گزارش بازدید از آلومینیوم اراک/ وقتی «برق» معضل «فایرا» می‌شود

به گزارش می‌متالز، ساعت ۹ و ۱۸ دقیقه سه‌شنبه ۲۴ آبان ۱۴۰۱، ورودی کارخانه آلومینیوم اراک؛ در هوای ۶ درجه بالای صفر وارد کارخانه می‌شویم. خبری از آلودگی همیشگی هوا نیست، می‌گویند «از شانسِ شما یکی دو روزی هست که هوا تمیز شده»

ساعت ۹:۲۲ دقیقه، مینی بوس مقابل ساختمان اداری ایرالکو توقف می‌کند؛ با استقبالِ یک مرد میانسال وارد ساختمان اداری می‌شویم؛ مقصدِ اول، سالن کنفرانس مجموعه است. بعد از پخش یک تیزر سه، چهار دقیقه‌ای مجری روی سن می‌آید، ضمن خوش‌آمدگویی، از مدیر ارتباطات و اطلاع رسانی شرکت آلومینیوم اراک دعوت می‌کند تا در پشت تریبون حاضر شود. همان مردِ میانسال است، با مو‌های جوگندمی و قدی بلند. نامش، کاوه عزیزمحمدی است. ضمن معرفی خود، به ارائه توضیحاتی درباره کارخانه آلومینیوم اراک می‌پردازد.

وی، از توانایی صادرات صددرصدی محصولات ایرالکو می‌گوید و از صنعت آلومینیوم کشور که حتی با تولید ۴۵۰ هزار تن، از سطح جهانی عقب مانده است.

آلومینیوم اراک یک مجموعه استراتژیک هم به حساب می‌آید که در دوران هشت سال دفاع مقدس، دو بار هدف حمله هوایی رژیم بعث قرار گرفته و در یک بار آن، ۳۷ نفر شهید شده‌اند. شرکت آلومینیوم ایران با نماد «فایرا» در بازار سرمایه پذیرفته شده و از سال ۱۳۸۶ معاملات خود را در بازار سرمایه آغاز کرده است. مدیر ارتباطات و اطلاع رسانی فایرا، می‌گوید که این شرکت در در راستای مسوولیت اجتماعی خود، مبلغ ۲۰۰ میلیارد تومان در سال برای تیم فوتبال آلومینیوم اراک هزینه می‌کند؛ هزینه‌ای که البته عایدی برای شرکت ندارد.

پس از صحبت‌های اولیه به یک نمایشگاه هدایت می‌شویم؛ نمایشگاهی دائمی که در کفِ آن ماکتی از قسمت‌های مختلف مجموعه ایرالکو نصب شده و در قفسه‌های کناری، تعدادی از محصولات. درباره کلیات شرکت، توضیحاتی ارائه می‌شود و پس از آشنایی اولیه، برای بازدید از کارخانه راهی می‌شویم. قرار است پس از بازدید، مدیرعامل شرکت آلومینیوم اراک طی یک نشست خبری، پاسخگوی سوالات خبرنگاران باشد.

قبل رفتن به سمت کارخانه، توصیه می‌شود که گوشی‌های موبایل، کارت‌های الکترونیکی و ساعت‌های مچی را به همراه نداشته باشیم. گویا در نزدیکی دیگ‌ها، امواج مغناطیسی موجب سوختن کارت‌ها و خالی شدن باطری ساعت‌های مچی می‌شود. بعد از پوشیدن روپوش‌های مخصوص که در پشت آن‌ها عبارت «ویژه بازدیدکنندگان» قید شده و با سر کردن کلاه‌های ایمنی به طرف کارخانه می‌رویم، با همان دو دستگاه مینی‌بوسی که وظیفه انتقال‌مان به شرکت را داشتند.

کارگاه احیا، نخستین مقصد است. سوله‌ای بزرگ که حدود ۱۰۰ دیگ به صورت پهلو به پهلو در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. مهندسی میانسال جلو می‌آید و بعد از خوش‌آمدگویی، ما را به سمت دیگ‌ها هدایت می‌کند؛ گویا مسوول آن بخش است. درباره عملکرد دیگ‌ها، توضیحات کاملی ارائه می‌دهد.

از اینجا به بعد، با یک کلیدواژه اساسی مواجه می‌شویم؛ «قطعی برق». در صحبت با مسوولان تک‌تک قسمت‌های ایرالکو، این کلیدواژه به وفور به چشم می‌خورد. می‌گویند «تابستان پارسال از ما خواستند که ۱۰۰ مگاوات از مصرف برق‌مان را کاهش بدهیم، اما با هزار مصیبت و با کلی تلاش، این مقدار را به ۵۰ مگاوات کاهش دادیم».

«قطعی برق چه تاثیری در ایرالکو دارد؟»، بر اساس اعلام مدیران کارخانه، قطعی برق باعث خروج دیگ‌ها از مدار می‌شود و بازگشت هر مدار به چرخه، بیش از ۵۰۰ میلیون تومان هزینه دارد. کارکرد دیگ‌ها با برق است و اگر برق نباشد، این دیگ‌ها هم عملاً تعطیل خواهند شد.

