به گزارش میمتالز، ناصر حیدری بیان کرد: وضعیت صنعت لوله و پروفیل به اندازهای وخیم است که امکان دارد دو تا سه ماه آینده کارخانه را تعطیل کنیم. تورم در کشور بسیار زیاد است و تولید دیگر صرفه اقتصادی ندارد. جامعه مصرفکننده توان خرید محصولات فولادی را ندارد و اغلب مردم تنها به فکر گذران امور خود هستند.
وی افزود: ساخت و ساز به عنوان بزرگترین مصرفکننده محصولات فولادی به طور کامل در رکود به سر میبرد؛ پروژههای دولتی با توجه به شرایط بودجهای کشور تعطیل شدهاند؛ بنابراین تقاضا برای محصولات فولادی به ویژه لوله و پروفیل به شدت کاهش یافته است و برخی از تولیدکنندگان این حوزه به دنبال تعطیلی کارخانه خود هستند. شرکت تعاونی پرشین فولاد ابهر نیز در صورت تداوم شرایط موجود ناچار است خط تولید خود را تعطیل کند.
مدیرعامل شرکت تعاونی پرشین فولاد ابهر با اشاره به کماثر بودن افزایش عرضه مواد اولیه در بورس، خاطرنشان کرد: افزایش عرضه مواد اولیه در بورس کالا و تسهیل شرایط خرید آن با برداشتن سهمیهبندی، در شرایط کنونی دیگر چندان سودی به حال تولیدکنندگان نخواهد داشت و مانند نوشدارو بعد از مرگ سهراب است. آن زمان که تقاضای محصولات لوله و پروفیل در کشور نسبتا زیاد بود، عرضه مواد اولیه یعنی ورق گرم فولادی در بورس کالا به صورت قطرهچکانی انجام میشد و تولیدکنندگان لوله و پروفیل برای تامین مواد اولیه دردسر زیادی داشتند.
حیدری اضافه کرد: اکنون که دیگر بازارهای پررونق لوله و پروفیل در کشور وجود ندارند، عرضه مواد اولیه افزایش یافته است. مصرفکننده با توجه به تورم و افزایش قیمت فولاد، دیگر توانی برای خرید ندارد. یادآور میشود تولیدکنندگان لوله و پروفیل پس از تولید و فروش محصول، میتوانستند به صورت اعتباری محصول خود را به فروش برسانند و حتی در صورت فروش نقدی، هزینه به سرعت از سوی خریدار پرداخت میشد. در صورتی که این روند ادامه پیدا کند، به تدریج شاهد تعطیلی کارخانههای دیگر از صنعت لوله و پروفیل خواهیم بود.
وی با ذکر مثالی در خصوص افزایش قیمتها، عنوان کرد: قیمت یک شاخه قوطی پروفیل ۶ متری با سایز ۴۰ در ۸۰ میلیمتر در گذشته نه چندان دور حداکثر ۶۰ هزار تومان بود، اما اکنون این میزان به بیش از ۶۰۰ هزار تومان رسیده است. با توجه به اینکه حقوق یک کارگر در سال جاری حدود هفت میلیون تومان تعیین شده است، آیا این کارگر میتواند به راحتی یه شاخه قوطی پروفیل معمولی برای مصارف مرسوم مانند تعویض و نوسازی در و پنجره خانه خود را خریداری کند؟
مدیرعامل شرکت تعاونی پرشین فولاد ابهر اذعان کرد: در گذشته محصولات خود را به صورت انبوه تولید میکردیم، زیرا بازار رونق نسبی داشت. البته اکثر تولیدکنندگان لوله و پروفیل حدود دو تا سه سال گذشته شاهد رونق نسبی بازار بودند. شرکت تعاونی پرشین فولاد ابهر نیز سه شیفت به تولید محصول مشغول بود. اما از آن زمان تاکنون، اکثر تولیدکنندگان لوله و پروفیل با کاهش شدید تولید مواجه شدند. شرایط بازار به گونهای پیش رفته است که میزان تولید شرکت ما طی دو سال، به یکدهم کاهش پیدا کرد و تنها در یک شیفت فعالیت میکنیم. ضمن اینکه ترجیح دادهایم تولید را از انبوه به سفارشمحور تغییر دهیم. زیرا اولویت نخست ما حفظ اشتغال و جلوگیری از بیکاری افراد شاغل در کارخانه است.
حیدری تصریح کرد: در بازار، پروفیل تقاضای بهتری از سایر محصولات دارد که بیشتر شامل سایزهای ۲۰ در ۲۰ و ۲۰ در ۳۰ میلیمتر است. شرکت تعاونی پرشین فولاد ابهر با توجه به تامین مواد اولیه خود از چند تولیدکننده، میتواند محصولات متنوعی تولید کند.
مدیرعامل شرکت تعاونی پرشین فولاد ابهر در پاسخ به این سوال مبنی بر اینکه صادرات تا چه حد میتوان به رونق صنعت لوله و پروفیل کمک کند، عنوان کرد: متاسفانه به قدری رقابت منفی در بازار صنعت لوله و پروفیل زیاد شده است که اکثر تولیدکنندگان نمیتوانند از فروش محصول خود هم در بازارهای داخلی و هم در بازارهای صادراتی سود ببرند. هدف اکثر کارخانهها از صادرات محصول دیگر کسب سود و کسب بازار نیست؛ بلکه آنها تنها قصد فروش محصول خود و ادامه فعالیت به هر قیمتی حتی با ضرر است. ضمن اینکه برخی از تولیدکنندگان به دنبال حفظ سهمیه مواد اولیه هستند؛ بنابراین وضع صادرات لوله و پروفیل نیز چندان تعریفی ندارد.
