به گزارش میمتالز، قرار است استفاده از قراضه در کورههای قوس الکتریکی سریعترین مسیر برای کربن زدایی در صنعت فولاد باشد.
بر اساس چهاردهمین برنامه پنج ساله این کشور برای اقتصاد دایرهای که توسط کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی (NDRC) در سال جاری صادر شده است، چین هدف خود را برای افزایش مصرف قراضه تا سال ۲۰۲۵ رسیدن به ۳۲۰ میلیون تن در نظر گرفته که نسبت به ۲۶۰ میلیون تن در سال ۲۰۲۰ افزایش یافته است.
اما فعالان بازار معتقدند که هزینه اجرای کورههای قوس الکتریکی میتواند بسیار بالا باشد. همچنین، برای افزایش استفاده از قراضه، فولادسازان دارای کورههای قوس الکتریکی باید با هزینه فزاینده برق مبارزه کنند، مگر اینکه بتوان منابع انرژی جایگزین (برای مثال انرژی بادی یا آبی) تامین نمایند.
یک از منابع اروپایی در این زمینه گفت: «احتمالا افزایش هزینه برق، تولید فولاد مبتنی بر قراضه را غیر اقتصادی میکند، به خصوص زمانی که حاشیهها تغییر کنند».
یکی از تاجران مستقر در لندن نیز اعلام کرد که قیمت قراضه نیز افزایش یافته و این میتواند فولادسازان را به حاشیه ببرد.
به نقل از متال بولتن، چین هنوز هم عمدتاً از کوره بلند سنتی استفاده میکند که معمولاً به نسبت بالایی از زغال سنگ کک برای تولید فلز داغ همراه با سنگ آهن نیاز دارد. برخی از محققان بازار معتقدند که افزایش نسبت پلتهای سنگ آهن میتواند راهی برای کاهش استفاده از زغال سنگ کک و در نتیجه کاهش انتشار کربن باشد.
یک منبع تولید کننده پلت اروپایی گفت: با این حال، هزینه پلت معمولاً بالاتر از سنگ آهن خرد شده است و بیشتر کارخانهها هنوز باید هزینه تولید را در مقابل حاشیه وزن کرده و بسنجند.
به گفته یک منبع خریدار در شمال چین، با توجه به وضعیت کنونی بازار احتمالا فولادسازان چینی به جای مصرف پلتهای با عیار بالا، از گزینه کمی ارزانتر مانند پلتهای ردیف دوم هند استفاده نمایند که در این صورت احتمالا کیفیت فولاد به دلیل غلظت بالاتر ناخالصیها به خطر خواهد افتاد.
به گزارش منابع خبری، گزینه دیگر فولادسازان مصرف پلتهای با درجه بالا کاهش یافته مستقیم DR یا جایگزینی آهن تولید شده در کورههای بلند سنتی با استفاده از کک با آهن کاهش یافته مستقیم DRI است.
اما منابع بازار معتقدند که این امر همچنان هزینه بسیار بالایی را برای تولید فولاد در پی خواهد داشت.
جدا از هزینههای مواد اولیه با عیار بالاتر، عرضه بسیار محدود چنین مواد اولیه با عیار بالا نیز موضوع دیگری است که به عنوان نگرانی برای فولادسازان چینی ذکر میشود.
یک تاجر مستقر در لندن گفت: «بیشتر فولادسازان اروپایی قبلاً این مواد با عیار بالا را مصرف کرده اند و از این رو میزان عرضه در جهان بسیار محدود است و تولیدکنندگان کمی که این سنگ آهن با عیار بالا را عرضه میکنند با رقابت سختی روبرو میشوند مگر اینکه مایل به پرداخت پریمیوم فوق العاده بالا باشند».
این تولیدکننده پلت اروپایی گفت، چین ممکن است برای مشاهده همتایان اروپایی خود و آموختن از تجربیات آنها در مصرف پلتهای درجه DR و DRI اقدام نماید. به عنوان مثال، حداقل دو کارخانه فولاد دولتی در چین وجود دارد که دارای امکاناتی برای مصرف DRI هستند و در حال حاضر مطالعاتی برای درک اقتصاد تولید فولاد با استفاده از مواد خام با عیار بالا، یعنی همان تولید پلت اروپایی، در حال انجام است.
عامل اصلی که احتمالاً در مسیر فولادسازان چینی به سمت کربن زدایی چالش ایجاد میکند، هزینه است. فولادسازان باید یا هزینهها را به خریداران محصولات فولادی خود منتقل کنند یا راههایی برای جبران ردپای کربن مانند تجارت کربن بیابند.
از طرف دیگر، چین به سختی میتواند تامین مواد خام با عیار بالا را تضمین کند، به ویژه در شرایطی که با رقابت در میزان تقاضا از سوی همتایان اروپایی خود مواجه است.
اما دولت چین قصد دارد تا سال ۲۰۶۰ به بی طرفی کربن دست یابد، بنابراین هنوز زمان زیادی برای رسیدن به هدف خود دارد.
منبع: آرتان پرس