با توجه به حساسیت‌ها نسبت به این موضوع، برای سوالات بیشتر به قسمت کنترل برق مجموعه هدایت می‌شویم. اتاقی نسبتاً بزرگ در طبقه دوم یک ساختمان. مسوول قسمت برق مجموعه جلو می‌آید، ابتدا گمان می‌کند دانشجویان رشته برق هستیم، وقتی می‌گویند «دوستان، خبرنگاران بازار سرمایه هستند»، جلو می‌آید و احوال‌پرسی می‌کند. با وسواس خاصی به سوالات پاسخ می‌دهد.

کمی بعد، بیشتر توضیح می‌دهد و به بیان گلایه‌هایش از وضعیت برق می‌پردازد. او هم تاکید می‌کند: تلاش‌های زیادی برای جلوگیری از قطعی برق مجموعه در تابستان گذشته به عمل آمد، اما توانستیم تنها ۵۰ مگاوات سهمیه بیشتری بگیریم.» او همچنین در ادامه، از تلاش شرکت برای تاسیس یک نیروگاه خبر می‌دهد.

پس از اتاق کنترل برق، به ساختمانی دیگر در روبه‌روی همان ساختمان می‌رویم. اینجا، محلی است که دیگ‌های کارخانه‌های احیا توسط ناظران کنترل و در صورت بروز اشکال به کارخانه اطلاع داده می‌شود. گویا این تکنولوژی حدود ۲۰ سال پیش توسط چینی‌ها به ایرالکو آورده شده است.

در فاصله بین این دو محل، از مدیر ارتباطات و اطلاع رسانی ایرالکو درباره وضعیت کارگران آلومینیوم اراک می‌پرسم؛ می‌گوید: بیش از چهار هزار نفر به صورت مستقیم در ایرالکو مشغول به کار هستند که اگر خانواده‌های‌شان را هم حساب کنیم، چیزی حدود ۲۰ هزار نفر از ایرالکو منتفع می‌شوند.
‌
می‌گویم: وضعیت بازنشستگی کارگران شرکت چطور است؟، جواب می‌دهد: دو قسمت هستیم، ما ستادی حساب می‌شویم و ۳۰ ساله بازنشسته می‌شویم، اما کارگران، شامل سختی کار می‌شوند و طی ۲۰ ساله بازنشسته می‌شوند.

کارگاه آنُد سازی، آخرین کارگاهی است که به بازدید خواهیم پرداخت. «آنُد» در دیگ‌ها به کار می‌رود که در حال حاضر بخشی از آن توسط خودِ مجموعه و بخشی دیگر با واردات تامین می‌شود. مسوول بخش، می‌گوید: بدون واردات هم می‌توانیم آنُد خود را تامین کنیم، اما اگر به هر دلیلی نتوانیم آنُد تولید کنیم به مشکل خواهیم خورد، به همین دلیل از چین و روسیه وارد می‌کنیم. البته همین الان هم مصرف یک ساله‌مان را در انبار داریم.

گویا قرار است به زودی یک شرکت آندسازی در زیرمجموعه ایرالکو تاسیس شود تا صددرصد آنُد مجموعه را تامین و آلومینیوم اراک را از واردات بی‌نیاز کند.

به میانه‌های ظهر می‌رسیم؛ بازدید از کارخانه به مرحله پایانی خود رسیده و حالا نوبت به نشست خبری مدیرعامل آلومینیوم اراک می‌رسد. نشست خبری در خارج از مجموعه ایرالکو برگزار خواهد شد. برای خروج، باید به همان ساختمان اداری بازگردیم؛ پیش از آن، گوشی‌های موبایل را برداشته و روپوش‌ها و کلاه‌های ایمنی را تحویل می‌‎دهیم.

با پیمودن مسیری حدوداً ۱۰ دقیقه‌ای به اقامتگاه مجموعه در محل دیگری از شهر اراک خواهیم رسید؛ دو ساختمان، در کنار یکدیگر. چهار نفر پشت میز قرار می‌گیرند. به ترتیب از سمت راست، کاوه عزیزمحمدی (مدیر ارتباطات و اطلاع رسانی)، سید محمدرضا میری لواسانی (مدیرعامل)، مصطفی زمانی (قائم مقام اجرایی و معاونت مالی) و علیرضا زاوشی (عضو هیئت مدیره) پشت میز می‌نشینند.

قطعی برق حتی به نشست خبری مدیرعامل هم رسیده و او هم گلایه‌هایش را مطرح می‌کند. میری لواسانی می‌گوید:در صنعت آلومینیوم به برق به عنوان یک کالای مصرفی نگاه می‌کنیم و در صورت‎های مالی نیز به ذکر آن می‌پردازیم. در طول یک سال، شرکت آلومینیوم اراک حدود یک هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان قبض برق پرداخت می‌کند. اگر به هر دلیلی مانند قطعی برق یک دیگ تولید آلومینیوم از مدار خارج شود، راه اندازی دوباره آن هزینه بسیار گزافی برای ما در پی خواهد داشت که متاسفانه سال گذشته مجبور به ذکر آن در صورت‌های مالی شدیم. در این راستا به دنبال احداث نیروگاهی هستیم تا بتوانیم بخشی از این مشکل را حل کنیم.

وی می‌افزاید: به خاطر قطعی برق در تابستان، مجموعاً ۸۶ دیگ از چرخه خارح کردیم که برای بازگشت آن‌ها به مدار ۵۰۰ میلیارد تومان در یک پروسه ۹۰ روزه هزینه دادیم. تبعات قطعی برق برای صنعت آلومینیوم با سایر صنایع متفاوت است، اما حتی محلی برای احداث نیروگاه ما در نظر گرفته نمی‌شود که بتوانیم نسبت به ایجاد آن اقدام کنیم.

مشروح صحبت‌های مدیرعامل فایرا را در زیر می‌خوانید:

سید محمدرضا میری لواسانی در این نشست خبری، اظهار داشت: قدمت شرکت آلومینیوم ایران به پنج دهه می‌‎رسد و از لحاظ تعداد نیرو، بزرگ‌ترین شرکت استان مرکزی به حساب می‌آید. این شرکت همچنین از لحاظ درآمدی نیز دومین شرکت استان مرکزی است.

وی با اشاره به آخرین وضعیت افزایش سرمایه فایرا، خاطرنشان کرد: افزایش سرمایه پروسه خاص خودش را دارد. در این راستا، افزایش سرمایه ما توسط سازمان خصوصی سازی تایید شده که به زودی در سامانه کدال نیز ثبت خواهد شد.

مدیرعامل فایرا در پاسخ به سوالی مبنی بر «دلیل افت نماد فایرا»، یادآور شد: تعیین قیمت سهام دست ما نیست. با توجه به سودآوری که شرکت در سال گذشته به ثبت رسانده، از لحاظ مالی وضعیت خوبی داشتیم و باید نماد جذابی به حساب می‌آمدیم، اما اینکه چرا در بازار سرمایه استقبالی از سهام نمی‌شود را اطلاعی ندارم.

میری لواسانی در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر پیش بینی شرکت از سود سال مالی آینده، تصریح کرد: در آخرین صورت‌های مالی، ۵۰۰ میلیارد تومان هزینه تخریب و بازسازی دیگ‌ها را داشتیم و با توجه به نوسانات قیمت جهانی آلومینیوم امکان پیش بینی دقیق وجود ندارد.

وی بیان داشت: در ۶ ماهه ابتدایی امسال، هفت و نیم درصد افزایش سودآوری به ثبت رساندیم و پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال سودی همانند سال گذشته داشته باشیم.

مدیرعامل فایرا با تاکید مجدد بر مشکلات ایجاد شده برای آلومینیوم ایران با قطعی برق، خاطرنشان کرد: ایرالکو ۷۰ درصد برق صنعتی استان را مصرف می‌کند. سال گذشته از ما درخواست شد که ۱۰۰ مگاوات از برق مصرفی خود را کاهش بدهیم که با تلاش و نامه‌نگاری‌های فراوان توانستیم این مقدار را به ۵۰ مگاوات کاهش بدهیم.

مدیرعامل شرکت آلومینیوم ایران گفت: احتمالاً در تابستان آینده نیز با کمبود برق در کشور مواجه خواهیم بود و یکی از صنایعی که به سراغش خواهند آمد، صنعت آلومینیوم خواهد بود. در صورتی که بتوانیم نسبت به تاسیس نیروگاه خودمان اقدام کنیم، تا ۱۵ خردادماه ۵۰ مگاوات را جبران می‌کنیم و حتی شاید تا ۹۰ مگاوات نیز بتوانیم برق تولید کنیم.

میری لواسانی در پاسخ به این سوال درمورد معضل خام فروشی در صنعت آلومینیوم، گفت: در این زمینه ما یکی از موفق‌ترین شرکت‌ها بودیم و یک هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان سوددهی داشتیم. یک هزار و ۹۰۰ نیروی کارخانه را هم تغییر وضعیت دادیم و وضعیت با ثباتی داریم و در آینده هم این وضعیت با ثبات ادامه دار خواهد بود. با توجه به اینکه بخش خصوصی سهامدار شرکت است، ما هزینه‌هایمان را هم به حداقل رسانده‌ایم.

مدیرعامل فایرا به انتقاد از اخذ عوارض آلایندگی از شرکت آلومینیوم ایران پرداخت و اظهار داشت: عوارض آلایندگی اتخاذ شده برای ما به ناحق است. تمام کارگاه‌های ما آلاینده نیستند و فقط کارخانه آندسازی ما این شرایط را دارد، اما متاسفانه برای همه کارگاه‌هایمان عوارض آلایندگی پرداخت می‌کنیم.

وی افزود: مدیران قبلی باید با وزارت صمت در این خصوص رایزنی می‌کردند و برای کارگاه‌ها سه مجوز جداگانه می‌گرفتند. اگر این اتفاق رخ می‌داد، ما فقط برای یکی از کارگاه‌ها مالیات آلایندگی پرداخت می‌کردیم، اما اقداماتی را برای حل این مشکل آغاز کرده‌ایم.

منبع: شهر بورس