به گزارش می متالز، هنگامی که آهن اسفنجی بهعنوان یک محصول میانی زنجیره فولاد وارد بورس کالا شد، مورد استقبال خریداران قرار گرفت و بسیاری از عرضه به فروش رفتند. علت این امر نیز آن بود که میزان عرضه از سوی تولیدکنندگان بهدلیل شروع بهکار برخی از آنها کم بود و تولیدکنندگان جدید نیز به عرصه آهن اسفنجی وارد نشده بودند. بنابراین در هر ماه که 50 تا 60 هزار تن عرضه میشد، معمولا مورد استقبال قرار میگرفت و به فروش میرفت؛ چرا که بازار و زنجیرههای بعدی نیاز به آهن اسفنجی و تکمیل زنجیره تولید تا محصولات نهایی داشتند. با این حال، هر چه زمان پیش رفت و تولیدکنندگان جدید شروع به عرضه آهن اسفنجی در بورس کالا کردند، بازار بهسمت اشباع شدن پیش رفت و بهتدریج برخی از عرضهها بدون مشتری و بهصورت مازاد باقی ماندند.
نمودار 1 حکایت از آن دارد که در شهریور ماه سال جاری 360 هزار تن آهن اسفنجی از سوی تولیدکنندگان عمده این محصول در بورس کالا عرضه شد که در مقابل آن 59 هزار تن تقاضا وجود داشت. اما در نهایت 46 هزار تن از این محصول مورد معامله قرار گرفت و به فروش رفت. در این میان شرکت توسعه آهن و فولاد گلگهر که بهتازگی به جرگه تولیدکنندگان پیوسته است، 145 هزار تن آهن اسفنجی خود را در بورس کالا عرضه کرد که در مقابل آن 28 هزار تن تقاضا وجود داشت و تنها 20 هزار تن مورد معامله قرار گرفت. جهان فولاد سیرجان نیز 140 هزار تن محصول خود را در بورس عرضه کرد که با تقاضای 21 هزار تنی مواجه شد و توانست 16 هزار تن از آن را به فروش برساند. پارس فولاد سبزوار 15 هزار تن آهن اسفنجی خود را در بورس عرضه کرد که 10 هزار تن تقاضا داشت و به همین میزان نیز معامله صورت گرفت. شرکتهای فولاد سیرجان ایرانیان و نیز فولاد کاوه جنوب کیش نیز بهترتیب 40 هزار تن و 20 هزار تن آهن اسفنجی خود را در بورس عرضه کردند که محصول آنها بدون متقاضی و معامله از رینگ بورس پایین آمد.
با توجه به میزان معاملات هر ماه آهن اسفنجی در بورس کالا بهنظر میرسد کشش بازار این محصول در کشور هر ماه حدود 50 تا 60 هزار تن باشد. البته با آزاد شدن سقف رقابت فولاد و رقم خورد قیمت جدید آهن اسفنجی از 1200 تومان برای هر کیلو به 1700 تومان، ممکن است این شائبه مطرح شود که افزایش قیمت باعث عدم معاملات شده است، در حالی که بخش عمدهای از مازاد آهن اسفنجی در شهریور ماه با قیمت 1200 تومان انجام شده بود. باید توجه داشت که آهن اسفنجی یک محصول بسیار حساس به زمان است و اگر تا 2 هفته پس از تولید مصرف نشود، اکسید شده و دیگر برای فولادسازی قابل استفاده نخواهد بود.