دروغ اغراق آمیز کاهش مصرف زغال سنگ

‌می‌متالز - علیرغم وعده‌های بزرگ انتقال سبز و ایجاد تعهدات جاه طلبانه اقلیمی، برخی کشور‌ها به حمایت از توسعه معادن جدید زغال سنگ ادامه می‌دهند. بریتانیا و استرالیا هر دو طرح‌هایی برای تأسیسات زغال‌سنگ دارند که می‌تواند برخلاف وعده‌های آب و هوایی آن‌ها باشد، در حالی که هیچ نشانه‌ای از کاهش سرعت تولید صنعت زغال‌سنگ چین وجود ندارد. بنابراین، این چه معنایی برای گذار سبز این کشور‌ها و در سطح جهانی دارد؟

به گزارش می‌متالز، در دسامبر ۲۰۲۲، بریتانیا برنامه‌های خود را برای ساخت اولین معدن زغال‌سنگ جدید خود در سه دهه اخیر اعلام کرد. این پروژه ۲۰۴ میلیون دلاری در Whitehaven در کامبریا ساخته می‌شود و انتظار می‌رود سالانه ۲.۸ میلیون تن زغال سنگ کک تولید کند و همچنین ۵۰۰ شغل ایجاد کند.

این در حالی است که بسیاری از فولادسازان بریتانیا قبلاً اعلام کرده اند که از زغال سنگ حاصله استفاده نخواهند کرد. چندین تولیدکننده فولاد اروپایی نیز در پاسخ به فشار فزاینده دولت‌ها برای کربن زدایی فعالیت ها، از زغال سنگ دور می‌شوند.

انتظار می‌رود این معدن سالانه ۴۰۰۰۰۰ تن گاز‌های گلخانه‌ای تولید کند که معادل حدود ۲۰۰۰۰۰ تولید خودرو است. این امر به شدت به انتشار کربن در بریتانیا کمک خواهد کرد، در زمانی که انتظار می‌رود در حمایت از انتقال سبز، از تولید انرژی با کربن دور شود. اگرچه دولت اعلام کرده است که توسعه منابع زغال سنگ هنوز در محدوده قوانین آب و هوایی بریتانیا امکان پذیر است، بدون شک می‌تواند به سناریوی انتشار صفر تا سال ۲۰۵۰ پس از بسته شدن تمام عملیات زغال سنگ تا سال ۲۰۴۹ دست یابد. با این حال، یک تحلیل منتشر شده در ژانویه نشان داد که این دیدگاه بیش از حد خوش بینانه است و پروژه زغال سنگ احتمالاً تعهدات آب و هوایی بریتانیا را زیر پا می‌گذارد.

استرالیا نیز در ماه مه، بهره برداری از یک معدن جدید زغال سنگ را تصویب کرد. معدن رودخانه آیزاک در نزدیکی مورانبا، در حوضه کوئینزلند بوون، با ظرفیت تولید ۲.۵ میلیون تن زغال سنگ طی پنج سال ساخته خواهد شد. دقیقاً مانند پروژه بریتانیا، هدف این توسعه استخراج زغال سنگ کک است که برای فولادسازی استفاده می‌شود.

گروه‌های محیط‌زیست به سرعت به این خبر واکنش نشان دادند و از دولت خواستند در معدن تجدید نظر کند، زیرا با تعهدات اقلیمی استرالیا مطابقت ندارد. چندین سازمان پیشنهاد کرده اند که این معدن می‌تواند برای زیستگاه چندین گونه در معرض خطر، مانند کوالا، گلایدر بزرگ مرکزی و مار‌های زینتی مضر باشد. اگر این توسعه ادامه یابد، می‌تواند منجر به انتشار ۷ میلیون تن گاز‌های گلخانه‌ای در طول عمر خود شود.

ما نباید بزرگترین بازیگر زغال سنگ جهان، چین را فراموش کنیم. در سال ۲۰۲۲، ابرقدرت آسیایی راه اندازی دو نیروگاه زغال‌سنگ جدید را تصویب کرد. بر اساس مطالعه اوایل سال جاری، علیرغم وعده‌های کاهش انتشار کربن، چین به سرعت به ساخت نیروگاه‌های جدید ادامه می‌دهد. گزارش مرکز تحقیقات انرژی و هوای پاک (CREA) و نظارت بر انرژی جهانی (GEM) نشان می‌دهد که ظرفیت زغال‌سنگ شروع ساخت و ساز در چین شش برابر بیشتر از مجموع ظرفیت زغال سنگ در بقیه نقاط جهان است.

با وجود وعده‌های بلندپروازانه برای دور شدن از سوخت‌های فسیلی، به‌ویژه آلاینده‌ترین منابع انرژی، چندین کشور در سراسر جهان به سرمایه‌گذاری هنگفت در توسعه پروژه‌های جدید زغال‌سنگ ادامه می‌دهند. در حالی که دولت‌ها به مردم اطمینان می‌دهند که این پروژه‌ها مانع دستیابی به تعهدات اقلیمی آن‌ها نمی‌شوند، مطالعات مکررا نشان می‌دهد که اینطور نیست و پروژه‌های جدید زغال‌سنگ به شدت با اهداف کربن آن‌ها ناسازگار هستند.

منبع: ایفنا