به گزارش می متالز، بر اساس جدول آماری ارائه شده از سوی انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران با نگاهی بر میزان واردات و صادرات محصولات فولادی و فولاد میانی در کشور طی مدت ۷ ماهه نخست امسال و در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته میبینیم که متاسفانه در حوزه صادرات تمامی محصولات رشد منفی داشته اند و در بخش واردات نیز شاهد رشد برخی محصولات همچون ورق گرم با درصد قابل توجه ۲۸۱ درصدی بوده ایم.
میزان واردات تیرآهن در ۷ماهه نخست امسال برابر ۷هزارتن بوده است که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل بدون تغییر بوده است. اما در بخش صادرات این محصول می بینیم که در ۷ماهه نخست ۹۹ میزان صادرات ۹۵هزارتن بوده که درمقایسه با مدت مشابه با رشد منفی ۱۰درصدی همراه شده است.
محصول بعدی میلگرد است که میزان واردات آن در ۷ ماهه اول امسال برابر با ۱۵هزارتن بوده و واردات این محصول به نسبت مدت مشابه سال قبل کمتر بوده و ۳۵درصد کاهش یافته است؛ اما در بخش صادرات می بینیم با رشد منفی ۴۰درصدی نسبت به مدت مشابه سال ۹۸ همراه شده و صادرات میلگرد طی مدت ۷ماهه اول ۹۹ برابر با ۸۳۴هزارتن بوده است.
نبشی، ناودانی و سایر مقاطع نیز در مدت یادشده امسال، رقم واردات آنها برابر با ۲۴هزارتن بوده و در این بخش نیز نسبت به مدت مشابه سال گذشته کاهش ۲۳درصدی داشته است. در حوزه صادرات اما روند به گونه ای دیگر بوده است چراکه می بینیم در ۷ماهه اول ۹۹ میزان صادرات صورت گرفته از این محصولات ۱۰۴هزارتن بوده که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل با رشد منفی ۱۹درصدی همراه شده است.
در مجموع میتوان گفت کل مقاطع طویل فولادی در ۷ماهه ۹۹ به میزان ۲۴ هزارتن وارد شده و صادرات آن نیز ۱میلیون و ۳۳هزارتن بوده است. همچنین در واردات رشد منفی ۲۳ درصدی و در صادرات نیز رشد منفی ۳۷درصدی داشته است. لازم به یادآوری است ایران در زمینه تولید مقاطع طویل فولادی از ظرفیت مناسبی برخوردار بوده و توانایی لازم را برای تامین بازار داخلی داشته و در صورتی که امکان صادرات برای این محصولات فراهم شود و قوانین جدید کمتر دست و پا صادرات شوند به نفع اقتصاد کشور خواهد بود.
در خصوص واردات محصولات تخت فولادی میتوان به ۳ محصول مهم یعنی ورق گرم، ورق سرد و ورق پوششدار اشاره کرد. ورق گرم به عنوان یکی از محصولات مهم صنایع فولادی است که می بینیم طی ۷ماهه نخست امسال میزان واردات این محصول برابر با ۱۷۹هزارتن بوده است که در مقایسه با مدت مشابه شاهد رشد چشمگیر وارداتی این محصول به میزان ۲۸۱درصد بوده ایم؛ اما در حوزه صادرات می بینیم که طی مدت یادشده در سال ۹۹ میزان صادرات ۲۳۵هزارتن بوده است که در مقایسه با مدت مشابه سال قبل که صادرات ورق گرم ۲۹۵هزارتن بوده با رشد منفی ۲۰درصدی همراه شده است.
ورق سرد نیز به عنوان یکی دیگر از مقاطغ تخت فولادی است؛ این محصول نیز مانند ورق گرم با رشد واردات به میزان ۴۸درصد در مدت ۷ماهه نخست امسال همراه شده و در حوزه صادرات نیز با کاهش ۷۱درصدی تنها ۲۵هزارتن ورق سرد در هفت ماهه اول ۹۹ صادرات داشته ایم.
در واقع افزایش واردات و در مقابل کاهش صادرات برای هر دو محصول ورق گرم و سرد رخ داده و برای ورق پوشش دار نیز شرایط بهتر از این دو محصول نبوده است. چراکه طی مدت ۷ماهه اول امسال با افزایش واردات به مقدار ۲درصد و کاهش صادرات به میزان ۵۴درصد همراه گشته است. در مجموع مقاطع تخت فولادی با رشد ۶۷درصدی واردات و رشد منفی ۳۷درصدی صادرات، ۷ماهه اول امسال را به پایان رسانده اند.
در مجموع نیز میتوان گفت کل محصولات فولادی طی ۷ماهه اول ۹۹ با رشد ۵۰درصدی واردات و رشد منفی ۳۷درصدی مواجه گشته اند.
بیلت و بلوم و اسلب به عنوان فولاد میانی شناخته می شوند. بیلت و بلوم در مدت ۷ماهه اول امسال با رشد وارداتی ۵۰درصدی و رشد منفی ۶درصدی در بخش صادرات همراه شده اند. لازم به ذکر است که میزان صادرات این دو محصول در مدت ۷ماهه اول امسال برابر با ۲میلیون و ۴۵۱هزارتن بوده و در مدت مشابه سال قبل این عدد ۲۶۰۱تن ثبت شده است.
اما درخصوص اسلب شرایط تا حدودی متفاوت است. چراکه بر اساس آمار میزان واردات آن در ۷ماهه اول امسال ۵۰درصد کاهش داشته و در بخش صادرات نیز رشد منفی ۳۹درصدی داشته است.
در مجموع محصولات فولاد میانی با رشد منفی ۱۶درصدی صادرات مواجه شده اما در واردات تغییری حاصل نشده است.
آهن اسفنجی نیز به عنوان یکی از مواد اولیه مهم برای صنایع فولادی به شمار می آید که بر اساس اطلاعات موجود وارداتی در ۷ماهه اول امسال و سال گذشته نداشته و در بخش صادرات نیز با رشد منفی ۷۲درصدی مواجه شده است.
رشد منفی در بخش صادرات محصولات فولادی، در شرایطی که درآمدهای نفتی کاهش یافته و کشور نیازمند افزایش درآمدهای ارزی است، جلوگیری از صادرات محصولات فولادی به ضرر صنعت و اقتصاد کشور خواهد بود. از سوی دیگر با توجه به بالا بودن میزان تولید محصولات فولادی در کشور نسبت به میزان مصرف؛ ادامه این روند و جلوگیری از صادرات سبب خواهد شد تا تولید برای فعالان این عرصه از صرفه اقتصادی دور کرده و منجر به ضرردهی آنها شود.