به گزارش می متالز به نقل از تجارت امروز، عملکرد دولت در باره معیشت و زندگی کارگران و بازنشستگان قابل قبول نیست زیرا این قشر از جامعه بیش از نصف جمیعت ایران را به خود اختصاص داده اند که بسیاری از آنها زیر خط فقر و با شرایط سخت روزگارشان می گذرد.
همه کارگران جامعه انتظار داشتند که در روز جهانی کارگر، رئیس دولت حرکت خوبی برای رسیدگی به مهمترین و اصلی ترین دغدغه کارگران و جامعه کارگری انجام دهد تا حق دریافتی و مزد کارگران و بازنشستگان کارگری بیشتر از آن صورت جلسه دوجانبه بین دولت و کارفرمایان باشد اما نشد.
این صورت جلسه را میتوان به نوعی قرارداد ترکمانچای در سال 99 تلقی کرد چراکه این دوجانبه گرایی درمانی برای درد کارگران نشد و بازهم حقوق کم و هزینه های گزاف زندگی دردی اضافه تر بر دامان کارگران گذاشت.
بحث همسان سازی حقوق بازنشستگان تامین اجتماعی با سایر ارگانها یکی از مهم ترین دغدغههای قشر کارگران بازنشسته است که همواره مورد اعتراض بازنشستگان بوده و ظلمی است که هیچگاه فراموش نمیشود و لذا از دولت انتظار میرود که در مدت کوتاهی به این تبعیضها پایان دهد.
البته امیدواریم دولت و کارفرمایان تا ۲۵ اردیبهشت ماه که جلسهای دیگر درباره دستمزدها برگزار می شود اقدامات قابل توجهی برای کارگران انجام دهند زیرا درصورت عدم توجه به این موضوع، کارفرمایان و دولت با اعتراضهای کارگران درباره دستمزد روبرو خواهند شد، البته امیدواریم شاهد مذاکرات دستمزدی جدیدی باشیم.
مسوولان برای رفع مشکلات کارگران تلاش کنند تا این مسائل آنها را وادار به تجمعات اعتراضی نکند.
گروه شستا حق الناس بوده و متعلق به کارگران، بازنشستگان و کسانی است که حق بیمه پرداخت میکنند و دولت نباید به بیت المال و اموال قشر ضعیف دست درازی کند. دولت 185 هزار میلیارد تومان به تامین اجتماعی بدهکار است، باید این بدهی پرداخت شود نه اینکه به اموال تامین اجتماعی دست درازی شود.
بنابراین سود حاصل از فروش سهام شستا باید در اختیار کارگران، بازنشستگان و کسانی که حق بیمه تامین اجتماعی پرداخت میکنند، تعلق گیرد.