به گزارش می متالز، هر کشوری با توجه به نوع منابع نفتی و غیر نفتی که در اختیار دارد، در تلاش است در مسیر رسیدن به اقتصادی قدرتمند گام بردارد. در واقع، کشورهایی که دارای این نوع منابع هستند، نسبت به سایر کشورهای دنیا در رشد و توسعه اقتصادی و صنعتی نیز میتوانند پیشتاز باشند. ایران مانند بسیاری از کشورها، دارای منابع نفتی و غیرنفتی غنی است که از این بین میتوان به معادن پرعیار مس در استانهای مختلفی همچون کرمان، آذربایجان شرقی، سیستان و بلوچستان و یزد اشاره کرد. در بازارهای جهانی، میزان فروش فلزات بعد از محصولات نفتی و پتروشیمی تاثیر بسزایی در سودآوری و درآمدزایی هر کشوری دارد. حال سوال اینجاست که سهم و وضعیت صادرات مس ایران در بازارهای جهانی چگونه است؟ به طور مثال،ایران با دارا بودن ۳۴ میلیون تن ذخیره مس، ۴ درصد حجم کل ذخایر دنیا را به خود اختصاص داده است، اما همانطور که میدانیم هر روز عرصه کسب و کار و تجارت خارجی بر کشور تنگتر میشود. تحریمهای فلزی یکی از عوامل مهمی است که اقتصاد ایران را تحت تاثیر جدی قرار داده و باعث خروج بسیاری از مشتریان خارجی از دور معاملات شده است، البته برخی از صنعتگران و اقتصاددانان بر این باور هستند که تحریمها سبب رشد نیز شده است و علاوه بر آثار مخرب میتواند موجب خودکفایی کشور نیز شود. افزایش عرضه محصول در بازار داخلی ازجمله تاثیرات منفی محدودیت صادرات است، اما از طرفی فشارهای ایجاد شده صنعتگران را بر آن میدارد که برای تامین برخی از محصولات وارداتی که درحالحاضر با محدودیت مواجه است، دست به تولید بزنند و قطعات و محصولات جانبی مسی و آلیاژی جدیدی را تولید و روانه بازار داخلی کنند. شرکتهای تولیدی کشور توانستند در دو سال گذشته از محصولات جدیدی که پیش از آن برای تامین آنها به سایر کشورها وابسته بودیم، پردهبرداری کنند و کشور را در تولید برخی محصولات به خودکفایی برسانند. علاوه بر ممنوعیت واردات و صادرات محصول که از روابط سیاسی بین کشورها نشات میگیرد، بلایا و اتفاقاتی که کل دنیا را تحت تاثیر میگذارند نیز بر اقتصاد کشورها تاثیر میگذارند. در چند ماه گذشته، شیوع ویروس کرونا به شدت صادرات و واردات کشورهای مختلف را تحت تاثیر قرار داده است. چین، بزرگترین شریک تجاری و مهمترین خریدار مس ایران محسوب میشود، دو کشور ترکیه و روسیه نیز عطش خوبی نسبت به خرید فلز سرخ ایران دارند و اغلب صادرات مس ایران به این سه کشور ارسال میشود، اما در شرایط فعلی، بسته بودن مرزها در پی کنترل شیوع کرونا مانع داد و ستد تجاری با این کشورها شده است. کشورهای قدرتمند دنیا اغلب برای بحرانهای اقتصادی و سیاسی خود برنامه و استراتژیهایی را در نظر دارند تا خود از غرق شدن نجات دهند. یکی از این روشها، آزادسازی سهامهای دولتی و ورود شرکتها و کارخانههای بزرگ بهبازار سرمایه (بورس) است. در این صورت، مردم با مشارکت و سرمایهگذاری در بخش تولید به ادامه فعالیت کارخانهها کمک میکنند و موجب رشد و توسعه صنعت و اقتصاد کشور در شرایط بحرانی میشوند. در این بین، برخی مقامات معتقد هستند که شرکتهای بزرگ ایرانی نیز با ورود به بازار سرمایه و با مشارکت بیشتر مردم میتوانند در توسعه اقتصاد کشور نقش داشته باشند که باید منتظر بود تا نتایج مثبت و منفی آن را در آینده نزدیک مشاهده کنیم.