وی تاکید کرد: در بازارهای جهانی طی دو سه ماه اخیر شاهد افت شدید قیمتها بودیم و با توجه به عدم افت قیمت مواد اولیه در بازار داخلی و اعمال عوارض بر صادرات محصولات فولادی در دو ماه نخست امسال، صادرات نیز کاهش یافت. با اینکه قیمت ورق گرم فولادی در دنیا کاهش یافت، این کاهش قیمت در کشور ما هنوز به صورت کامل اجرایی نشده است و تولید و صادرات محصول از مواد اولیه گران، یا صرفه اقتصادی چندانی نخواهد داشت و یا اینکه با ضرر همراه خواهد بود.
حیدری اضافه کرد: تولیدکنندگان لوله و پروفیل برای فروش محصول از سود خود میگذرد. این یعنی یک تولیدکننده که باید هزینههایی همچون مالیات بر ارزش افزوده، حمل مواد اولیه، هزینههای تولید، برق، گاز، آب، حقوق کارکنان و... را برای بهای تمام شده در نظر بگیرد، چارهای ندارد جز اینکه برای فروش خود هیچ سودی را لحاظ نکند و قیمت نهایی فروش خود را قیمت ورق به اضافه هزینه تولید محاسبه کند. متاسفانه با شرایط کنونی اکثر تولیدکنندگان لوله و پروفیل در زیان قرار دارند. زمانی که تولید با زیاندهی همراه است، هر چه تولید و فروش بیشتر باشد، به طور حتم زیان انباشته بیشتر خواهد بود. در نهایت زیاندهی فراوان تولیدکننده را به سمت تعطیلی کامل سوق خواهد داد.
مدیرعامل شرکت تعاونی پرشین فولاد ابهر با اشاره به وضعیت نامناسب تولیدکنندگان لوله و پروفیل گفت: یکی دیگر از اهداف تولیدکنندگان لوله و پروفیل برای فروش محصول، بازپرداخت اقساط تسهیلات، پاس کردن السیها، پرداخت حقوق و سنوات کارگران است.
حیدری تصریح کرد: تولیدکنندگان بزرگ مشکلات بیشتری هم دارند و هم اینکه دچار زیان بیشتری میشود. به طور مثال اگر یک کارخانه دو سه خط تولید داشته باشد، حداکثر ۳۰ تا ۴۰ نفر در آن شاغل خواهند بود و با توجه به حجم تولید، نسبت به یک کارخانه که بیش از ۱۰ خط تولید و ۱۰۰ نفر اشتغال دارد، زیانی کمتری را متحمل میشود. در چند ماه اخیر، برخی از تولیدکنندگان بزرگ لوله و پروفیل که با توجه به برند خود میتوانستند لوله و پروفیل را با قیمتی بالاتر از سایر تولیدکنندگان در بازار به فروش برسانند، اکنون به وضعیتی رسیدهاند که حتی حاضر به فروش محصول خود با قیمتی کمتر از قیمت بازار و تولیدکنندگان کوچک هستند.
وی تاکید کرد: اغلب تولیدکنندگان بزرگ که هزینه و زیان بیشتری میدهند، از بازار حذف خواهند شد. زیرا نقدینگی تولیدکنندگان تقریبا در یک سطح است و اغلب شرکتهای کوچک که هزینههای تولید و زیان کمتری دارند، در بازار باقی میمانند. در این رابطه شرکت تعاونی پرشین فولاد ابهر نیز تولید خود را تا حد زیادی کاهش داده است تا حداقل در بازار بماند، اما به نظر میرسد که این روند زیاندهی تداوم خواهد یافت و ناچار به تعطیلی کارخانه خواهیم بود. البته وضعیت فعلی یعنی تولید با کمتر از ۱۰ درصد ظرفیت اسمی تفاوت چندانی با تعطیلی کامل ندارد.
مدیرعامل شرکت تعاونی پرشین فولاد ابهر با اشاره به شعارها و هدفگذاریهای دولتی به ویژه طرح احداث یک میلیون مسکن در سال، بیان کرد: اجرای طرح بزرگ احداث یک میلیون مسکن در سال حداقل با شرایط کنونی غیر ممکن به نظر میرسد. زیرا خرید مسکن حتی به صورت ارزان از توان بسیاری از افراد جامعه خارج است. اگر دولت قصد ارائه تسهیلات در قالب خرید مسکن مثلا دو میلیارد تومان به مردم با نرخ سود بسیار پایین را داشته باشد، در این صورت باید اقساط آن را به چه میزان تعیین کند که مردم از پس بازپرداخت آن برآیند. در صورتی که بازپرداخت اقساط مسکن را ۱۰ ساله با نرخ سود صفر در نظر بگیریم، وامگیرنده باید برای هر قسط بیش از ۱۶ میلیون تومان پرداخت کند. کدام یک از اقشار کمدرآمد هدف طرح ملی مسکن قادر به بازپرداخت این اقساط خواهند بود؟
منبع: فلزات آنلاین