به گزارش می متالز، درواقع با توجه به سابقه روابط تجاری و سیاسی گرم دو کشور، افزایش روابط اقتصادی در دستور کار ایران و آلمان قرار داشته است و دو کشور تلاش کردهاند که روابط اقتصادی خود را به دور از مسائل سیاسی گسترش دهند.
روابط تجاری ایران و آلمان از ژانویه ۲۰۱۶ تاکنون پیوسته گسترش یافته است. تنها از ژانویه تا جولای سال جاری میلادی حجم این روابط نسبت به مدتزمان مشابه در سال ۲۰۱۶، ۲۳ درصد افزایش داشته است. آلمان در این مدت تولیدات خود را به ارزش یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون یورو به ایران صادر و از ایران ۲۳۱ میلیون یورو کالا وارد کرده است.
بعد از تصویب و اجرایی شدن برجام، اقتصاد ایران شاهد حضور شرکتهای سوئدی، فرانسوی و ایتالیایی بود که تلاش داشتند که راه خود را به سوی حضوری پررنگتر در اقتصاد ایران باز کنند و از بازار ایران سهمی داشته باشند. برای مثال در زمینه خودروسازی، شرکتهای خودروسازی چین و کره جنوبی نیز بر دامنه همکاریهای اقتصادی خود با ایران بیشتر کرده اند. ولی نکته جالب توجه این است که آلمان به عنوان یکی از شرکای تجاری اول ایران آنگونه که انتظار می رفت نتوانسته اند وارد بازار ایران بشوند.
امید یراقی رئیس وقت اتاق بازرگانی مشترک ایران و آلمان مهر ماه سال جاری در مصاحبه ای که با عصر اقتصاد داشت اعلام کرد که بعد از برجام آنطور که انتظار می رفت که شرکتهای خارجی و از جمله آلمانی به ایران برای سرمایه گذاری به ایران بیایند محقق نشد. مشکل اصلی در این زمینه کارشکنی های بانک های اروپایی و آلمانی است.
یراقی در این گفتگو با تاکید بر نقش بخش خصوصی در اقتصاد آلمان گفت که در حال حاضر شرکتهای بزرگ آلمانی مانند شرکت بوش (Bosch) در زمینه لوازم خانگی و شرکت های فعال در زمینه انرژی خورشیدی در ایران فعالیت دارند. اما باید به این نکته اشاره کرد که بخش بزرگی از اقتصاد آلمان توسط شرکت های بخش خصوصی اداره می شود که این شرکت ها در ایران چندان فعل نیستند.
رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و آلمان با اشاره به حضور هیئت های بازرگانی آلمانی در ایران گفت:" بعد از برجام در حدود 40 هیئت بازرگانی از ایالت های مختلف آلمان برای مذاکرات اقتصادی و بازرگانی وارد ایران شده اند اما مشکل اصلی این شرکت ها برای حضور در ایران عدم تامین فاینانس مالی توسط بانک های آلمانی است."
وی در بخش دیگری از مصاحبه خود گفت که بانک هایی که در سطوح ایالتی در آلمان فعالیت میکنند همکاری های مالی و بانکی خود را با طرف های ایرانی دارند اما بانک های بزرگ آلمانی مانند دویچه بانک و کومرز بانک از همکاری با شرکت هایی که با شرکت ها و افراد ایرانی کار می کنند خودداری می کنند.
هفته گذشته دویچه وله در گزارشی به دلایل عدم حضور گسترده آلمان ها در ایران پرداخت و به گزارش یک روزنامه این کشور در این مورد اشاره کرد.
به گزارش دویچه وله، روزنامه اقتصادی هندلزبلات (Handelsblatt) با انتشار گزارشی درباره فعالیتهای شرکتهای اقتصادی آلمان در ایران، به محدودیتهای مالی ناظر بر همکاریهای اقتصادی دو کشور پرداخت و علت تردیدهای شرکتهای آلمانی تهدیدهای دونالد ترامپ اعلام کرد. این روزنامه اعلام کرد که این شرکتها از آن وحشت دارند که توسط آمریکا مجازات شوند.
در بخش دیگری از این مقاله، نویسنده به پلاکاردها و دفاتر نمایندگی شرکتهای آلمانی در ایران اشاره میکند و میگوید از فروشگاهها گرفته تا خیابانهای تهران همه جا میتوان آثاری از حضور و فعالیت شرکتهای آلمانی دید. از میله، بوش و آدیداس گرفته تا شرکتهای بزرگ خودروسازی نظیر بامو، مرسدس و فولکس واگن. به باور او، این تصویر اما با واقعیت فاصله زیادی دارد.
در حالیکه شرکتهای اروپایی پس از توافق هستهای با ایران اقدام به سرمایهگذاری و حضور در اقتصاد ایران نمودهاند، دولت آلمان نتوانسته زمینههای فعالیتهای اقتصادی شرکتهای خود را در ایران فراهم آورد.
به عنوان نمونه، شرکت خودروسازی سوئدی ولوو یک خط مونتاژ کامیون در ایران به راه انداخته است. یا مثلا حدود ۴۰ درصد خودروهایی که ظرف ماه اسفند سال گذشته تا دیماه در ایران تولید شدهاند، متعلق به شرکتهای فرانسوی، رنو و پژو بودهاند.
مهمترین مانع برای حضور و فعالیتشرکتهای آلمانی در ایران، موانع مالی است. با آنکه بانکهای آلمانی برای فعالیت اقتصادی شرکتهای این کشور در ایران وام میدهند، اما به باور کارشناسان اقتصادی این وامها برای حضور فعالانه شرکتهای آلمانی در ایران کفایت نمیکنند.
برای نمونه، وزیر دارایی ایتالیا اخیرا حجم ۵ میلیارد یورو برای معامله شرکتهای ایتالیایی با ایران در نظر گرفته است. با عزیمت از امکانات و فعالیتهای اقتصادی بالقوه آلمان در ایران، چتر حمایت مالی دولت این کشور از فعالیتهای اقتصادی شرکتهای آلمانی در ایران میبایست بالغ بر ۱۰ میلیارد یورو شود. حال آنکه شرکت خدمات مالی هرمس، فعالیتهای اقتصادی شرکتهای آلمانی در ایران را تنها برای مدت یک سال تضمین کرده است. محدودیت یک ساله عملا باعث آن میشود که بسیاری از شرکتهای آلمانی نتوانند در پروژههای بزرگ و زمانبر مشارکت نمایند.
بنا بر اخبار منتشر شده از سوی خبرگزاریهای ایران، قرار است خط تولید خودروهای سواری مرسدس بنز از اوایل سال ۱۳۹۷ شروع به کار کند. رسانههای آلمانی در این باره خبری منتشر نکردهاند.
شرکت دایملر یکی از شرکتهای خودروسازی بزرگی بود که در سایه تحریمهای اقتصادی ایران، به فعالیتهای خود در این کشور خاتمه داده بود. پس از ورود شرکتهای فرانسوی و سوئدی و همچنین فعالیت شرکت هیوندایی کره جنوبی در ایران، شرکت دایملر نیز آمادگی خود را برای مونتاژ خودرو در ایران اعلام کرده است.
قرار است که ظرف سال آینده، شرکت دایملر ۲۵۰۰ دستگاه خودرو در ایران تولید کند. به منظور تولید این خودروهای سواری، هم اکنون کار بهینه سازی خط تولید این شرکت در ایران آغاز شده است.