نگاهی به تجارت فولاد امریکا با جهان

به گزارش می متالز، نکته جالب این است که چین به عنوان یکی از اصلی‌ترین معترضان به این طرح حتی در مجموع ۱۰ صادرکننده برتر فولاد به امریکا نیست.

اما از آنجا که مواد اولیه بسیاری از صادرکنندگان آسیایی را عرضه می‌کند، از این طرح تاثیر پذیرفته و به آن واکنش نشان می‌دهد. بنا بر داده‌های به‌دست آمده از اداره تجارت بین‌الملل امریکا (international trade administration)، این کشور بزرگترین واردکننده فولاد جهان است و از ابتدای سال گذشته میلادی (دی ۱۳۹۵) تا پایان سپتامبر (اوایل مهر ۱۳۹۶) ۲۶ میلیون و ۹۰۰ هزار مترتن فولاد وارد کرد. این رقم در همین مدت سال پیش از آن ۲۲ میلیون و ۵۰۰ هزار بود. به طور کلی از سال ۲۰۰۹ میلادی (۱۳۸۸ خورشیدی) تا زمان یادشده، واردات فولاد به ایالات متحده ۲۱۹ درصد رشد داشته است. در سال ۲۰۱۶ میلادی (۱۳۹۵ خورشیدی) واردات فولاد این کشور حدود ۸ درصد از کل فولاد وارداتی جهان را در برمی‌گرفت. همچنین حجم واردات فولاد امریکا در سال ۲۰۱۶ میلادی ۱۵ درصد بیشتر از دومین واردکننده بزرگ جهان (آلمان) و سومین واردکننده بزرگ جهان (کره جنوبی) بود. در همین حال از نظر ارزش، فولاد تنها ۱درصد از مجموع کالاهایی را شامل می‌شود که در سال ۲۰۱۶ میلادی (۱۳۹۵ خورشیدی) به ایالات متحده وارد شد.

مقاصد وارداتی کدامند؟

واردات فولاد به امریکا از ۱۱۰ کشور جهان است. در این بین کشورهای کانادا و مکزیک در امریکای شمالی، برزیل در امریکای جنوبی، آلمان در اروپا و نیز ترکیه، روسیه، ژاپن و کره جنوبی در آسیا برترین مقاصد وارداتی فولاد این کشور به شمار می‌آیند و در سال ۲۰۱۶ میلادی ۷۵ درصد از واردات فولاد امریکا از این کشورها بود. هر یک از این کشورها در سال یادشده، بیش از ۱میلیون تن فولاد به امریکا صادر کردند. پس از این کشورها هند و تایوان نیز دیگر صادرکنندگان برتر فولاد به امریکا به شمار می‌آیند. گفتنی است در بازه زمانی یادشده از سال گذشته میلادی، این کشورها ۷۸ درصد از واردات فولاد امریکا را در اختیار داشتند و سهم سایر کشورهای دنیا از صدور فولاد به بزرگترین واردکننده دنیا ۲۲ درصد بود. همچنین در بین این کشورها بیشترین سهم را کانادا با ۱۵ درصد در اختیار داشت و پس از آن برزیل با ۱۳ درصد، کره جنوبی با ۱۰ درصد، مکزیک و روسیه هر یک با ۹ درصد، ترکیه با ۷ درصد، ژاپن با ۵ درصد، تایوان با ۴ درصد، آلمان با ۳ درصد و هند با ۲ درصد قرار داشتند. از مجموع واردات فولادی امریکا در بازه زمانی یادشده، بیشترین محصولات تخت و نیز بیشترین محصولات طویل از کانادا به امریکا وارد شد. همچنین بیشترین محصولات فولادی لوله و پایپ از کره جنوبی و بیشترین محصولات نیمه‌تمام از برزیل و بیشترین محصولات ضدزنگ از تایوان به امریکا وارد شدند.

چین کجای ماجراست؟

در داده‌های ارائه شده در گزارش، اما نامی از چین برده نشده است. این در حالی است که چین با در اختیار داشتن تنها ۲ درصد از تجارت صدور فولاد به امریکا، واکنش‌های شدیدی به این طرح نشان داد. مقامات چین در واکنش به این اقدام از مقامات امریکایی خواستند از بکارگیری سیاست‌های حفاظتی تجاری خودداری کنند و به موازین بین‌المللی احترام بگذارند. ترامپ بارها از نابرابری تراز اقتصادی امریکا و چین انتقاد کرده و پکن را متهم کرده بود که واحد پولی‌اش را دستکاری می‌کند تا در برابر دلار امریکا تقویتش کند. اتحادیه آهن و فولاد چین به عنوان بزرگترین کشور تولیدکننده فولاد و آلومینیوم جهان نیز در بیانیه‌ای سیاست یادشده را یک اقدام حمایتی احمقانه از تولید داخلی توصیف کرد و گفت چین صادرات فولاد به امریکا را محدود می‌کند. تعرفه‌های جدید باعث سقوط بیشتر صنعت فولاد امریکا خواهد شد و آن را از رقابت باز خواهد داشت. همچنین دهوآچونی اینگ، سخنگوی وزارت امور خارجه چین از واشنگتن خواست از اعمال سیاست‌های حمایتی افراطی اقتصادی خودداری کرده و در راستای کمک به توسعه تجارت بین‌المللی عمل کند. وزارت بازرگانی چین نیز در بیانیه‌ای تغییر استراتژی‌های تجاری امریکا را نگران‌کننده توصیف کرد.پاسخ حامد اکبرزاده، کارشناس معدن در گفت‌وگو با صمت به دلیل واکنش چین این بود که این کشور هر چند به طور مستقیم تنها سهم دو درصدی در ورود فولاد به امریکا دارد اما بسیاری از صادرکننده‌های آسیایی فولاد به امریکا، مواد اولیه مورد نیاز خود را از چین تامین می‌کنند. در نتیجه، این اتفاق منجر به ضعف چین برای توسعه صادرات می‌شود و ممکن است موضع چین را به عنوان دومین اقتصاد توانمند جهان و بزرگترین صادرکننده فولاد در خطر قرار دهد.