به گزارش می متالز، فناوری های جدید و استفاده بیشتر از داده ها و اطلاعات، سرعت تغییرات در این صنعت را به صورت تصاعدی افزایش داده است.
اکوسیستم دیجیتال، گروهی از منابع فناوری اطلاعات بهم پیوسته است که می تواند به عنوان یک واحد یکپارچه، عمل کند.
این اکوسیستم ها از تأمین کنندگان، مشتریان، شرکای تجاری، برنامه ها، ارائه دهندگان خدمات داده های شخص ثالث و فناوری های مربوطه تشکیل شده اند.
یک نمونه از اکوسیستم دیجیتال، اپلیکیشن های مدرن بانکی است.
بیشتر بانک ها از طریق اپلیکیشن های خود یک اکوسیستم دیجیتالی ایجاد کرده اند که تمام برنامه های آن را در یک مکان ادغام کرده است.
در سال های اخیر شرکت هایی که دیجیتالی بودند در صدر صنعت قرار می گرفتند اما امروزه دیجیتالی شدن می تواند هر چشم اندازی را برای بیمه ها ممکن سازد و این موضوع از مزیت به یک الزام تبدیل شده است.
روند دیجیتالی شدن به شکلی است که بیشتر تحلیلگران این صنعت بر این باور هستند که بیمه گران دیگر قادر به جلوگیری از تکثیر این روند در صنعت بیمه در جهان نیستند.
از آن جایی که مدل های سنتی در حال رنگ باختن بوده، مدل های تجاری آینده بیمه باید بیشتر به سیستم عامل ها و فضاهای دیجیتالی اعتماد کند.
به گفته مک کنزی، اکوسیستم ها تا سال 2015 بالغ بر 30 درصد از درآمد جهانی را به خود اختصاص دادند.
در واقع، بیمه گران قادر خواهند بود که نقش های مختلفی را در یک اکوسیستم دیجیتال مدرن بازی کنند.
بنابراین شرکت های بیمه ای در حال ابداع دوباره استراتژی های خود در این عرصه هستند.
از طرفی دیگر، اکوسیستم ها پتانسیل باز کردن جریان های جدید درآمدی را برای بیمه گران به ارمغان خواهد آورد.
برای مثال، استفاده از داده ها و خدمات در بیمه می تواند منجر به کاهش هزینه های عملیاتی، افزایش حفظ مشتری در زنجیره و کاهش مطالبات شود.
علاوه بر این، مصرف کنندگان یک اکوسیستم قابلیت آمارگیری سریع تر و دقیق تر را خواهند داشت و می توانند گستردگی در بخش های مجاور یا بازارهای جدید را در بازار بیمه ای تسهیل کنند.