به گزارش می متالز، اما پرسش اصلی این است که ما در مقابل تحریمها فقط مقاومت کنیم یا در جستوجوی راهکار دیگری باشیم؟ تولید ناخالص داخلی(GDP) ایران در سال ۲۰۱۷میلادی(۹۶-۱۳۹۵)، ۴۴۷.۷میلیارد دلار بوده که بر اساس سند چشمانداز ۲۰ ساله جمهوری اسلامی ایران تا سال ۲۰۲۵میلادی(۱۴۰۴خورشیدی) باید GDP ایران به ۲هزار و ۷۰۰ میلیارد دلار برسد و نرخ رشد متوسط سالانه ۸ درصد هدفگذاری شده است. وابستگی ایران به نفت بسیار زیاد است و این مقدار زیاد وابستگی، دشمنان را به طمع تحریم نفت انداخته است. ایران با توجه به گستردگی بسیار زیاد که آن را در رتبه هجدهمین کشور پهناور جهان قرار داده است؛ فرصتها و ظرفیتهای دیگر نیز دارد. معدن یکی از بزرگترین موهبتهای الهی است که میتوانیم این فرصت بالقوه را به فرصت بالفعل تبدیل کنیم. ایران، بهشت بالقوه معادن است اما سهم معدن در GDP ایران بسیار ناچیز و حدود ۰.۷درصد است. راهکار افزایش چشمگیر تولید ناخالص داخلی و ایجاد رفاه در کشور در زمان کوتاه، بالا بردن سهم معدن در GDP است و کلید بالابردن سهم معدن، توجه منطقی به اکتشاف، استخراج و فرآوری اصولی و علمی معادن است. لازمه تحقق این امر، توجه بیشتر به نخبگان و شرکتهای دانشبنیان بهشمار میرود. ایران در بین ۱۵کشور دارای منابع غنی و بالقوه معدنی جهان قرار گرفته است که براساس گزارشهای بینالمللی، یکی از تامینکنندگان مهم مواد معدنی بهویژه آهن، مس، سرب و روی در ۳۰تا ۵۰ سال آینده خواهد بود. ایران در برگیرنده بخشی از کمربندهای فلززایی جهان شامل ذخایر مس، آهن، سرب و روی، کرومیت و طلاست. پیشینه معدنکاری در ایران به ۶۰۰۰ سال قبل باز میگردد اما متاسفانه فقط ۶درصد ایران اکتشاف سیستماتیک شده است. لازم است این نکته اساسی را برای پیدا کردن مسیر درست پیشرفت و تعالی کشور عزیزمان دوباره یادآور شوم که راهکار مقابله با تحریمها، فقط مقاومت در مقابل تحریم نبوده و باید با نگاه عالمانه، حرکت رو به جلو خود را با شتاب زیاد ادامه دهیم و این ممکن نیست مگر با نگاه عالمانه به معدن. تمام ارکان دولتی و خصوصی باید در دوران تحریم نفت از تمام ظرفیتها برای بالابردن سهم معدن و صنایع معدنی در GDP ایران استفاده کرده و تحریم نفت را به فرصت کاهش وابستگی به نفت تبدیل کنند.
احد علیخانی / مشاور شرکت معدنی و صنعتی صبانور