به گزارش میمتالز، فولاد یکی از کالاهای اساسی و پرکاربرد در هر کشور و از جمله کالاهایی است که میتواند به توسعه کشورهای در حال توسعه کمک کند.
اگر کشورها بتوانند برآورد مناسبی از میزان مصرف فولاد خود داشته باشند، میتوانند سیاستهای مناسبی را به منظور توسعه یا رشد این صنعت اتخاذ کنند.
مصرف فولاد تحت تاثیر عوامل مختلفی است و رشد اقتصادی که حاصل رشد و ایجاد ارزش افزوده بیشتر در بخشها و فعالیتهای اقتصادی است، به عنوان عامل اصلی، قادر به اثرگذاری بر مصرف فولاد بوده و در نقش معلول به واسطه رشد بخشهای مختلف، از رشد مصرف فولاد نیز تاثیر میپذیرد.
براساس اطلاعات طرح جامع فولاد، ضریب همبستگی میان رشد اقتصادی و رشد مصرف فولادخام، ۷۱.۴۱ درصد برآورد شده است و این عدد به این معنا است که در بازه زمانی فوق، در ۷۱ درصد موارد، تغییرات رشد اقتصادی بدون نفت کشور با تغییرات رشد مصرف معادل فولاد، هم جهت بوده است.
مصرف سرانه فولاد در کشورهای لیبی و بحرین به ازای هر فرد ۱۸۰ کیلوگرم، ایران ۲۵۰ کیلو گرم، امارات متحده عربی ۸۴۵ کیلوگرم و کره جنوبی بیش از هزار کیلوگرم است که نشان میدهد کشورهایی که به سمت توسعه یافتگی و صنعتی شدن حرکت کردهاند، میزان مصرف بالای فولاد را به خود اختصاص داده اند.
مصرف فولاد در منطقه خاورمیانه از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۹ تغییر چشمگیری نداشته و با کاهش ۳.۵ درصدی از ۵۴.۳ میلیون تن به ۵۲.۳ میلیون تن رسیده است.
مصرف فولاد در این منطقه، سه درصد از کل مصرف در جهان را به خود اختصاص میدهد، مقایسه مصرف با تولید حاکی از آن است که این منطقه از واردکنندگان فولاد محسوب میشود (البته طی سالیان گذشته از میزان اختلاف آن کاسته شده است).
کشورهای ایران، عربستان سعودی و امارات متحده عربی علاوه بر آن که بزرگترین تولیدکننده فولاد در منطقه خاورمیانه هستند، بیشترین مصرف فولاد در این منطقه را نیز به خود اختصاص داده و بیش از ۷۰ درصد از سهم مصرف فولاد در منطقه خاورمیانه را دارا هستند. پس از آنها کشور عراق با ۷ درصد سهم در رتبه چهارم قرار گرفته است.
در حال حاضر ظرفیت اسمی واحدهای تولیدکننده فولاد خام در کشور ایران، سالانه حدود ۴۰ میلیون تن است (این ظرفیت دربرگیرنده ۶۰۰ هزار تن ظرفیت واحدهای بسیار کوچک مقیاس است)
در سال ۹۹، تولید محقق شده واحدهای عمده تولیدکننده فولادخام از جمله فولاد مبارکه، طرح سبا، فولاد هرمزگان، فولاد خوزستان، فولاد خراسان، گروه ملی و صنعتی فولاد و فولاد آلیاژی ایران و دیگر واحدهای خصوصی تولیدکننده، حدود ۳۰ میلیون تن و نرخ رشد متوسط تولید فولادخام، در دوره ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۹، حدود ۱۰ درصد بوده است.
محصولات فولادی شامل ورق گرم، ورق پوشش دار و ورق سرد، از جمله محصولاتی هستند که ارزش افزوده داشته و از فولاد خام نشات گرفته اند.
ظرفیت تولید محصولات فولادی سالانه ۴۲ میلیون تن و فولادخام ۴۰ میلیون تن در کشور است و با توجه به تولید حدود ۳۰ میلیون تن فولاد خام در سال گذشته، تولید در محصولات فولادی تنها ۲۰ درصد بوده است. این موضوع نشان میدهد درصورت سرمایه گذاری درست در این حوزه، میتوان از فرصتهای موجود استفاده و فولاد خام که ارزش افزوده بسیاری ندارد را به محصولات فولادی که ارزش افزوده بالایی دارد، تبدیل کرد.
