به گزارش می متالز، در وضعیت فعلی نه تنها تقاضا بلکه عرضه کالاها هم با اختلال رو به رو شده چون افراد کمتری به محل کارشان میروند. تکلیف نفت در این میان چه خواهد شد؟ با قرار گرفتن بهای نفت خام در حدود ۲۷ دلار در هر بشکه در این روزها، کم کم نهادهای بزرگ مشورتی دنیا مانند وودمکنزی مجبور شدند نسبت به این وضعیت اعلام موضع کنند.
در ادامه ترجمهی نوشتهی کوتاه وودمکنزی درباره اثر کرونا و قیمتهای پایین نفت خام بر دنیای انرژی را خواهید خواند. وودمکنزی به نوعی پیش بینی میکند که آن چه حداقل در کوتاه مدت در راه خواهد بود یک «نبرد بر سر سهم بازار نفت خام» است اما این نمیتواند دوام چندانی بیاورد چون هزینهی قیمتهای پایین برای کشورهای نفتی بسیار بالاست و آنها ناگزیر دوباره به سیاستهای سابق روی میآورند.
شیوع کرونا، اوپک را از مسیر خودش خارج کرده، بازار نفت را به پریشانی کشانده و بخشی که تا همین حالا هم اوضاع چندان خوبی نداشت را به سقوط. ما در ادامه به چند سوال که بیش از همه در مورد سقوط قیمت نفت و تاثیر آن بر انرژی شده پاسخ دادهایم.
چیزی که برای سلامت عمومی خوب است برای اقتصاد بد است. استراتژیهایی که برای کنترل کردن شیوع کرونا در حال اتخاذ شدن هستند، از جمله محدود کردن تردد آدمها، به طور مستقیم تقاضا برای نفت خام را کم کردهاند و فشار رو به پایین بیشتری را روی قیمتها آوردهاند. گروه اوپک پلاس که از اوپک و متحد اصلی آنها یعنی روسیه تشکیل شده است، در مواجهه با این موقعیت چالشی از هم نوا شدن برای دستیابی به یک توافق مشترک برای کاهش تولید نفت خام ناکام ماندند. بازار حالا با شبح تولید بیبند و بار نفت خام با تمام شدن ماه مارس و به پایان رسیدن انقضای توافق کاهش تولید روبروست. در چنین وضعیتی، در سمت تقاضا هم با اعمال محدودیتهای بیشتر برای کنترل ویروس کرونا، پیش بینی فشار و کاهش وجود دارد. تعادل بر هم خوردهی عرضه و تقاضا هر روز بیشتر میشود و این قیمتهایی پایینتری را برای نفت خام منجر میشود.
درآمد و جریان نقدینگی در کشورها و شرکتهای تولید کننده نفت خام کاهش پیدا میکند. اگر قیمتهای پایین تداوم پیدا کنند، تولید کنندگان پرهزینه از بازی کنار خواهند رفت. واضح است که پول کمتری برای سرمایه گذاری و تقسیم میان سهامداران وجود خواهد داشت. شرکتها پروژههای جدید را تعلیق خواهند کرد و هزینهها در پروژههای جاری هم محدود میشود. کشورهای نفتی مثل روسیه و خیلی از کشورهای خاورمیانهای صدمهی سختی خواهند دید. کشورهایی که صندوقهای ذخیره ارزی دارند بهتر از پس تامین هزینهها برخواهند آمد اما آنهایی که فاقد چنین منابعی هستند یا باید از کمکهای بین المللی استفاده کنند یا در هزینههایشان به طور وسیعی تجدید نظر کنند.
رهبران اوپک در کوتاه مدت تمرکزشان را بیش از آن که بر متعادل سازی قیمتها بگذارند بر افزایش سهم بازار خواهند گذاشت. اوپک در ۶۰ سال اخیر گاه و بیگاه سیاستهایی را برای ایجاد تعادل در بازار نفت اتخاذ کرده است که جدید ترین نمونهاش هم چند سال اخیر در کنار شرکای غیر اوپکی بود. این روش در حال حاضر تحت فشار شدید مازاد عرضه و تقاضای رو به کاهش دیگر جواب نداده است. حالا عربستان سعودی به عنوان تولیدکننده اصلی گفته است که تا آوریل میخواهد فروش نفتش را روزانه ۲ میلیون بشکه بالاتر ببرد و دیگر تولید کنندهها هم آزاد هستند هر چه میخواهند تولید کنند.
هزینه اقتصادی این وضعیت برای صادر کنندگان نفت بسیار بالاست و به همین خاطر با گذر زمان انگیزهها در جهت تلاش برای برقراری تعادل در بازار بیشتر میشود. اگرچه که اثر گذاری قیمتهای پایین نفت خام روی تولید کنندگان دیگر دنیا یعنی امریکاییها هم با گذر زمان بیشتر میشود. شاید تولید کنندگان اوپک پلاس بخواهند کمی منتظر بمانند و اثر قیمتهای پایین نفت خام را روی تولید کنندگان خارج از اوپک ببینند. آنهایی که از سیاستهای محدود سازی تولید در سالهای اخیر سود بردهاند.