به گزارش میمتالز، مدتهاست که هر چند وقت یکبار شاهد اعتراضات کارگرانی هستیم که مجبورند در شرایط سخت و ناایمن معادن زغال سنگ جان خود را کف دستشان بگیرند و صدها متر به اعماق زمین بروند تا بلکه پایان ماه با اندک حقوق و دستمزدی که دریافت میکنند، بتوانند مقداری از شرمندگی خانوادهشان در بیایند.
به معادن منطقه سربنان شهرستان زرند در فاصله ۴۰ کیلومتری شمال شرقی زرند آمدیم. کارگران معدن زغال سنگ که حدود ساعت ۷ و نیم داخل معدن استخراج رفتند بین ۱۲و نیم تا ۱۳ از تونل بیرون میآیند.
سعی کردیم قبل از تعطیلی کارگران خودمان را به محل برسانیم. خروارها زغال سنگ انباشته شده اطراف معدن را فرا گرفته بود. با کوچکترین ورزش باد، غبار سیاهی منطقه را فرا میگرفت. چند دقیقهای که در محل بودیم گرد زغال چهره و لباسهایمان را سیاه کرد. اما وقتی به زمان تعطیلی معدن نزدیک میشدیم، کارگران معدن یکییکی از اعماق زمین بیرون میآمدند. اینقدر چهرهها سیاه بود به هیچ عنوان شناخته نمیشدند و تنها سفیدی چشمها کمی مشخص بود.
در این بین از یکی از کارگران که حدود ۴۰ ساله بود، خواستم در خصوص مشکلات کاری خود بگوید، در جواب گفت: اینقدر از ما گزارش گرفتند و متاسفانه گوش شنوایی نبوده که به داد دل ما برسد.
او گفت: ما در اینجا گرد زغال رویمان را سیاه میکند و در خانه و جلو زن و فرزند هم رو سیاه هستیم، چون حق و حقوق ناچیزی که میگیریم کفاف زندگی ما را نمیدهد.
یکی دیگر از کارگران که بهشدت خسته بهنظر میرسید. به سختی صحبت میکرد و از اینکه ریههایش دچار آسیب شدهاند، سخن بهمیان آورد.
وی گفت: بارها به مسوولان اعلام کردیم به مشکلات ما رسیدگی کنند. متاسفانه تاکنون اقدامات موثری صورت نگرفته است.
یکی از کارگران معدن نیز اظهار کرد: ما عاشق ولایت و امام و رهبری هستیم و با کمترین امکانات در راستای تولید گام برمیداریم، اما صدای درد و غم ما را از اعماق زمین هیچکس نمیشنود. از قراردادهای موقت یک تا سه ماهه و بدون پشتوانه خود خسته شدهایم چراکه در این بین بخشی از حقوقمان از سوی کارفرما پایمال میشود.
وی ادامه داد: با این همه سختی کار و حقوق پایین چگونه میتوانم از عهده مخارج زندگی برآیم و همواره باید شرمنده همسر و فرزندان خصوصا فرزند بیمارم باشم.
این کارگر معدن بیان کرد: عدالت در پرداخت حقوق و مزایا را میخواهیم چراکه همه کارگران در معادن زغال سنگ تقریبا در فضای مشابه کار میکنند. اما حقوق کارگران معادن خصوصی و دولتی متفاوت است.
یکی دیگر از کارگران گفت: حق بیمه ما و بسیاری از دوستانمان از سوی کارفرمایان به اداره تامین اجتماعی بهطور کامل رد نشده که این امر موجب خلا بیمهای و مشکلات عدیده در زمان بازنشستگی ما میشودکه باید ۲۵ سال اجباری کار کنیم تا باز نشسته شویم. یا اینکه در قانون دیده شود چنانچه خلا بیمهای وجود داشته باشد با هزینه خود کارگر این مشکل رفع شود.
وی خاطرنشان کرد: بارها اعتراضات خود را اعلام کردیم و گفتیم در شرایط سخت و دشوار به اعماق زمین میرویم تا شاید آخر ماه با اندک حقوق و دستمزدی که میگیریم، بتوانیم کمی از شرمندگی همسر فرزندانمان در بیاییم.