ظرفیت تولید ورق گرم ۱۲ میلیون تن، تیرآهن ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار تن، میلگرد ۲۴ میلیون تن و سایر مقاطع فولادی هم حدود ۳ میلیون تن سالانه ظرفیت تولید دارند که میلگرد نیمی از ظرفیت محصولات فولادی را به خود اختصاص داده است.
همانطور که میدانید فولاد زنجیرهای دارد زنجیرهای که از سنگ آهن شروع شده و در نهایت به محصولات فولادی ختم میشود. هر کدام از ۶ حلقه این زنجیره که شامل کنسانتره سنگ آهن، گندله، آهن اسفنجی، چدن، فولادخام و محصولات فولادی است، براساس سه مولفه ظرفیت فعال، طرحهای در دست اجرا و ظرفیت در افق ۱۴۰۴ (طرح جامع فولاد کشور) مورد بررسی قرار میگیرند.
در رابطه با کنسانتره سنگ آهن ذکر این نکته مهم است که در حال حاضر ظرفیت فعال در کنسانتره سنگ آهن ۶۳ میلیون تن در سال است که پیش بینی میشود با ۱۹ میلیون تن طرح در دست اجرا، به ۸۱ میلیون تن در طرح جامع برسیم.
در گندله نیز ظرفیت فعلی حدود ۶۷ میلیون تن بوده که با افزوده شدن ۱۰ میلیون تن طرح در دست اجرا، تا افق ۱۴۰۴ به ۷۷ میلیون تن میرسد.
در آهن اسفنجی فاصلهای با اهداف ۴ سال آینده نداریم و از ۳۶ میلیون تن ظرفیت فعال و ۱۱ میلیون تن طرح در دست اجرا به ۴۷ میلیون تن ظرفیت پیش بینی شده در سال ۱۴۰۴ میرسیم.
در چدن هم مشکل خاصی وجود ندارد. اما در فولاد خام، ظرفیت فعال ۴۰ میلیون تن است که با ۱۵ میلیون تن طرح در دست اجرا تا افق ۱۴۰۴ به ۵۵ میلیون تن دست خواهیم یافت و در محصولات فولادی هم از ۴۲ میلیون تن فعلی باید به ۴۹ میلیون تن برسیم.
اگر مصرف فولاد به دو گروه مصرف محصولات طولی و تخت تقسیم شود، میتوان اثر عوامل مختلف بر هر گروه را با جزئیات بیشتری بررسی کرد.
به عنوان مثال با توجه به کاربرد بیشتر محصولات طولی در ساخت و ساز، در نظر گرفتن عوامل موثر بر ساخت و ساز میتواند تحلیل مناسبی را در اختیار قرار دهد تا بتوان فراز و فرودهای محصولات طولی در بازه مود نظر را با دقت بیشتری بررسی کرد.
همچنین محصولات تخت با کاربردی که در صنایع گوناگون مانند خودرو سازی دارند، میتوانند مورد بررسی دقیق تری قرار گیرند.
از سال ۹۵ تا سال ۹۹، تولید فولاد خام در سال ۹۵ حدود ۱۸.۵ میلیون تن بوده که در سال گذشته به ۳۰ میلیون تن رسید و در بخش صادرات نیز از ۴ میلیون تن در سال ۹۵ به ۶.۵ میلیون تن در سال ۹۹ رسید. در این میان واردات قابل توجهی انجام نشد و در بخش مصرف هم از ۱۵ میلیون تن در سال ۹۵ به ۲۳ میلیون تن در سال ۹۹ رسید.
با توجه به اینکه کشورهای همسایه مصرف کننده فولاد هستند سرمایه گذاری برای تولید فولاد میتواند صادرات بیشتری را برای ما رقم بزند.
سهم صادرات فولاد از کل صادرات غیر نفتی از نظر ارزش ریالی در سال ۹۸، ۲۷ درصد صادرات غیر نفتی فولاد بوده که در سال ۹۹ به ۱۲ درصد رسیده است و این نشان میدهد در سالهایی که رشد قیمت ارزی وجود داشت، صنعت فولاد توانسته ارز آوری خوبی برای کشور باشد.