به گزارش میمتالز، گسترش بیابان که به یکمیلیون هکتار در سال میرسد به دلیل از بین رفتن توانایی زایش خاک بوده و روشهای غیراستاندارد شخمزدن زمین و کشت و کار غیراصولی زمینه این امر را فراهم کرده است. وحید جعفریان، در پاسخ به پرسشی درباره اقدامات انجامشده در حوزه بیابانزدایی در سال ۱۴۰۱ گفت: سال گذشته حدود ۲۰۰هزار هکتار برنامههای عملیاتی و اجرایی، چه اقدامات پیشگیرانه و چه اقدامات احیایی انجام شد. قرق عرصههای بیابانی، نهالکاری، احداث بادشکن در تپههای ماسه ای، ایجاد تلههای رسوبگیر، ایجاد بادشکن اطراف مزارع و مدیریت روانآبها (ایجاد پشتههای هلالی که آب پشت آن جمع میشود) در مناطق بیابانی از جمله اقدامات شاخص در سال گذشته بوده است.
این کارشناس حوزه منابع طبیعی با بیان اینکه سال گذشته حدود ۸۵هزار هکتار از عرصههای بیابانی در قالب تفاهمنامه فرآیند حفاظت، احیا و بهرهبرداری با صنایع بزرگ (شرکتهای بزرگ کشت و صنعت) و برخی بنگاههای مالی بزرگ در راستای مسوولیت اجتماعی انجام شد، تصریح کرد: بنابراین سطوح قابلتوجهی از عرصههای بیابانی از این طریق ساماندهی شد. در این خصوص نیاز بود اسناد بالادستی و دستورالعملهای مشارکتی تهیه شود بنابراین اقدامات زیربنایی انجام شد تا بتوانیم به صورت گسترده این فعالیتها را گسترش دهیم. همچنین براساس هماهنگیهایی که با قرارگاه پیشرفت و توسعه روستا و وزارت کشور صورت گرفت، برنامهریزی کردیم در سطح وسیع با استفاده از ظرفیتهای دهیاریها و شوراهای اسلامی روستاها کار هماهنگی بخشهای مختلف و مشارکت آحادم مردم را تسهیل کنیم.
جعفریان با اشاره به اقدامات انجامشده در برنامه ششم توسعه در حوزه بیابانزدایی گفت: براساس آمارهای منتشرشده در برنامه ششم توسعه روی حدود ۳۰۰هزار هکتار در سال، عملیات کنترل کانونهای بحرانی و بادی انجام شده، در حالی که بر مبنای گزارشهای مبتنی بر شاخصهای تخریب سرزمین، حداقل یکمیلیون هکتار افزایش کانونهای بحرانی در سال اتفاق افتاده است. وی اظهار کرد: اقدامات احیایی ما عقبتر از شرایط تخریب سرزمینی و بیابانزایی است.
منبع: دنیای اقتصاد