به گزارش می متالز، سید رضا هاشمی، اظهار داشت: صنعت فولاد به صورت یک زنجیره است و طبیعتا در صورتی که بخشی از زنجیره تقویت شود و بخش دیگر ثابت بماند، تعادل و تناسب در این زنجیره بر هم میخورد و کل زنجیره تضعیف میشود. به ویژه آنکه در یکی دو سال اخیر قیمت محصولات فولادی افزایش یافته و در مقابل قیمت محصولات سنگ آهنی به ویژه کنسانتره ثابت باقی مانده است.
وی افزود: به دلیل ثابت ماند قیمت محصولات سنگ آهنی، تعادل در زنجیره دچار مشکل شده و در پی آن، معادن به عنوان حلقه نخست زنجیره نیز تعطیل خواهند شد. البته قرار بود ضرایب قیمتی محصولات سنگ آهنی تغییر کنند و این احتمال وجود داشت که افزایش یابند اما این اتفاق نیفتاد. این امر در نهایت به تضعیف بخش معدن و صنایع معدنی زنجیره فولاد خواهد انجامید.
مدیرعامل شرکت معدنیار اسپادانا اضافه کرد: در حال حاضر، قیمت کنسانتره سنگ آهن به صورت ضریبی از شمش فولاد خوزستان است که حدود 14 تا 16 درصد بسته به عیار کنسانتره یعنی 66 تا 68 درصد، میانگین قیمت ماهانه شمش فولاد تغییر میکند. میانگین قیمت شمش فولاد خوزستان در تیر ماه سال جاری بیش از 63 میلیون ریال به ازای هر تن بوده و با احتساب ضرایب قیمتی، بهای کنسانتره سنگ آهن حدود 880 تا 950 هزار تومان به ازای هر تن متغیر خواهد بود.
هاشمی با اشاره به افزایش نرخ ارز و تورم در کشور، بیان کرد: در سال جاری به اندازهای هزینه تولید افزایش یافته که این احتمال وجود دارد بسیاری از تولیدکنندگان محصولات سنگ آهنی به ویژه بخش کنسانتره دچار ضرر شوند. در صورتی که روند کنونی ادامه داشته باشد و ضریب قیمت محصولات سنگ آهن افزایش نیابد، عملکرد شرکتها دچار خدشه خواهد شد.
وی خاطرنشان کرد: تثبیت قیمتهای سنگ آهن و کنسانتره برخلاف جریان جهانی بوده و معمولا مسئولان سیاست تثبیت قیمت را در پیش میگیرند. این در حالی است که همواره قیمت مواد اولیه فولاد در دنیا تغییر میکند. به طوری که قیمتها به شرایط عرضه و تقاضا، بازار جهانی، فصول سال و.... بستگی دارد. ضمن اینکه کشور ما به دلیل تحریمها تا حدود زیادی از بازار جهانی دور مانده است.
مدیرعامل شرکت معدنیار اسپادانا در خصوص فعالیتهای این شرکت عنوان کرد: کارخانه کنسانتره آهن اسپادانا با هدف ایجاد اشتغال و ایجاد ارزش افزوده در استان اصفهان احداث شده است و در این راستا، شرکت ما یک پروژه 150 هزار تنی کنسانتره سنگ آهن را به بهرهبرداری و تولید رساند و اکنون این کارخانه با تمام ظرفیت مشغول به فعالیت است. ضمن اینکه احداث یک کارخانه کنسانتره دیگر را در دستور کار قرار دادهایم و در نظر داریم ظرفیت تولید را به 300 هزار تن در سال افزایش دهیم.
هاشمی ابراز کرد: با وجود اینکه تولیدکننده کنسانتره سنگ آهن هستیم اما معدن در اختیار نداریم و ناچار به خرید سنگ آهن از معادن کوچک استان اصفهان هستیم. عیار سنگ آهن ورودی 48 تا 51 درصد است. عیار کنسانتره سنگ آهن این کارخانه به حدود 65 تا 68 درصد میرسد. تمام شرکتهای فولادی که کارخانه تولید گندله در شرکت خود دارند، جزو مشتریان شرکت معدنیار اسپادانا محسوب میشوند. با این حال اگر شرکت ما در موضوع فروش و به ویژه قیمت کنسانتره دچار مشکل شود، خرید از معادن را به دلیل متضرر شدن متوقف خواهیم کرد.
وی تصریح کرد: در شرایط کنونی تمام تلاش ما این است که سطح تولید را حفظ کنیم. با این حال قیمت همه محصولات زنجیره فولاد یعنی محصولات فولادی، شمش، آهن اسفنجی، گندله و سنگ آهن افزایش یافته اما در مقابل، قیمت کنسانتره سنگ آهن تغییری نکرده و بنابراین ادامه فعالیت تا حدودی دشوار به نظر میرسد.
مدیرعامل شرکت معدنیار اسپادانا مطرح کرد: با توجه به دشواریهایی که تحریم برای تامین تکنولوژی، قطعات، تجهیزات و ماشینآلات برای اجرای پروژههای فولادی و سنگ آهنی در کشور به وجود آورد، بسیاری از شرکتها رویکرد بومیسازی را در پیش گرفتند و شرکت ما نیز به همین سو گام برداشت. از این رو تقریبا تمامی قطعات، تجهیزات و ماشینآلات اصلی را از تولیدکنندگان داخلی تامین کردهایم. با این حال یکی دو تجهیز بسیار مهم و حیاتی را که در کشور تولید نمیشود، ازجمله موتورها، سنسورها و برخی از تجهیزات اتاق برق، از طریق واردات تامین کردهایم.
هاشمی خاطرنشان کرد: برای اینکه تولیدکنندگان نسبتا کوچک محصولات سنگ آهنی ازجمله شرکت معدنیار اسپادانا بتوانند به فعالیت خود ادامه دهند، نیاز به حمایت مادی و معنوی از سوی مسئولان و دولت دارند. در زنجیره تولید فولاد تولیدکنندگان متعددی فعالیت میکنند؛ حلقه نخست معادن سنگ آهن، حلقه دوم کنسانتره، حلقه سوم گندله، حلقه چهارم آهن اسفنجی و حلقه پنجم تولیدکنندگان شمش فولادی هستند. اگر قرار باشد این زنجیره در همه ابعاد با رشد مواجه شود، باید همه این حلقهها به صورت متناسب با یکدیگر رشد کنند.
وی تاکید کرد: هیچگاه نمیتوان یک حلقه را بیش از حد به رشد رساند و با توقف در دیگر حلقهها، انتظار رشد زنجیره یا صنعت فولاد را داشت. ثبات قیمت حلقههای میانی در مقابل رشد قیمت سایر حلقهها، آن هم در شرایطی که همه قیمتهای نهادههای اولیه و هزینههای تولید به شدت افزایش یافته، تنها موجب متضرر شدن حلقههای میانی و در نهایت توقف فعالیتهای تولیدی میشود.