به گزارش می متالز، بدون توافقهای اوپک برای کنترل بازار، قیمتهای نفت در مقابل خطرهای ژئوپولیتیک و تغییرات غیر منتظره در نظام عرضه و تقاضا، بسیار حساستر خواهد بود. در این میان، تعداد عوامل بالابرنده ریسک که ممکن است بازار نفت را در آینده نزدیک مختل کنند در حال افزایش است. اگر چه تحریمهای نفتی علیه ایران از 4 نوامبر شکل جدیدی بهخود گرفت، آمریکا از موضع قبلی خود عقبنشینی کرد و به 8 خریدار اصلی نفت ایران معافیت موقت داد. در نتیجه این امر، ترس ناشی از کمبود عرضه در بازار موقتا فروکش کرد، اما بیثباتی در سیاستهای دولت ترامپ به این معنی است که ممکن است در هر زمانی، بازار با تصمیم ناگهانی دولت امریکا غافلگیر شود.
ونزوئلا نیز کماکان با بحران بدهی دست بهگریبان است که ممکن است در نهایت به سقوط دولت کنونی آن منجر شود؛ در حالی که بیثباتی سیاسی در چند کشور دیگر نفتی نظیر نیجریه و لیبی نیز میتواند عرضه را مختل کند. تنها عرضهای که چشمانداز خیرهکنندهای بهویژه در سال 2018 داشت، تولید کمهزینه نفت شیل بود که بهشدت زیاد در حال افزایش است و بهنظر میرسد در حال تغییر الگوی عرضه در بازار جهانی است. در طول کمتر از 12 ماه، مجموع تولید نفت آمریکا 2 میلیون بشکه در روز افزایش یافته است و مطابق پیشبینیها و برنامه دولت آمریکا میانگین عرضه نفت آمریکا در طول سال 2019 بیش از 12 میلیون بشکه در روز خواهد بود. نمودار شماره 1، میزان مجموع عرضه نفت اوپک و روسیه در سال 2018 را نشان میدهد.
در این میان، پیشبینیها از کاهش رشد اقتصاد جهانی در سال جاری میلادی حکایت دارند، چرا که افزایش نرخ بهره و تورم در حال محدود کردن تقاضای نفت در عمده کشورهای توسعه یافته است و عدم اطمینانی که در بازارها بهوجود آمده، همچنین باعث شده پایههای ایجاد بازارهای جدید تقاضا تضعیف شود. موج جدید حمایت از تجارت بهشیوه دولت امریکا نیز بار سنگینی بر دوش فعالان بازار، حتی در ابرقدرتهای اقتصادی جهان گذاشته است که به نوبه خود باعث کندی رشد تقاضای نفت شده است. حدودا 2 ماه پیش، نشانههای اولیه از کاهش رشد اقتصادی در آمریکا آغاز شد که این عامل نیز باعث شد قیمتهای نفت افت زیادی داشته باشند. با توجه به مجموع عوامل ذکر شده، بازار نفت به شدت پیشبینیناپذیر شده است و تصمیمگیران، دیگر با سیاستهای فعلی نمیتوانند قیمتها را کنترل کنند و نیاز به اتخاذ اقدامات تازه وجود دارد.