به گزارش می متالز، ساختار و عملیات کنونی بورس فلزات لندن از تاریخچه و پیوندهای نزدیک آن با دادوستد فلزات واقعی سربرآورده است. این بورس از آغاز تاسیس خود در انگلیس به صورت بازار پیشگام جهانی در زمینه فلزات غیرآهنی درآمده است. بورس فلزات لندن بازار پایانی واقعی است که در آن تسهیلاتی برای تحویل واقعی، به منظور پشتیبانی از پیمانهای آن، فراهم آمده است.
به گزارش اِیراک، این بورس خود درگیر دادوستد نیست و به انجام عملیات یا فراهم کردن خدمات مالی یا واقعی برای مشتریان نیز نمیپردازد. بورس فلزات لندن فقط بازاری را فراهم آورده است که دادوستد در آن انجام میشود و مقررات آن و شفافیت فعالیتهایی را که در آن انجام میشود، تدارک میبیند.
بورس فلزات بزرگترین بازار جهانی برای دادوستد فلزات غیرآهنی است که فلزهای پایه دادوستد شده در آن حدود ۹۵درصد مبادله جهاتی در این زمینه را دربرمیگیرد. این بورس ابتدا در قرن نوزدهم تاسیس شد. در آن زمان انگلیس بهگونهای فزاینده وابسته به واردات فلزات برای تکمیل محصولهای معادن رو به پایان داخلی خود و سپس جایگزینی آن بود. واردات عمده به فلزات اصلی آلیاژی مربوط میشد که شامل قلع از تنگههای مالزی و مس از معادن تاسیس شده شیلی بود. قیمتگذاری و دادوستد این کالاها نامنظم بود. زمان حرکت کشتیها متغیر، اطلاعات پراکنده و بازار تجاری غیررسمی بود. دو عامل در نظم بخشیدن به این وضعیت کمک کرد؛ ایجاد کشتی بخار (همراه با باز شدن کانال سوئز) و پیدایش تلگراف. زمان حرکت کشتیها اکنون بهطور معمول پیشبینیپذیر و دستیابی به اطلاعات مربوط به کشتیها و محمولههای آنها پیش از ورود به لندن، امکانپذیر بود. بازرگانان مبلغهای زیادی در این کارهای مخاطرهآمیز سرمایهگذاری میکردند و خواهان دستیابی مطمئن به سود بودند. در نتیجه، بازرگانان فلزات در لندن شروع به ملاقات با یکدیگر در قهوهخانههای شهر، بهویژه قهوهخانه جرورزالم به منظور دادوستد محمولههایی از فلز که در آینده وارد میشد، کردند. دادوستد فلزات در این قهوهخانهها بازتابی از توسعه بازار سهام بود. در سال ۱۸۷۷ میلادی (۱۲۵۶ خورشیدی) این دادوستد برای بازرگانان آنقدر توسعهیافته بود که بتوانند شرکتی به نام شرکت بازار و بورس فلز را تشکیل دهند و ساختمانی را در اختیار بگیرند که به دادوستد فلز اختصاص داشت. بهزودی قیمتهای حاصل از دادوستد منتشر و بخش پایانی ساختار بنیادی بورس فلزات لندن آماده کار شد. اکنون این بازار به منزله مرجع قیمتگذاری عمل میکرد. در واقع، این بازار مکانی بود که مخاطره ناشی از تغییر نرخ را میتوانست از طریق دادوستد پیشهنگام خنثی کند و در آن خریدوفروش فلز واقعی ممکن بود.
بدینترتیب، بورس به صورت بازاری برای مهار کردن مخاطره در صنایع فلزی بنیان نهاده شد. هر تغییری هم که در این سالها رخ داده باشد، علت وجودی بورس بهطور دقیق همان است که در دادوستد قهوهخانه جرورزالم در قرن نوزدهم بود.
امروزه همچنان بهصورت بخش جدانشدنی کار و کسب، فلز واقعی باقی مانده است زیرا سنگهای معدن فلزی، بیشتر بیموقع و نامناسب و بهطور کامل به دور از مناطق عمده مصرف کشف میشود، بنابراین بورس فلزات لندن خدمتی بسیار لازم را برای همه کسانی که فلز را تولید، انبار، دادوستد یا مصرف میکنند فراهم میآورد.