هر کشوری با توجه به نوع منابع نفتی و غیر نفتی که در اختیار دارد، در تلاش است در مسیر رسیدن به اقتصادی قدرتمند گام بردارد. در واقع، کشورهایی که دارای این نوع منابع هستند، نسبت به سایر کشورهای دنیا در رشد و توسعه اقتصادی و صنعتی نیز میتوانند پیشتاز باشند. ایران مانند بسیاری از کشورها، دارای منابع نفتی و غیرنفتی غنی است که از این بین میتوان به معادن پرعیار مس در استانهای مختلفی همچون کرمان، آذربایجان شرقی، سیستان و بلوچستان و یزد اشاره کرد. در بازارهای جهانی، میزان فروش فلزات بعد از محصولات نفتی و پتروشیمی تاثیر بسزایی در سودآوری و درآمدزایی هر کشوری دارد. حال سوال اینجاست که سهم و وضعیت صادرات مس ایران در بازارهای جهانی چگونه است؟ به طور مثال،ایران با دارا بودن ۳۴ میلیون تن ذخیره مس، ۴ درصد حجم کل ذخایر دنیا را به خود اختصاص داده است، اما همانطور که میدانیم هر روز عرصه کسب و کار و تجارت خارجی بر کشور تنگتر میشود. تحریمهای فلزی یکی از عوامل مهمی است که اقتصاد ایران را تحت تاثیر جدی قرار داده و باعث خروج بسیاری از مشتریان خارجی از دور معاملات شده است، البته برخی از صنعتگران و اقتصاددانان بر این باور هستند که تحریمها سبب رشد نیز شده است و علاوه بر آثار مخرب میتواند موجب خودکفایی کشور نیز شود. افزایش عرضه محصول در بازار داخلی ازجمله تاثیرات منفی محدودیت صادرات است، اما از طرفی فشارهای ایجاد شده صنعتگران را بر آن میدارد که برای تامین برخی از محصولات وارداتی که درحالحاضر با محدودیت مواجه است، دست به تولید بزنند و قطعات و محصولات جانبی مسی و آلیاژی جدیدی را تولید و روانه بازار داخلی کنند. شرکتهای تولیدی کشور توانستند در دو سال گذشته از محصولات جدیدی که پیش از آن برای تامین آنها به سایر کشورها وابسته بودیم، پردهبرداری کنند و کشور را در تولید برخی محصولات به خودکفایی برسانند. علاوه بر ممنوعیت واردات و صادرات محصول که از روابط سیاسی بین کشورها نشات میگیرد، بلایا و اتفاقاتی که کل دنیا را تحت تاثیر میگذارند نیز بر اقتصاد کشورها تاثیر میگذارند. در چند ماه گذشته، شیوع ویروس کرونا به شدت صادرات و واردات کشورهای مختلف را تحت تاثیر قرار داده است. چین، بزرگترین شریک تجاری و مهمترین خریدار مس ایران محسوب میشود، دو کشور ترکیه و روسیه نیز عطش خوبی نسبت به خرید فلز سرخ ایران دارند و اغلب صادرات مس ایران به این سه کشور ارسال میشود، اما در شرایط فعلی، بسته بودن مرزها در پی کنترل شیوع کرونا مانع داد و ستد تجاری با این کشورها شده است. کشورهای قدرتمند دنیا اغلب برای بحرانهای اقتصادی و سیاسی خود برنامه و استراتژیهایی را در نظر دارند تا خود از غرق شدن نجات دهند. یکی از این روشها، آزادسازی سهامهای دولتی و ورود شرکتها و کارخانههای بزرگ بهبازار سرمایه (بورس) است. در این صورت، مردم با مشارکت و سرمایهگذاری در بخش تولید به ادامه فعالیت کارخانهها کمک میکنند و موجب رشد و توسعه صنعت و اقتصاد کشور در شرایط بحرانی میشوند. در این بین، برخی مقامات معتقد هستند که شرکتهای بزرگ ایرانی نیز با ورود به بازار سرمایه و با مشارکت بیشتر مردم میتوانند در توسعه اقتصاد کشور نقش داشته باشند که باید منتظر بود تا نتایج مثبت و منفی آن را در آینده نزدیک مشاهده کنیم.