آمریکا باخت را پذیرفت

به گزارش می متالز، عواملی مانند صنعت نفت آمریکا که با روند رو به رشد خود، ترازوی عرضه و تقاضا را تغییر می دهد و این گونه است که با ایجاد تنش، قیمت نفت را به افول سوق می دهد.

نگاه به روند قیمت نفت در هفته گذشته نشان می دهد که نفت، با تکیه به کاهش تولید کشور های اوپک و افت ارزش دلار روندی صعودی داشت که به دلیل رشد تحرکات نفتی آمریکا تا حدودی کاهش یافت. اما پس از آن با توجه به کاهش 2 میلیون بشکه ای ذخایر بنزین آمریکا دوباره شروع به صعود کرد. با این حال در اواخر هفته که آمار اداره اطلاعات انرژی آمریکا مبنی بر افزایش تولید نفت این کشور به بالای 10 میلیون بشکه در روز، باعث شد دوباره قیمت نفت در حدود یک دلار کاهش پیدا کند. این کاهش قیمت در حدی بود که نمودار های هفتگی نفت را منفی کرد.

بهای معاملات وست تگزاس اینترمدیت آمریکا برای تحویل در ماه مارس در بازار بورس کالای نیویورک ۳۵ سنت یا ۰.۵ درصد کاهش یافت و در 65.45 دلار در هر بشکه بسته شد. گفتنی است که بهای معاملات این بازار روز پنج ‌شنبه ۱.۷ درصد افزایش یافته بود که بیشترین افزایش روزانه در یک هفته گذشته بود اما قیمت‌ ها برای کل هفته حدود یک درصد کاهش داشت.

این در حالی است که نفت خام برنت،  ۱.۰۷ دلار یا ۱.۵ درصد کاهش یافت و با قیمت 68 دلار و 58 سنت به ازای هر بشکه معامله شد و برای کل هفته حدود ۲.۲ درصد کاهش ثبت کرد. بر این اساس می توان دریافت که نفت برنت کاهش بیشتری را نسبت به وست تگزاس اینترمدییت تجربه کرده است که این مساله می تواند نشان دهنده افزایش تقاضای نفت آمریکا باشد.

 آبیشک کومار، تحلیلگر انرژی در کنفرانس گلوبال گاز آنالیتیک در لندن گفت: قیمت‌ های نفت به دلیل افزایش تولید نفت در آمریکا و همچنین بهبود اندک ارزش دلار تحت فشار منفی قرار گرفت. قیمت‌ نفت در حال حاضر در محدوده پیش‌ خرید قرار دارد که ممکن است معامله‌ گران را به سودگیری تشویق کند.

طبق آماری که هفته گذشته از سوی اداره اطلاعات انرژی آمریکا منتشر شد، تولید نفت این کشور با رونق استخراج شیل در نوامبر برای نخستین بار در حدود ۵۰ سال اخیر، از مرز ۱۰ میلیون بشکه در روز فراتر رفت. این آمار نگرانی‌ هایی را نسبت به اشباع بازار از عرضه بیش از حد تقاضا برانگیخت.

شرکت خدمات صنعتی بیکرهیوز نیز روز جمعه اعلام کرد شمار دکل‌ های حفاری نفت آمریکا برای دومین هفته متوالی افزایش یافته و با شش حلقه رشد، به ۷۶۵ حلقه رسیده است، اما قیمت نفت از پایبندی اوپک به توافق کاهش تولید مورد حمایت قرار گرفت.

طبق نتایج یک نظرسنجی رویترز، پایبندی تولیدکنندگان مشارکت کننده در توافق کاهش تولید اوپک، از 137 درصد در دسامبر به 138 درصد در ژانویه افزایش یافت که نشان می دهد پایبندی آنها حتی با وجود صعود قیمت ‌ها به بالاترین رکورد از سال 2014، تغییری نکرده است.

اوله هانسن، تحلیلگر ساکسوبانک در کنفرانسی در لندن هشدار داد که قیمت برنت ممکن است به مرز ۶۰ دلار سقوط کند که تا حدی به دلیل رشد تولید آمریکا خواهد بود.

اما در مقابل مساله ای که جای تاکید دارد این است که چند بانک آمریکایی پیش بینی های بدبینانه خود را تغییر داده اند و به این باور رسیده اند که کاهش تولید اوپکی ها بالاخره عرضه و تقاضا را کنترل کرده است و بازار را به سمت ثبات هرچه بیشتر سوق می دهد.

بر اساس نوشته بلومبرگ "گلدمن ساکس"، "مورگان استنلی" و "جی پی مورگان چیس اند کو" همگی اخیرا پیش ‌بینی ‌های مثبتی را درباره دورنمای قیمت نفت منتشر کردند. آنها از بدبینی‌ شان دست کشیده و پذیرفتند که کاهش تولید اوپک سرانجام موفق شده اشباع عرضه جهانی را پاک کند.

