به گزارش می متالز، دکتر مهدی کریمی تفرشی، گفت: مدیریت فرآیند تولید از ابتدای زنجیره تا انتهای کار یعنی عرضه کالای نهایی نکتهای است که باید مسوولان به آن توجه ویژه داشته باشند و براساس یک زنجیره کامل همواره برنامهریزی انجام دهند. چون درصورت دیدگاه نقطهای به این زنجیره قطعا سایر حلقهها با آسیب جدی روبرو میشوند؛ دقیقا اتفاقی که امروز در زمینه تولید از صنایع بالادستی تا پایین دستی ایجاد شده است.
کریمی تفرشی در ادامه افزود: اینگونه نگاه به زنجیره تولید قطعا نتیجه مناسبی در پی ندارد و زمینه ساز فساد، رانت و البته حضور گسترده دلالها در طول زنجیره است و به جای اینکه التهاب بازار مدیریت شود، این مشکل شدت گرفته و اثرگذاری نگران کنندهای در سراسر بدنه تولید ایجاد میکند و شاهد مثال آن هم در صنایع مرتبط با فولادسازیها و پتروشیمیها یا حتی دام و طیور دیده میشود .
وی معتقد است در شرایطی که دولت به صورت مصنوعی قصد دخالت در بازار داشته و به قول معروف نظام تولید، توزیع و یا حتی قیمت گذاری را تحت تاثیر قرار میدهد جای تردید نیست که در میان مدت عاملی برای رشد نا متنوازن خواهد شد و در همین دوره فعالیت دلالها چندین برابر خواهد بود تا در نهایت تمام سیاستها یا دستورالعملها با چالش روبرو شود و دوباره برای مدیریت کار دستورالعملهای جدیدی از راه برسند. مثل اتفاقی که اکنون در حوزه عرضه ورقهای گرم فولادی افتاده است.
عضو هیات مدیره کنفدراسیون صنعت ایران تاکید کرد: در مورد صنایع فولاد و پتروشیمی دیدیم که مسوولان با ابلاغ دستورالعملهایی تولید کنندگان این نوع مواد اولیه مورد نیاز صنایع پایین دستی را ملزم به عرضه محصول در بورس کالا کردند تا با این راهکار بتوانند التهاب بازار را مدیریت کنند؛ اما دیدیم نتیجه چه شد و علیرغم اینکه تقاضای موجود را با محدود کردن کدهای موجود سرکوب شد بازهم قیمتها سیر صعودی به خود گرفت و همواره تمایل به افزایش بیشتر داشت.
کریمی تفرشی گفت: شاید در نگاه اول سرکوب تقاضا میتوانست در این نوع سیاستگذاری اثرگذار باشد و به قول معروف پای دلالها را از بازار برای همیشه ببرد اما نکتهای که از نگاه مسوولان به دلیل سیاستهای غیرکارشناسی آنها دور مانده بود موضوع اجبار خرید مواد اولیه نقدی برای تولیدکنندگان واقعی از طریق بورس کالا بود؛ آنهم درست زمانی که همه مقامات و مسوولان یکی از مشکلات تولید را کمبود نقدینگی اعلام کرده بودند.
وی تصریح کرد: اینگونه نگاههای غیرکارشناسی و البته سیاستهای سعی و خطا برای مدیریت مقطعی در تولید قطعا کارساز نیست و تنها به انتقال مشکل از یک بخش تولید به بخش دیگر منجر میشود؛ چون راهکار اساسی یا داروی اثرگذار برای برطرف کردن مشکل ارایه نکردهایم و تنها تلاش شده که صورت مساله حذف شود.
به گفته وی در مورد عرضه محصولات فولادی و پتروشیمی در بورس کالا نتیجه سیاستگذاریها این بود که کدهای خریداران اگرچه کمتر شد اما فعالیت دلالها برای فروش مدتدار مواد اولیه به تولیدکنندگان واقعی بیشتر از گذشته شد چون تولید کنندگان پولی برای پرداخت نقدی به بورس نداشتند و مجبور بودند دوباره سراغ دلالها بروند.
کریمی تفرشی معتقد است برای مدیریت بازار و حفظ چرخه تولید در ایران بهترین راهکار این است که دستورالعملهای غیرکارشناسی برای همیشه حذف شود و با ایجاد امکان خریدهای اعتباری برای تولیدکنندگان صنایع پایین دستی و حذف سهمیههای نا متعادل بهینیاب اجازه دهیم تولیدکننده محصول نهایی را روانه بازار کند تا با منافع حاصل بتواند علاوه بر بدهیها ارزش افزوده منطقی برای حیات اقتصادی خود تامین کند.
عضو هیات مدیره کنفدراسیون صنعت ایران همچنین تاکید کرد: برای مدیریت تولید در تمامی بخشها امروز و با درنظر گرفتن تغییر معنادار فضای سیاسی در آینده بهترین راهکار این است که مسوولان با استفاده از نظرات کارشناسی در بخشهای تولیدی بهگونهای برنامهریزی کنند که سراسر زنجیرههای تولید درنظر گرفته شده باشند و با افزایش نظارتهای مانع از شکلگیری حلقههای فساد در میان این زنجیره بشوند.
وی در پایان تاکید کرد: خروج دولت از قیمتگذاری دستوری برای کالاها و همچنین صدور دستورالعملهای غیرکارشناسی نسخه شفابخشی برای اقتصاد و تولید ایران است که باید امروز برای آن برنامهریزی منسجم و دقیق ارایه کنیم، چون با ادامه این روند نه تنها تولید ضربه مهلکی را تجربه میکند بلکه صنایع بالادستی هم رفته رفته مزیتهای رقابتی خود را از دست داده و دچار گرفتاریهای عمدهتری خواهند شد.