از ۱ ژانویه ۲۰۰۱ میلادی (۱۲ دی ۱۳۷۹) ساختار بورس در اختیار شرکتی به نام بورس فلزات لندن با مسئولیت محدود است که شرکت تابع الامایهولدینگز لیمیتد و بهطور کامل در مالکیت آن است. این شرکت مالک کنونی شرکتی خصوصی است که سهامداران آن اعضای کارگزار بورس، اعضای پایاپایکنندههای معاملهها و اعضای دادوستدکنندهای هستند که انجام وظایف مربوط به سهام را برگزیدهاند. این اعضای دادوستدکننده تنها دستهای از اعضا هستند که به سهامدار بودن در شرکت مالک ملزم نیستند. دستههای اعضا را پس از این در همین فصل توصیف کردهایم. هدف شرکت بورس فلزات لندن با مسئولیت محدود فراهم کردن تسهیلاتی با مدیریت و ساختار قانونی برای دادوستد فلزات غیرآهنی است. فعالیتهای این شرکت رابطهای نزدیک با دادوستد فلزات واقعی دارد و شرکت ملزم بوده است خود را با چارچوب حقوقی قانون خدمات و بازارهای مالی، مصوب سال ۲۰۰۰ میلادی هماهنگ کند. بنابراین، بورس سرمایهگذاری بهرسمیت شناختهشدهای است که اداره مسئول خدمات مالی بهطور مستقیم آن را مدیریت میکند. این قانون به دقت شرایطی را که بورس براساس آن عمل میکند، تعریف میکند و بالاتر از همه اینکه به عنوان آرآیای ملزم است در همه پیمانهای خود بازارهایی مطمئن را حفظ کند.
بورس فلزات لندن در سال ۱۸۷۷ میلادی تاسیس شد. این بورس اگرچه بورسی پویا و متحول بوده اما همواره برای نگهداشتن مشتریانش متکی به روشهای سنتی خود است و قراردادهای معامله در آن برای برآوردن انتظارها در حال افزایش صنعت و جلب اطمینان استفادهکنندگان باثبات و مستمر بوده است. بورس فلزات لندن در فرآیند تکمیل راهبرد «دو با دو» توسعه این بورس را با رشد سازکارهای تسهیلکننده از غیرکانی به فلزات کانی و از قراردادهای آینده به بازارهای فرابورس فراهم میآورد. همچنین دو برابر کردن حجم معاملات در این بورس در ۳ تا ۵ سال آینده برنامهریزی شده است. دادوستد بینالمللی فلزات در انگلیس آغاز شد، زمانی که رومیها سال ۴۳ پیش از میلاد به این کشور تجاوز کرده و ذخایر زیادی از فلزات و معادن را در کرنوال ولز به منظور برآوردن نیاز فزاینده داخلی برای تولید برنز و آلیاژ تصاحب کردند. در هر حال منشا پیدایش بورس فلزات لندن به دنبال گشایش بورس سلطنتی در لندن به سال ۱۵۷۱ (۹۴۹ خورشیدی) در دوران حاکمیت ملکه الیزابت اول برمیگردد. آنجا مکانی بود که بازرگانان فلزات و دیگر کالاها را بر پایه منظمی مبادله میکردند. نخست بازرگانان تنها برای نیاز داخلی فلزات را معامله میکردند اما زمانی که انگلیس به بزرگترین صادرکننده فلزات تبدیل شد، تاجران اروپایی نیز به این فعالیتها پیوستند. اوایل قرن ۱۹ معاملهگران کالا، کشتیداران و سرمایهداران زیادی از بورس سلطنتی استفاده میکردند، بهطوری که حجم انبوه مبادلهها برای انجام کار بازرگانی غیرممکن شد، درنتیجه گروهی از بازرگانان بهطور شخصی فروشگاههایی را حوالی قهوهخانههای شهر ایجاد کردند. قهوهخانه اورشلیم مشهورترین محل تجمع بازرگانان برای مبادله فلزات بود؛ جایی که حلقه سنتی مبادله به وجود آمد، این حلقه، جایی بود که بازرگانی که قصد فروش فلز خود را دشت برای مبادله یک دایره با خاک اره روی زمین میکشید و آن را «تعویض» مینامید و کسانی که تمایل به مبادله داشتند دور آن حلقه جمع میشدند و پیشنهاد نرخ میدادند. اوایل قرن ۱۹ انگلیس در زمینه مس و قلع خودکفا و بهای این فلزات برای مدتهای طولانی ثابت بود.
با پیدایش انقلاب صنعتی همهچیز تغییر کرد، انگلیس که از نظر فناوری به کشوری پیشرفته در جهان تبدیل شد، بزرگترین واردکننده توناژ فلزات از خارج بود. در این زمان تاجران و بازرگانان فلزات با مشکلاتی روبهرو شدند، خرید سنگ معدن و کنسانتره از مسافتهای دور مانند شیلی و مالایا باعث میشد آنها از نرخ در زمانی که کشتی پس از چند ماه به مقصد میرسید اطلاعی نداشته باشند.
