به گزارش می متالز، محمود نوریان در پاسخ به این سوال که نظر شما درباره سیاست وزارت صمت برای اعمال عوارض بر صادرات سنگ آهن چیست؟ گفت: هماکنون سنگ آهن در حد واحدهای تولید کنسانتره سنگ آهن داخل وجود دارد و اگر معادن کوچکی در حال صادرات هستند به این دلیل است که کیفیت و عیار این نوع سنگ آهن مناسب کنسانترهسازیهای داخلی نیست؛ بنابراین بهترین راه برای ادامه فعالیت این معادن کوچک اجازه صادرات به آنها است. پس اعمال هرگونه عوارض روی صادرات سنگ آهن مغایر سیاست حمایت از تولید داخلی است.
وی درباره سیاست صادراتی چادرملو گفت: سیاست چادرملو ایجاد ارزش افزوده در داخل کشور است. اینکه کنسانتره را صادر کنیم و از آن طرف سایر شرکتهای فولادی کنسانتره موردنیاز خود را وارد کنند، اتفاق خوبی نیست.
نوریان با تاکید بر اینکه بهترین حالت صادرات، محصول نهایی است، افزود: البته من اعتقاد دارم مثلا در حوزه سنگ حتی میتوان به صورت کوپ نیز صادرات کرد و نباید خیلی اصرار کنیم که حتما سنگ فراوری شده را صادر کنیم مگر اینکه بتوانیم بازار سنگ ساختمانی برای محصول نهایی را در جهان ایجاد کنیم.
وی گفت: بازار صادرات یک شبه ایجاد نمیشود که هر وقت اراده کنیم بتوانیم صادرات داشته باشیم. بلکه حفظ مشتریان فعلی تضمین تداوم صادرات در آینده است. اگر حتی در شرایط فعلی صادر نکنیم، معلوم نیست بتوانیم همین سنگها را هم در آینده نزدیک صادر کنیم، چرا که فناوریهای جدیدی مانند سنگهای مصنوعی آمده که مصرف سنگهای طبیعی را تحت الشعاع قرار میدهد.
نوریان درباره آخرین وضعیت احداث گندلهسازی ۴ میلیون تنی جدید و نورد یک میلیون تنی جدید چادرملو و مذاکرات با کوبه استیل ژاپن در زمینه فاینانس این پروژهها گفت: با کوبه استیل و NHI چین مدتهاست در حال مذاکره هستیم و جلسات متعددی هم در این زمینه داریم. در این راستا مشکلات ارزی وجود دارد و به محض اینکه گشایشی صورت بگیرد کار را جلو خواهیم برد.
مدیرعامل شرکت معدنی و صنعتی چادرملو در پاسخ به این سوال مبنی در خصوص شعار جایگزینی معدن با نفت عنوان کرد: برای اینکه این شعار به عمل تبدیل شود میلیاردها تومان سرمایهگذاری و سالها وقت نیازمند است چرا که حجم کار و سرمایهگذاری صورت گرفته در بخش نفت اصلا قابل مقایسه با بخش معدن نیست و امکان جایگزینی این دو بخش با هم وجود ندارد.
وی یادآوری کرد: شعار داشتن ذخایر فراوان معدنی هم مهم نیست چرا که ذخایر تا کشف و ثبت بهرهبرداری نشود، اهمیتی ندارند. اینکه ما در جایی سنگ آهن داریم یا مثلا چند میلیارد تن سنگ آهن در عمق ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ متری زمین داریم اهمیتی ندارد چون باید معلوم شود اصلا این ذخایر قابل استخراج هستند و آیا استخراج آنها اقتصادی است یا خیر. ذخایر سنگ آهن برای استخراج باید روباز باشند و استخراج از معادن زیرزمینی اصلا اقتصادی نیست. مگر اینکه به دانش فنی آن دست پیدا کنیم یا با کشورهای قوی جهان در این زمینه ارتباطات بسیار نزدیکی برقرار کنیم که فعلا چنین شرایطی را نداریم.
گفتوگو از علیرضا جعفری نژاد