به گزارش میمتالز، بسیاری از کارشناسان نگران منابع مربوط هستند. به طور خلاصه، نگرانی در مورد نفت دیگر اولویت نیست. اکنون مسأله لیتیوم است. یکی از مشکلات اصلی این است که هیچ کس دقیقاً نمیداند چقدر لیتیوم داریم. تا سال ۲۰۲۱، تخمین زده شد که جهان دارای ۸۸ میلیون تن منابع لیتیوم است که یک چهارم آن (۲۲ میلیون تن)، قابل استخراج است.
در حالی که در مورد تمام شدن منابع لیتیوم نگرانیهایی وجود دارد، اما برخی از کارشناسان فکر میکنند که برای هراس خیلی زود است. در واقع، بررسی زمینشناسی ایالات متحده میگوید که این نوع منابع نسبتاً فراوان هستند؛ و همانطور که هانا ریچی، دانشمند دانشگاه آکسفورد، در اوایل امسال توضیح داد: "ما به کشف لیتیوم بیشتری ادامه میدهیم و در استخراج آن بهتر میشویم. " اساسا، او استدلال میکند، نگرانی در مورد عرضه لیتیوم یک اشتباه مالتوسی است. کسانی که ادعا میکنند ما در حال تمام شدن منابع هستیم، پیشرفت تکنولوژی را در نظر نمیگیرند. برای مثال، اگر لیتیوم موجود در آب دریا را در نظر بگیریم، بیش از آنچه که میتوانیم نیاز داشته باشیم، خواهیم داشت و فقط به فناوری استخراج آن نیاز داریم.
اما نگرانی دیگری وجود دارد که بسیار مهمتر است. از آنجایی که عناصری مانند لیتیوم به دلیل تقاضای بیشتر در نتیجه ارزشمندتر میشوند، شرکتها و کشورهای سراسر جهان در تلاش هستند تا زنجیرههای تامین را تقویت کرده و ذخایر را در سریعترین زمان ممکن به دست آورند. اما غرب در این رالی بسیار عقب مانده است. چین در حال حاضر بر زنجیرههای تامین فلز باتری تسلط دارد و به تثبیت قدرت بازار تقریباً انحصاری خود ادامه داده است. این میتواند باعث مشکلات بزرگی در آینده شود. غرب به سختی تلاش میکند تا با سرمایه گذاری در توسعه لیتیوم در کشورهای متحد، تفاوت را جبران کند، اما باید سختتر تلاش کنند تا در تنگنای خفهای که چین برای سالها پرورش میدهد، فرو نرود.
منبع: ایفنا