به گزارش می متالز، این مواد معدنی شامل اقلامی میشوند که نقش اساسی در تولید انواع محصولات در امریکا دارند؛ محصولاتی که طیفی از مواد اولیه غذایی تا لوازم الکترونیکی و ابزار هایتِک (فناورانه) را در برمیگیرند.
به نقل از رویترز، وزارت داخلی امریکا میگوید این کشور باید تولید داخلی ۳۵ ماده معدنی مهم را افزایش دهد.
نمونههایی از این مواد، اورانیوم، کبالت و لیتیوم هستند که در نتیجه رشد تولید آنها از وابستگی ایالات متحده به عرضهکنندگان خارجی کاسته میشود. علاوه بر ۳ ماده معدنی یادشده، آلومینیوم و پتاس نیز در فهرست این ۳۵ ماده مهم قرار میگیرند. این دو ماده در تولید محصولات اساسی، باتریها و لوازم برقی به کار میآیند.
در کنار اورانیوم، کبالت، لیتیوم، آلومینیوم و پتاس، اسامی این ۳۰ ماده نیز در فهرست مواد معدنی موردنظر امریکا جای میگیرد؛ آنتیموان، آرسنیک، باریت، بریلیوم، بیسموت، سزیم و روبیدیوم، کروم، فلورسانس، گالیوم، ژرمانیوم، گرافیت طبیعی، هلیوم، ایندیوم، منیزیوم، منگنز، نیوبیوم، فلزات گروه پلاتینوم، عناصر نادر خاکی، رنیوم، اسکاندیوم، استرانسیوم، تانتالیوم، تلوریوم، قلع، تیتانیوم، تنگستن، وانادیوم، زیرکونیوم و هافنیوم.
این اقدام از جمله اقدامهای انجام شده وزارت داخلی امریکاست تا به وسیله آن وعده ترامپ در زمینه قطع وابستگی به واردات مواد معدنی عملی شود. این در حالی است که لیتیوم و کبالت، عناصر حیاتی برای ساخت باتریهای شارژی به شمار میآیند که انرژی موردنیاز خودروهای برقی را تامین میکنند. هماکنون شرکتهای خودروسازی تِسلا و فولکسواگن در پی منابعی هستند که بتوانند نیاز خود را به این دو عنصر به طور مستمر و در طولانیمدت تامین کنند.
تیم پِتی، معاون وزیر داخلی ایالات متحده میگوید هر گونه کمبود در حجم این منابع یک آسیب استراتژیک به امنیت و رفاه امریکاییهاست. در نتیجه دولت تصمیم دارد منابع جدیدی از «مواد معدنی مهم» را در داخل کشور شناسایی کند، اکتشاف، استخراج و بازیافت این اقلام را افزایش دهد و امکان دسترسی به تجهیزات الکترونیکی موردنیاز معدنکاران و تولیدکنندگان را فراهم آورد تا نقشهبرداری و دریافت دادههای زمینشناسی با سهولت بیشتری انجام شود، همچنین مصمم به تسهیل فرآیند ارائه مجوز به معادن جدید است.
این خبر موجب نگرانی شریکان تجاری ایالات متحده و در راس آنها کانادا شده است. در یکی از واکنشها، ریچارد داونی، سخنگوی شرکت کانادایی «نوتریاِنت» که بزرگترین تولیدکننده پتاس در امریکای شمالی است، میگوید: افزایش تولید پتاس در امریکا برای این کشور اقدامی چالشزاست چون ذخایر پتاس آن به اندازهای نیست که تولید را مقرون به صرفه کند، در حالی که این ذخایر در کانادا بسیار است.
پتاس در تولید کود برای کشاورزان به کار میرود و برای کسانی که ذرت و گندم تولید میکنند، یک ماده مغذی حیاتی به شمار میآید، در نتیجه آنها به پتاس کانادا نیاز دارند. در نهایت وزارتخانه یادشده بر موضع خود تاکید دارد و جویای نظر افکار عمومی در این زمینه است.
خبر این طرح در حالی اعلام میشود که توسعه منابع تولید سوختهای فسیلی و غیرفسیلی، بخشی از سیاستهای اولیه دولت ترامپ است و انتظار میرود اِعمال آنها به گسترش صادرات و مهار واردات با استفاده از تعرفهها و دیگر اقداماتی بینجامد که در طرفداری از مصنوعات داخلی انجام میشود.
تعیین چشمانداز برای تولید مواد معدنی، تنها به امریکا خلاصه نمیشود. اتحادیه اروپا نیز مجموعهای از مواد معدنی را با عنوان مواد خام حیاتی critical raw materials معرفی کرده و در یک فهرست بیستوهفتگانه جای داده تا بر رشد تولید آنها تمرکز داشته باشد و از وابستگی کشورهای عضو به آنها بکاهد. این مواد در اقتصاد اعضای اتحادیه جایگاه بسزایی دارند و کشورهای اروپایی بخش زیادی از نیاز خود را با واردات از تولیدکنندههای انحصاری به ویژه چین تامین میکنند.
جالب اینکه در فهرست مواد معدنی موردنظر اتحادیه اروپا، بخشهای مشترک با فهرست امریکا وجود دارد. نام مواد معدنی یادشده به این شرح است؛ آنتیموان، فلورسنت، عناصر نادر خاکی سبک، فسفر، باریت، گالیوم، منیزیوم، اسکاندیوم، برلیوم، ژرمانیوم، گرافیت طبیعی، سیلیکون متال، بیسموت، هافنیوم، رزین طبیعی، تانتالیوم، بورات، هلیوم، نیوبیوم، تنگستن، کبالت، عناصر نادر خاکی سنگین، فلزات گروه پلاتینوم، وانادیوم، زغال ککشو، ایندیوم و سنگ فسفات.
از عناصر مشترک در فهرست امریکا و اتحادیه اروپا میتوان دریافت که نیاز صنایع رو به رشد جهان به مواد معدنی در چشماندازی درازمدت رو به تغییر است.