بازار شمش چدن پررونق اما کم سود

به گزارش می متالز، بابک میروردی‌زاده اظهارکرد: شرکت ذوب صنعتگران یکی از زیرمجموعه‌های هلدینگ گروه صنعتی کیمیا است که با اتکا به تجربه‌ ۴۰ ساله مالکان آن در حوزه ریخته‌گری، اقدام به تولید انواع شمش‌های چدنی برای صنایع مختلف می‌کند.
مدیرعامل شرکت ذوب صنعتگران درباره شمش‌های مختلف چدنی تولید شده در این شرکت، عنوان کرد: این شرکت به شکل تخصصی به تولید انواع شمش چدن اعم از چدن آلیاژی، چدن‌های داکتیل و چدن خاکستری می‌پردازد که آنالیز این شمش‌ها با توجه به آنالیز مورد درخواست خریداران تنظیم شده و طبیعتا با هم متفاوت است.
وی بیشترین مصرف داخلی شمش‌های چدن تولید شده در شرکت ذوب صنعتگران را در صنایع خودروسازی بخش دولتی ذکر کرد و افزود: عمده‌ترین خریداران این محصولات، خودروسازانی مثل ایران‌خودرو، سایپا و تراکتورسازی هستند که از این شمش‌ها برای ریخته‌گری قطعات مورد نیاز خود استفاده می‌کنند.

افزایش مصرف شمش چدنی

میروردی‌زاده با اشاره به بهبود بازار تولید شمش چدن نسبت به گذشته، در این‌باره اضافه کرد: در سال‌های گذشته به دلیل رکود بازار خودروسازی در ایران، سفارشات در این حوزه به شدت کاهش یافته بود و بازار مطلوبی در کشور برای شمش چدن وجود نداشت ولی درحال‌حاضر این وضعیت بهبود پیدا کرده و با افزایش میزان تولید تدریجی صنایع خودروسازی کشور، بازار مصرف شمش چدنی کشور نیز شکوفا شده است.
مدیرعامل شرکت ذوب صنعتگران همچنین درباره حاشیه سود تولید شمش چدنی در کشور عنوان کرد: البته باید توجه داشت که اگرچه این بازار پویاتر از گذشته به فعالیت خود ادامه می‌دهد ولی به دلیل وجود بازار رقابتی در این حوزه، حاشیه سود در این صنعت اندک است.
وی در این‌باره تاکید کرد: شمش چدنی درحال‌حاضر به طور متوسط با قیمتی حدود 5هزار و ۷۰۰ تومان به ازای هر کیلوگرم به فروش می‌رسد که با توجه به قیمت خرید مواد اولیه و هزینه‌های مربوط به فرآیند تولید، سود چندانی را در بر ندارد.

تفاوت در آنالیز مواد اولیه

میروردی‌زاده درباره منابع مواد اولیه مورد استفاده در تهیه شمش‌های چدنی تولید شده این شرکت، خاطرنشان کرد: در ریخته‌گری شمش چدن، مواد اولیه در هر آنالیز متفاوت هستند و بر حسب آنالیز مورد نیاز صنایع مصرف‌کننده انتخاب می‌شوند. این مواد اولیه می‌تواند نسبتی از آهن‌اسفنجی و قراضه باشد که هر دوی این مواد اولیه از منابع داخلی قابل تامین هستند.
مدیرعامل شرکت ذوب صنعتگران منبع اصلی تامین قراضه مورد نیاز این شرکت را ضایعات خط تولید خودروسازی‌ها ذکر کرد و افزود: این ضایعات شامل قراضه روغنی، براده آهن و براده چدن هستند و در مجموع حدود ۸۰درصد حجم قراضه مورد استفاده ما را تشکیل می‌دهند. درحال‌حاضر، قیمت متوسط قراضه رقمی بین 4هزار و ۸۰۰ تا 4هزار و ۹۰۰تومان به ازای هر کیلوگرم است که با توجه به میزان موجودی در بازار، نوسان می‌یابد.
وی درباره میزان تولید شمش‌های چدنی این شرکت و نوع مصرف آنها نیز بیان کرد: درحال‌حاضر تولید شمش چدن در شرکت ذوب صنعتگران به یک هزار و ۷۰۰ تا یک هزار و ۸۰۰ تن در ماه رسیده است که معمولا تولید این شمش‌ها بر اساس آنالیز مورد نیاز مصرف‌کنندگان انجام می‌شود. صنایع خودروسازی نیز با توجه به همین آنالیزها، شمش‌ها را پس از ذوب دوباره، به قطعه تبدیل می‌کنند؛ این شمش‌ها ممکن است در تولید سیلندر، میل‌لنگ، کاسه چرخ و قطعات دیگر مورد استفاده ‌قرار گیرند.

قوانین، سدی برابر صادرات

میروردی‌زاده همچنین درباره فعالیت‌های زیرمجموعه‌های دیگر هلدینگ گروه صنعتی کیمیا در حوزه ریخته‌گری، عنوان کرد: مجتمع فولاد کیمیا نیز که به صورت تخصصی در زمینه فولاد فعالیت می‌کند، توانایی شمش‌های فولادی در مقاطع مختلف، انواع شمش‌های آلیاژی، ساختمانی و نیز قطعات ریخته‌گری فولاد آلیاژی تا تناژ ۲۰ تا ۲۵ تن را دارد.
مدیرعامل شرکت ذوب صنعتگران در این خصوص افزود: علاوه بر این، خط آلیاژی و ریخته‌گری قطعات آلیاژی مجموعه ما نیز درحال‌حاضر به فعالیت مشغول است و فولادهای آلیاژی دقیق را تولید می‌کند.
وی با ذکر این نکته که تامین مواد اولیه به خصوص قراضه در وضعیت کنونی با مشکلات زیادی همراه است، درباره اقداماتی که نهادهای دولتی و بالادست حوزه صنعت می‌توانند در جهت بهبود وضعیت صنعت ریخته‌گری انجام دهند، خاطرنشان کرد: آنچه درحال‌حاضر می‌تواند بیشترین کمک را به تولیدکنندگان و صاحبان صنایع ریخته‌گری تلقی کند، این است که وضع قوانین و شیوه‌نامه‌ها از شکل خلق‌الساعه و ناگهانی، به یک ثبات منطقی برسد تا تولیدکنندگان و اهالی صنعت بتوانند درباره نوع فعالیت خود در این حوزه برنامه‌ریزی بلندمدت داشته باشند.
میروردی‌زاده در پایان با اشاره به قابلیت‌های موجود صنعت ریخته‌گری کشور، درباره حمایت از تولیدکنندگان داخلی برای ورود به بحث صادرات، عنوان کرد: محصولات صنایع ریخته‌گری ایران از نظر کیفیت و قیمت محصولات، نسبت به رقبای خارجی خود، وضعیت مطلوب‌تری را دارند و علاوه بر تامین نیاز صنایع داخلی، می‌توانند بخشی از سود بازارهای خارج از کشور را نیز به خود اختصاص دهند. این‌کار جدا از سودآوری برای تولیدکننده، برای کشور نیز ارزآوری مناسبی را به دنبال خواهد داشت؛ اما به نظر می‌رسد این مسئله زمانی محقق خواهد شد که قوانین و دستورالعمل‌ها برای حمایت از تولید و به صورت مدون و پایدار باشد و سرمایه‌گذاران به ورود به این عرصه، احساس خطر نکنند.