۰.۰۰۰ میلیارد تومان و ارزش فرابورس حدود ۳۰۳.۰۰۰ میلتومان هست که با دلار آزاد ۱۳.۵ مجموع ارزش بازار بورس و فرابورس حدود معادل ۱۳۲ میلیارد دلار و با دلار نیمایی ۱۲ تومن حدود ۱۴۹ میلیارد میشود. با توجه به اینکه در سال ۹۲ اوج بازار که حدود ۱۴۰ میلیارد دلار قیمت داشت هم اکنون اختلاف بالایی نداریم اما ذکر چند نکته در اینجا ضروریست.
تعداد زیادی شرکت در این سالها به بازار وارد شده که جز بزرگترین شرکتهای ایران هستند مثل پتروشیمی پارس، نوری و ... به همین جهت اختلاف ارزش حتی ۲۰ میلیارد دلاری با آن زمان خیلی عجیب نیست. نکتهی دوم طرحهای توسعهای در اکثر این شرکتهاست که به بهره برداری رسیده و به سوددهی نیز رسیده. مثلا پالایشگاه ستاره خلیج فارس از زیر مجموعه فارس که بزرگترین پالایشگاه کشور هست که هنوز در بازار پذیرش نشده!
نکتهی بعدی استنباط بازار از آیندهی دلار در ماههای پایانی است. بنظر میرسد که بازار به آهستگی دلار ۱۵ تومنی رو باور کرده و به زودی قیمتهای با این دلار خود را تنظیم خواهند کرد. وجود شرکتهای جدید در بازار که ارزش بورس را نزدیک به جی دی پی کل کشور میکند ( فرضا حدود ۷۰ درصد جی دی پی) بنظر ارزش بازار ۲۰۰ میلیارد دلاری اصلا عدد بالایی نباشد و با دلار فیوچر ۱۵ تومانی ارزش بازار حدود ۱۲۰ میلیارد دلار خواهد شد که گپ خوبی برای رشد میتوان تصور نمود. سوخت دیگر بازار در حال حاضر به نظرم قانون عملیات بازار باز میباشد که به نظر میرسد سریعا در حال نشان دادن اثراتش در بازار است. میتوان موج جدید پول را اثر ورود این پول که ناشی از کاهش قیمت پول بین بانکی و به تبع آن ورود پول از سپردهها به سمت بازار سرمایه که با افزایش نسبت P/E در بازار همراه است تحلیل نمود. بنظر میرسد که بازار به استقبال کاهش نرخ بهرهی بین بانکی رفته است. در هر صورت به دلیل وجود ریسکهای زیاد در فضای کشور پیشبینی کوتاه مدت به سختی امکان پذیر است اما بفرض عدم وقوع ریسکهای سیاسی (که بعدا تحلیل شخص خودم رو در این مورد مینویسم) بازار در فرآیند طبیعی رشدش قرار خواهد گرفت و حجم معاملات از این روند حمایت خواهد کرد.
پس توصیه به سهامداری بلند مدتی میکنم و شرکتهایی که سود واقعی میسازند. سود پایدارتر اما محکمتر و قابل دفاع. پر سود باشید.