به گزارش میمتالز، در چند ماه گذشته کمبود برق شبکه در ساعات پیک مصرف دولت را ناچار ساخت که از برق صنایع مادر مانند فولاد و سیمان کم کند.
کمبود برق و تهدید آن بحرانی بود که سایه آن سالها خواب صنایع مادر را آشفته کرده بود و امسال بالاخره تعبیر شد. بسیاری از کارخانجات تنها در این مدت، حداقل ده درصد از برنامه تولید عقب ماندند و زیانشان به هزاران میلیارد تومان رسید. در این میان کارخانجاتی آسیب کمتری دیدند که خود دارای نیروگاه برق بودند و توانستند از شر کابوس قطعی برق و آسیب دیدن کورهها و کاهش تولید در امان بمانند. همین امر دست اندرکاران صنعت فولاد را به این فکر انداخت که برق را هم خود مانند سایر زیرساختها مانند آب و جاده و ریل، تامین کنند.
از این رو به فکر برگزاری سمیناری با موضوع «چالش برق در زنجیره فولاد» افتادند تا با حضور شرکتهای فولادی و معدنی، وزارت صمت و نیرو و تشکلهای تخصصی حوزه برق و انرژی علاوه بر بررسی راهاندازی و احداث نیروگاه برق توسط کارخانجات فولاد، به انتخاب بهترین مسیر برای تعامل بیشتر و برد-برد با دولت و وزارت نیرو دست یابند و تمام ابعاد تأمین پایدار برق تولیدکنندگان زنجیره فولاد را در این سمینار بررسی کنند؛ سمیناری که امروز ۱۴ شهریور از ساعت ۸:۳۰ تا ۱۳ بهصورت مجازی برگزار شده است.
در همین رابطه گفتگوی کوتاهی قبل از برگزاری این سمینار با رسول خلیفه سلطانی، دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران درخصوص اهداف برگزاری سمینار "چالش برق در زنجیره فولاد" داشت.
دبیر انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در این خصوص گفت: مدتها است به این نتیجه رسیدهایم که باید بین زنجیره فولاد و زیرساختها توازن ایجاد برقرار شود، چه در ارتباط کارخانهها با زیرساختهای موجود در کشور و چه در ارتباط با زیرساختهای خودش. البته پیش از این اقداماتی صورت گرفت مانند تامین برق و آب مورد نیاز توسط هلدینگهای فولادی مانند تامین آب از خلیج فارس و انتقال آن به سیرجان، یزد و اصفهان با همت و همکاری فولادیها و صنایع معدنی اتفاق افتاد.
خلیفه سلطانی افزود: در زمینه برق نیز، برخی از این شرکتها خود دارای نیروگاه برق هستند و از سالها قبل به دنبال تامین برق مورد نیازشان بودند. در جایی مثل فولاد کاوه متعلق به بنیاد مستضعفان که به دنبال راه¬اندازی کارخانجات فولاد به ظرفیت ۳ میلیون تن است، سه هزار مگاوات برق هم تولید میکنند یا فولاد مبارکه، ذوب آهن، فولادخوزستان این مسیر را آمده¬اند، اما اینها کافی نیست و نیاز داریم در احداث نیروگاههای برق فشردگی برنامه و سرعت بیشتری داشته باشیم.
دبیر انجمن فولاد با بیان اینکه بسیاری از فولادیها تا پیش از این فکر میکردند مساله جدی وجود ندارد تصریح کرد: در حال حاضر همه مشکل در تامین برق مورد نیاز کارخانه را کاملا احساس کردهاند چرا که اتفاقات چند ماه گذشته نشان داد مشکل خیلی جدیتر و وخیمتر از آنچه تصور میشد است. از این رو به فکر ایجاد توازن بین تولید فولاد و زیرساختهای آن افتادیم.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از کارخانجات روی تامین آب متمرکز شدهاند و سه پروژه عظیم آب شیرین¬کن از خلیج فارس تا سه استان مرکزی ایران پویش بزرگی است که در راستای آن به راه افتاد گفت: در زمینه برق هم باید چنین پویشی اتفاق بیفتد. بهتر است به جای اینکه اصرار کنیم تولید فولاد را از ۳۰ میلیون تن موجود به ۵۵ میلیون تن برسانیم، اصرار غلطی است؛ بهتر است تولید کمتر فولاد را با تامین پایدارتر انرژی داشته باشیم.
خلیفه سلطانی تصریح کرد: خوشبختانه داریم به این اتحاد میرسیم که فولادیها هرچه زودتر در تامین انرژی سرمایهگذاری کنند تا با قطعی برق در سالهای آینده مواجه نباشند. متاسفانه در این چند ماه دیدیم برای جبران کمبود برق شبکه سادهترین راه یعنی قطع برق صنایع مادر را انتخاب کردند در صورتی که صنایع شیشه، سرامیک، آجر و پتروشیمیها مصرف بالای برق و بعضا بالاتر از صنعت فولاد دارند، اما با قطعی برق مواجه نشدند.
وی با بیان اینکه با قطعیهای مکرر برق در چند ماه اخیر بازار دچار کمبود شد تاکید کرد: این کمبود بعد از یکی مدتی منجر به افزایش قیمت میشود و تسلسلوار مشکل دوباره به خود فولادیها برمیگردد و تبعات اجتماعی کمبود فولاد باز هم متوجه فولادیها خواهد بود. چرا که میگویند شما مسوول رفع کمبود محصولات در بازارید. خصوصا در برخی محصولات مانند ورق که میزان تولید و مصرف برابر است هرگونه کمبود تولیدی منجر به کاهش شدید کالا در بازار شده و افزایش قیمت را در پی دارد و از این لحاظ وضعیتش با محصولات فولادی دیگر مثل شمش و اسلب که تولید بیشتر از تقاضا است کمی فرق میکند.
دبیر انجمن فولاد با بیان اینکه صنعت فولاد تاکنون بالغ بر ده درصد میزان درآمد سالانه خود زیان دیدهاند درباره نگرانی فولادیهای بخش خصوصی از سرمایهگذاری کلان بر روی نیروگاه برق که به اندازه یک کارخانه فولاد است گفت: این نگرانی¬ها هست به همین دلیل دولت باید دقیقا تعریف کند که چه امتیازی به فولادیها میدهد تا آنها سرمایهگذاری کلانی در احداث نیروگاه برق انجام دهند. ضمن اینکه بعد از تولید برق هم باید ضمانت این را بدهند که برای تامین کسری برق شبکه خود باز به سراغ برق تولیدی فولادیها نیایند.