این کارگر معدن افزود: افزایش حقوق ما با توجه به تورم بسیار ناچیز است. واقعا بیعدالتی ما را آزار میدهد. ما برای این حداقل حقوقی که میگیریم، باید جان بکنیم و بارها و بارها شده که حتی مرگ را جلوی چشمان خود دیدهایم. باید حق و حقوق ما کارگرانی که جانمان را در کف دستمان گذاشته و در عمق معادن در جبهه اقتصادی کار میکنیم، رعایت شود.
یکی دیگر از کارگران هم گفت: مسوولان تا داخل معادن نیایند نمیتوانند مشکلات ما را بهدرستی لمس کنند، وقتی یک کارگر از معدن بیرون میآید حتی نای راه رفتن هم ندارد و تا مسوولی از نزدیک شاهد سختی کار ما کارگران نباشد هرگز نمیتواند به سختی کار ما بهدرستی پی ببرد، ضرورت دارد قوانین کار سخت و زیانآور اصلاح شود و ضریب سختی کارگران سختکوش این مشاغل باید تغییر کند، زیرا کارگران معادن زیرزمینی بیش از ۱۵ سال توان کار کردن را ندارند، قوانین کار حتما باید تفاوتی بین کارگران زیرزمینی با کارگرانی که در فضای باز فعالیت میکنند وجود داشته باشد.
اما ایمنی بسیاری از این کارگاهها هنوز هم در حد مطلوبی نیست. ضرورت دارد نواقص هم که وجود دارد برطرف شود. در این راستا گفتوگوی کوتاهی با محمدرضا گلستانی فعال جامعه کارگری باسابقه ۲۱سال کار در معدن زغال سنگ انجام دادم.
وی اظهار داشت: مسوولان باید در راستای حل مسائل و مشکلات حوزه معدن چارهاندیشی کنند و اقدامات اساسی و تاثیرگذاری را انجام دهند، چرا باید بخشی از زغال تولیدی در معادن خصوصی به طبس ارسال شود.
گلستانی بیان کرد: قانونگذار هیچوقت برای سرکشی به عمق زمین نمیرود. هربار هم که میخواهند مسوولان کشوری برای بازدید بروند، به معادن دولتی که امکانات بیشتری دارند میروند، بنابراین معادن خصوصی فراموش شده هستند و هرچه بیشتر حفاری و استخراج در عمق باشد، شاهد گازهای بیشتر و اکسیژن کمتری هستیم.
وی اضافه کرد: در معادن زغال سنگ شمال استان کرمان شاهد انواع گازها هستیم که کُشندهترین و رایجترین آن گاز متان است و اگر فکری بهحال قضایای کارگری و کارفرمایی نشود در آینده نزدیک شاهد تعطیلی بسیاری از معادن بخش خصوصی هستیم و مهمترین مسئله واردکردن زغال از کشورهای دیگراست که بزرگترین معضل در بخش کارگری کرمان است. با اینکه قیمت زغال واقعا پایین است و خرید لوازم جانبی هزینهبر است، هیچوقت کارفرما از عهده مخارج حقوقی و خرید تجهیزات معدن برنمیآید.
گلستانی خاطرنشان کرد: در آینده نزدیک شاهد این خواهیم بود که دیگر نیروی کار در معادن وجود ندارد، چون جمعیت کارگری معادن رو به فرسودگی و پیری و بازنشستگی میرود.
وی ابراز کرد: با توجه به وجود تورم فزاینده، در حقیقت دستمزدی که به کارگران معدن پرداخت میشود، جوابگوی زندگی آنها نیست.
امید است مسوولان امر در رفع مسائل و مشکلات این قشر زحمتکش که در اعماق زمین و در شرایط بسیار سخت تلاش میکنند و در گذر زمان به عوارض ریوی بسیاری هم دچار میشوند، چارهاندیشی کنند و صدایشان را بشنوند.
منبع: خبرگزاری فارس