این در حالی است که گلدمن و سایر بانک‌ های بزرگ آمریکایی در سال ۲۰۱۴ پیش ‌بینی کرده بودند هرگونه تلاش اوپک برای محدود کردن عرضه چندان ثمری نخواهد داشت و صنعت شیل آمریکا می ‌تواند با چنان سرعت و حجمی به تولید اضافه کند که شکاف به وجود آمده در عرضه را پرخواهد کرد.

اوپک نیز در این نظر سهیم بود اما با اعلام نیت خود برای محدود کردن عرضه در سپتامبر سال ۲۰۱۶ بازار را غافلگیر کرد. این بدبینی ادامه یافت و اکثر تحلیلگران در نظرسنجی بلومبرگ در نوامبر همان سال پیش ‌بینی کردند که کشور های عضو اوپک موفق نخواهند شد به توافق برسند.

اما در همین حال شرکت BP اعلام کرده بود که دیدگاه بازار بدبینانه است. با این ‌همه در ۳۰ نوامبر، این توافق نهایی شد و شگفتی بزرگتر ۱۱ روز بعد رخ داد که شماری از کشورهای خارج از اوپک شامل روسیه به این توافق پیوستند و توافقی که زمانی دست نیافتنی تصور می‌شد به اجرا در آمد.

اوپک در وعده ‌های عرضه خود همواره سابقه خوبی نداشته است، زیرا وسوسه درآمد بالاتر باعث شده اعضای این سازمان تقلب کنند. بانک‌ های بزرگ می ‌گفتند توافق اخیر نیز همین سرنوشت را پیدا خواهد کرد. مورگان استنلی شانس اندکی را پیش بینی می‌ کرد که اهداف این توافق محقق شود و انتظار داشت این توافق در مدت شش ماه برهم بخورد.

جی پی مورگان پیش ‌بینی کرده بود این توافق تا سال ۲۰۱۷ دچار فروپاشی می ‌شود و کامرز بانک اعلام کرده بود اوپک بیش از حد وعده داده و کمتر از آن را محقق خواهد کرد.

با این حال اوپک با تکیه بر کاهش برنامه ریزی نشده برخی کشور های توافق کننده توانست به رقم پایبنی بالای 120 درصد دست یابد و تمام این پیش بینی ها با شکست مواجه کند.

اما در این میان تنها بانک‌ ها نبودند که شیل آمریکا را تهدید مرگباری برای برنامه‌های اوپک می‌دیدند، حتی آژانس بین ‌المللی انرژی که درباره سیاست بازار بی ‌طرف مانده است هشدار داده بود که کاهش تولید اوپک نتیجه معکوس خواهد داشت، زیرا نفت ۶۰ دلاری موج جدید عرضه آمریکا را رقم خواهد زد.

اوپک اما همچنان به کار خود ادامه داد و این موضوع رفته رفته پیش بینی ها را تغییر داد. سی ‌تی گروپ و گلدمن نظر خود را تغییر داده و اعلام کردند مازاد ذخایر از میان رفته است. برخی دیگر نیز مانند گروه یو بی اس و سوسیته جنرال ماه گذشته اعلام کردند اوپک و روسیه بایستی استراتژی کاهش تولید خود را زودتر از موعد مقرر پایان دهند و از اواسط سال کاهش تولید را قطع کنند.

مطمئنا افزایش قیمت‌ها تحت تاثیر استراتژی اوپک، رشد تولید آمریکا را احیا کرده و تولید این کشور در نوامبر به بالای ۱۰ میلیون بشکه در روز صعود کرد که بالاترین میزان در ۴۷ سال گذشته بود با این‌همه پیش‌ بینی کنندگان بر این باورند که با وجود عرضه آمریکا، قیمت ‌ها به سطحی باز خواهد گشت که در دوران رکود بازار غیرقابل تصور بود.

گلدمن قیمت مورد پیش‌ بینی برای نفت در شش ماه آینده را یک سوم افزایش داده و ۸۲.۵۰ دلار در هر بشکه اعلام کرد. جی پی مورگان برآورد کرده متوسط قیمت هر بشکه برنت در سال ۲۰۱۸ به ۷۰ دلار می‌ رسد که تقریبا ۵۰ درصد بالاتر از اوایل اکتبر است.

بر این اساس می توان دریافت بانک های آمریکایی به این باور رسیده اند که در دراز مدت این اوپک است که با عرضه ای چند برابر آمریکا می تواند تنش های روانی آمریکا برای تغییر بازار را شکست دهد و با کنترل عرضه، قیمت نفت را به ثبات برساند. امری که تا همین چند ماه پیش به هیچ وجه توسط هیچ یک از بانک های آمریکایی به آن اعتراف نمی شد.

در نتیجه این گونه دریافت می شود که اوپک در مبارزه هولناک خود با اوپک پیروزی های جدیدی را به دست آورده است که بانک های آمریکایی در پی آن جداول پیش بینی خود را اصلاح کرده و اعلام کرده اند که قیمت نفت در ماه های آتی با ادامه روند اوپک به ثبات مطلوبی دست می یابد که در دوران رکود غیر ممکن است.