واردات زیادی از توناژ فلزات از خارج در فاصلههای زمانی نامنظم بازرگانان و مصرفکنندگان را با ریسک جدی روبهرو میکرد. فناوری با اختراع تلگراف به کمک آمد، ارتباط خطوط بینقارهای در کشورهای جهان به وجود آمد و این تغییرات زمان رسیدن کشتیها را قابلپیشبینیتر کرد، بهطوریکه بازرگانان قادر به پیشبینی زمان رسیدن محموله فلزات شدند و اقدام به پیشفروش کردن و تحویل آن در زمان معین کردند که از این طریق خودرا در مقابل افت قیمتها تا مدت زمان رسیدن بار کشتی محافظت میکردند. در سال ۱۸۶۹ (۱۲۴۸ خورشیدی) با باز شدن کانال سوئز مدت زمان تحویل قلع از مالایا در مقایسه با تحویل ۳ ماه مس از شیلی کاهش پیدا کرد.
روش منحصربهفرد تاریخ معاملات روزانه بورس فلزات لندن از ۳ ماه پیشتر که تاکنون وجود دارد، پیشرفتی برای این بورس بهشمار میآمد. همانقدر که تحویل توناژ محمولهها برای برآوردن تقاضاهای رو به افزایش صنعت انگلیس بیشتر میشد، شمار زیادی از بازرگانان جذب این نوع معاملهها میشدند که وجود مکانهایی برای تشکیل دادن معاملات هر روزه به ضرورت تبدیل شد. ابتدا به بورس لمبارد نقل مکان شد اما مزاحمت دیگر بازرگانان آنها را مجبور به یافتن مکان دیگری کرد.
در سال ۱۸۷۷ میلادی شرکت معادن و فلزات لندن تشکیل و به نخستین مکان بالای فروشگاهی در دادگاه لمبارد منتقل و خطوط تلگراف راهاندازی و یک منشی برای کارهای اداری به کار گمارده شد و اعضای آن افزایش یافتند که تصمیم گرفته شد ساختمانی برای این منظور ساخته شود تا نقلمکان کنند. این مکان ۹۸ سال محل این بورس بود، پس از دوره ۱۴ساله در خیابان فنچرچ در سال ۱۹۹۴ (۱۳۷۳ خورشیدی) به مکان کنونی منتقل شد؛ ساختمانی شیک در خیابان لیدنهال.
بورس فلزات لندن در طول تاریخ خود همواره موفق بوده است. با وجود این موفقتر از وضعیت امروز نبوده است بهویژه در حجم مبادلاتش. دنیای فلزات و معامله پایه فلزات در قرن گذشته تغییر کرده و بورس فلزات لندن بهطور مستمر خود را با این تغییرات مطابقت داده و فلزات جدیدی تولید شده است. مس و قلع از آغاز پیدایش بورس فلزات لندن معامله میشد. در نوامبر ۱۹۸۱ (آبان ۱۳۶۰) قرارداد معامله مس به مس درجه بالا ارتقا پیدا کرد و امروزه به قرارداد درجهای ارتقا یافته است. قرارداد فعلی معامله قلع پس از وقفه کوتاه به دلیل ریزش ساختمان آن در ژوئن ۱۹۸۹ (خرداد ۱۳۶۸) شروع شد. در سال ۱۹۲۰ (۱۲۹۹ خورشیدی) سرب و روی وارد معامله شد، پیش از آن بهطور غیررسمی مبادله میشد که از زمان احیای دوباره سرب در اکتبر ۱۹۵۲ (مهر ۱۳۳۱) به دنبال بسته شدن بورس در زمان جنگ جهانی دوم قرارداد معامله آن بدون تغییر مانده است اما روی بارها تغییر درجه داشته است.
آلومینیوم اولیه در دسامبر ۱۹۷۸ (آذر ۱۳۵۷) مصرف شد و امروزه قرارداد معامله درجه عالی آن از اوت ۱۹۸۷ (مرداد ۱۳۶۶) معامله میشود. معامله نیکل سال بعد از شروع معامله آلومینیوم و آلیاژ آلومینیوم در اکتبر ۱۹۹۲ (مهر ۱۳۷۱) شروع شد و در مه ۱۹۹۹ (اردیبهشت ۱۳۷۸) قرارداد معامله نقره آغاز شد.
قرارداد شاخص بورس فلزات لندن بر پایه ۶ فلز اولیه که در سال ۲۰۰۰ معرفی شد، پایهگذاری شد. این پایه فلزات شاخص برای دسترسی سرمایهگذاران به قراردادهای آپشن و آتی بر مبنای پایه فلزات غیرکانی و بدون تحویل فیزیکی آن طرحریزی شد. در مه ۲۰۰۵ (اردیبهشت ۱۳۸۴) بورس فلزات لندن نخستین قرارداد معامله آتی پلاستیک برای پروپیلن و پلیاتیلن را به علاوه قراردادهای منطقهای در سال ۲۰۰۷ معرفی کرد. «الامای مینیس» جدیدترین ابزار معامله برای مس، آلومینیوم و روی در دسامبر ۲۰۰۶ (آذر ۱۳۸۵) معرفی شده است.