به گزارش می متالز، درخبرها آمده بود صنایع دفاع کشور که در یکیدو دهه اخیر کارنامه قابل قبولی ارائه داد، عزم ورود بهصنعت قطعهسازی خودرو را دارد. انتشار چنین خبری سوالات گوناگونی را بهذهن متبادر میکند که مهمترین آنها این است که صنایع دفاع با توان و ظرفیتهای گستردهای که دارد، آیا اقدام بهتولید قطعاتی خواهد کرد که قطعهسازان سالهاست بهتولید آنها اشتغال دارند؟ دراین صورت ورود صنایع دفاع بهقطعهسازی خودرو نتایج معکوسی خواهد داشت و تبعات آن را شاید سالها در این صنعت نتوان زدود؛ زیرا قطعهسازی خودرو از صنایعی است که پایهها و ارکان آن بر دوش بخش خصوصی استوار است و بخش خصوصی از سرمایهگذاری و ایجاد صدها هزار شغل، منفعل و ناامید میشود؛ بهعبارت دیگر موازیکاری گستردهای را در کشور شاهد خواهیم بود که بهجای نتایج مطلوب، تبعات بزرگ و تاثیرگذاری خواهد داشت.
علاوهبر آن هماکنون خودروسازان جهت ارتقای کیفیت قطعات و مجموعهها سختگیریها و فشار بهقطعهسازان را پیوسته اعمال میکنند؛ اما با ورود صنایع دفاع بهتولید قطعات معمولی و برحسب جایگاهی که این سازمان دارد، بعید است خودروسازان بتوانند نسبت بهآن سختگیری کنند. همچنین با توجه بهسرمایهگذاریهای گسترده بخشخصوصی در صنعت قطعهسازی، ورود صنایع دفاع بهتولید قطعات معمولی مسلما باعث اضرار بهآن خواهد شد؛ هرچند صنعت قطعهسازی برای روزآمد شدن، نیاز بهتغییر نگرش و بهرهگیری از تکنولوژیهای پیشرفته دارد تا اگر شرایط و فضا برای مجموعهساز شدن آنها فراهم شد، با مشکلات مواجه نشوند.
از سوی دیگر صنایع دفاع کشور از توانمندیها و تکنولوژی برتر و پیشرفتهای برخوردار است که ورود آن را بهصنعت قطعهسازی خودرو مفید و حتی الزامی میکند و این موضوعی است که باید بررسیهای بیشتری درباره آن بهعمل آید. بنابراین صنایع دفاع اگر عزمش را برای ورود به صنعت قطعهسازی خودرو جزم کرده است، باید تولید قطعاتی را وجهه همت خود قرار دهد که هماکنون قطعهسازان توان تولید آنها یا تکنولوژی پیشرفته مورد نیاز را دراختیار ندارند و قطعات مذکور وارداتی است و باعث ارزبری خودروهای تولید داخل است؛ مانند قطعات الکترونیکی، چاشنی ایربگ، دریچهگاز برقی اکسیژن و ... که هنوز ساخت داخل نشدهاند و چنانچه مشکلی در واردات آنها پیش آید، موجب دپو دهها هزار خودرو و عدم عرضه آنها بهبازار بهدلیل نقص قطعه یا قطعات میشود. یا طراحی پلتفرم که اساسیترین کار در صنعت خودرو است و تاکنون انجام نشده است. فرجام سخن اینکه ورود صنایع دفاع کشور بهعرصه قطعهسازی خودرو هم تهدید است و هم فرصت. چنانچه ورودش صرفا بهانگیزه کسب انتفاعات بیشتر با موازیکاری باشد، تهدید و اگر هدف تولید قطعاتی باشد که تکنولوژی برتر را میطلبد فرصت خواهد بود؛ بهویژه آنکه این تکنولوژی برتر را بهقطعهسازان انتقال دهد و آن را بومیسازی کند.
نویسنده:حسین نظریان