می متالز - این روزها همه مردم خصوصا اقشار محروم با شرایط سخت اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند. تورم افسار گسیخته، بیکاری گسترده، رکود بی سابقه، نه نایی برای کارگران و کارکنان حقوق بگیر باقی گذاشته نه توانی برای مشاغل آزاد. نه قدرت خریدی برای طبقات محروم مانده نه برای طبقه متوسط. کمر نان آوران خانواده زیر بار مشکلات اقتصادی خمیده گشته و استخوان بسیاری از اقشار محروم در زیر چرخ اقتصاد نابسامان در حال خرد شدن است. امروز کمتر سرپرست خانواری می توان یافت که در برابر زن و فرزندان خویش شرمسار نباشد.
این کلمات تصویر ساده ای از اوضاع معیشت مردم است. این اوضاع نتیجه عملکرد چه کسانی است؟ کشوری با این همه ثروت و ظرفیت انسانی کم نظیر و مردمی چنین شایسه چرا باید به چنین وضعی گرفتار شوند؟ علل این همه فقر بیکاری و فساد و بی عدالتی چیست؟
قطعا برخی از مشکلات ناشی از تحریم هاست. اما بیش از نود درصد این مشکلات ناشی از برنامه های غیر علمی، تصمیمات ناپخته و دعواهای جناحی است که اقتصاد را به این روز انداخته است. به عبارت دیگر در هیاهوی دعواهای سیاسی بر سر کسب قدرت و ثروت در یک محیط فسادزده، آن چه غایب بوده مردم بوده و منافع ملی. آن چه وجود نداشته حکمرانی شایسته بوده و شایسته سالاری.
در چنین شرایطی کنار کشیدن متخصصان را نوعی بی مسوولیتی و خودخواهی می دانیم. جالب است جمعی از همکاران دانشگاهی ام مرا از ورود به عرصه مجلس منع کردند و می گویند آبرو، بر باد می رود و این تلاش ها فایده ای ندارد. پاسخم این بود و هست که اگر آبرو برای چنین روزی در مسیر کمک به نجات اقتصاد ورشکسته و مبارزه با فساد گسترده بکار نیاید پس به چه درد می خورد؟ مردم چه گناهی کرده اند که باید این همه هزینه برای تحمل شرایط سخت فعلی بپردازند؟ شرایطی که عمدتا معلول عدم شایسته سالاری و عدم حاکمیت علم و تخصص برای حل مسائل اقتصادی است؟
براین اساس اولویت اول و دوم و سوم کشور را نجات اقتصاد، حل مشکلات معیشتی مردم، ایجاد شغل برای بیکاران به ویژه زنان و جوانان تحصیل کرده می دانیم. این ها مشکلاتی نیست که قابل حل نباشد تجربه سایر کشور ها با مشکلاتی بیشتر نشان می دهد که همه این مشکلات قابل حل شدن است البته این امور جز با سپردن آنها به افراد متخصص و شایسته حل شدنی نیست.
نقطه مشترک جمعی از دوستان دانشگاهی بوده که ما را در یک لیست تحت عنوان «ائتلاف بزرگ اقتصاد و معیشت مردم» جمع کرده است، استفاده از متخصصان و رویکرد علمی به حل مشکلات اقتصادی است. این راهی است که دیگران رفته و نتیجه گرفته اند. چرا ما این راه را نرویم؟
امید است این ایده راهی باشد برای مردمی که از تکرار شعار رنگارنگ اما عملکرد بی مقدار این جناح و آن جناح مایوس، خسته و دلشکسته اند و این دو مسیر را بسته می بینند.
به امید بهبود زندگی مردم و تماشای لبخند رضایت بر لبان همه آنان که حق آنان است.
دکتر میثم موسائی: