قرارداد زیمنس انرژی برای انتقال از زغال‌سنگ به گاز و هیدروژن

به گزارش می‌متالز، زیمنس انرژی در ۱۷ نوامبر قراردادی را با این شرکت در قالب یک بسته کلی امضا کرد که بر اساس آن تضمین می‌کند تمام سیستم‌های نیروگاهی در ایالت بادن-وورتمبرگ در جنوب غربی آلمان «از همان ابتدا» بر مبنای فعال‌سازی پروژه گاز طبیعی طراحی می‌شوند، که می‌تواند تا سال ۲۰۲۶ عملیاتی شود و قابلیت سوخت‌رسانی با هیدروژن نیز داشته باشند. این شرکت‌ها در توافقی مشترک اعلام کردند که این کار شامل نصب دو توربین گازی ۶۲ مگاواتی زیمنس انرژی مدل SGT-۸۰۰ برای جایگزینی سه دیگ زغال‌سوز نیروگاه ترکیبی تولید همزمان برق و حرارت (CHP) اشتوتگارت-مونستر و همچنین یک سیستم بازیابی اتلاف حرارتی پایین‌دست است. دیانا ون دن‌برگ، مهندس شرکت EnBW در این خصوص اظهار کرد: خطوط، سیستم‌های کنترل و فناوری دیگ‌ها نیز باید به سرعت و در زمانی که هیدروژن سبز در دسترس قرار می‌گیرد، تبدیل شوند.

یک توربین صنعتی آماده برای احتراق هیدروژن

زیمنس انرژی می‌گوید که نسل فعلی مدل‌های توربین گازی این شرکت می‌توانند سوخت‌های ترکیبی حاوی ۳۰ تا ۷۵ درصد هیدروژن را بسوزانند. این سازنده توربین‌های گازی قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ قابلیت احتراق هیدروژنی ۱۰۰ درصد را برای تمام توربین‌های گازی خود فعال کند. توربین گازی SGT-۸۰۰ این شرکت، به ویژه، یک مدل صنعتی فشرده و مدولار است که به‌طور گسترده برای تاسیسات CHP مورد استفاده قرار می‌گیرد. هر شفت توربین SGT-۸۰۰ مجهز به یک کمپرسور ۱۵‌مرحله‌ای و توربین محوری ۳مرحله ای، با خروجی نامی ۴۵ مگاوات و بازده سیکل ساده ۳۷درصدی است. طراحی توربین دارای یک محفظه احتراق حلقوی با ۳۰ مشعل DLE (خشک کم‌آلاینده) است که قادر به انعطاف‌پذیری در مصرف سوخت هستند.

بر اساس توافق‌نامه امضا شده با EnBW در هفته گذشته، زیمنس انرژی این تضمین را ارائه کرد که توربین‌های جدید قادر خواهند بود تا ۷۵ درصد مخلوط هیدروژن را از بدو بهره‌برداری آن‌ها در سال ۲۰۲۵ استفاده کنند، اما بسته کلی برای مدیریت ۱۰۰ درصد هیدروژن آماده خواهد شد. تضمین‌های زیمنس انرژی با اعطای گواهینامه مستقل نیروگاهی «H ۲-Readiness» تقویت شده است که آن را از شرکت بازرسی TÜV SÜD در نوامبر ۲۰۲۱ دریافت کرد. با این حال، EnBW اذعان کرد که تبدیل کامل پروژه به احتراق ۱۰۰ درصد هیدروژن ممکن است برای ۱۰ تا ۱۲ سال به دلیل محدودیت‌های عرضه هیدروژن محقق نشود.

گئورگ استاماتلوپولوس، عضو هیات‌مدیره EnBW می‌گوید: هرچند ما هنوز نمی‌توانیم به‌طور قابل اعتماد پیش بینی کنیم که چه زمانی هیدروژن سبز به مقدار کافی و با قیمت‌های مقرون به صرفه در دسترس خواهد بود، اما این فناوری باید تا آن زمان به کار گرفته شود و قرار نیست ما گاری را جلوی اسب بگذاریم. به هر حال، هدف در تمام پروژه‌های ما انتقال به سوخت‌های پاک است. شرکت EnBW روی فرآیند انتقال از سوخت زغال سنگ به گاز و سپس به هیدروژن به عنوان استراتژی کربن‌زدایی خود حساب ویژه‌ای باز کرده است. این پروژه آزمایشی مهمی برای EnBW است که می‌خواهد تا سال ۲۰۳۵ حذف تدریجی زغال سنگ را تکمیل کند. تا سال ۲۰۳۰، این شرکت قصد دارد تا حدود ۵/ ۲ گیگاوات توربین زغال سنگ‌سوز خود را از رده خارج کند و به «آمادگی هیدروژنی» به عنوان بخشی از آماده‌سازی برای تغییر نیروگاه‌های گازی خود به استفاده از هیدروژن دست یابد.

به نظر می‌رسد برنامه‌های این غول انرژی در بازنشستگی قریب‌الوقوع نیروگاه ۴/ ۱ گیگاواتی نکاروشتایم II، یک نیروگاه هسته‌ای که حدود یک‌ششم کل برق مصرفی بادن-وورتمبرگ را تولید می‌کند، نقش دارد. اگرچه EnBW عمدتا به واسطه ابتکارات خود در زمینه پایداری هدایت می‌شود، اما تصمیم گرفته است تا وابستگی خود به زغال سنگ روسیه را کاهش دهد و در حالی که این شرکت در سال ۲۰۲۱ بالغ بر ۸۲۴۹ گیگاوات ساعت گاز طبیعی برای تولید برق و گرما وارد می‌کرد، قصد دارد وابستگی سوختی خود به گاز تامین‌کنندگان روسی را کاهش دهد. این شرکت در گزارش سالانه ۲۰۲۱ خود که در آوریل امسال منتشر شد، اعلام کرد که فعالیت‌ها درباره گاز طبیعی مایع (LNG) موضوعی راهبردی است که در آینده اهمیت فزاینده‌ای پیدا خواهد کرد و آن‌ها به‌طور کلی دسترسی به منابع اضافی تامین از صادرکنندگان جهانی گاز و LNG را افزایش خواهند داد.

علاوه بر اقدامات صورت گرفته در اشتوتگارت-مونستر، EnBW قصد دارد تغییر سوخت را در Heilbronn، یک نیروگاه یک گیگاواتی با سوخت زغال سنگ در هایلبرون و Altbach-Deizisau، یک نیروگاه CHP با ظرفیت ۲/ ۱ گیگاواتی در التباخ، اجرا کند. به گفته استاماتلوپولوس، با گذار از زغال سنگ به گاز در این نیروگاه‌ها، ما در حال حذف تدریجی زغال سنگ برای کل شبکه خود هستیم. این بدان معناست که بزرگ‌ترین سیستم گرمایش منطقه‌ای در جنوب آلمان تا سال ۲۰۲۶ بدون زغال سنگ فعالیت خواهد کرد. اشتوتگارت-مونستر که در سال ۱۹۰۸ ساخته شد، شامل یک نیروگاه زغال سنگ‌سوز دارای سه دیگ، یک نیروگاه باطله‌سوز با سه دیگ، دو توربین بخار و یک نیروگاه توربین گازی است. این نیروگاه دارای توان خروجی ۱۵۴ مگاوات و مجموع خروجی حرارتی ۴۵۰ مگاوات ساعت است.

ظرفیت تصفیه نیروگاه زباله به انرژی ۴۲۰ هزار تن در سال است که دارای مقدار حرارتی مرجع ۱۱۰۰۰ کیلوژول بر کیلوگرم است، از این رو EnBW سهم مهمی در دفع قابل اعتماد، سازگار با محیط زیست و مقرون به صرفه زباله‌های باقی‌مانده در بادن-وورتمبرگ دارد. وی خاطرنشان کرد: ضایعات و زباله مهم‌ترین منبع انرژی در مونستر است و خواهد ماند. این شهر سالانه تقریبا ۴۵۰ هزار تن از این زباله‌ها را بازیافت و آن را به برق و گرما تبدیل می‌کند. استاماتلوپولوس گفت: تغییر سوخت از زغال سنگ به گاز در مونستر یک بخش از سازه‌ای مهم است که به ما امکان می‌دهد در سال‌های آینده ظرفیت تولید برق کافی را داشته باشیم. این تنها راهی است که می‌توانیم از گسترش انرژی‌های تجدیدپذیر حمایت کنیم. توافق امروز نشان می‌دهد که ما قدم بعدی را بسیار جدی برمی‌داریم. در میان‌مدت، گاز را به عنوان سوخت فسیلی با هیدروژن جایگزین خواهیم کرد. ما از امروز در حال ایجاد زمینه برای تحقق این مهم هستیم. این به هدف ما برای کاهش قابل توجه انتشار CO ۲ و سپس خنثی شدن نسبت به آب و هوا تا سال ۲۰۳۵ کمک می‌کند.

منبع: دنیای اقتصاد