به گزارش میمتالز، با وجود آن که روسیه و ایران در سالهای اخیر روابط سیاسی و اقتصادی خود را گسترش داده اند در حوزه حمل و نقل پروژه مشترک عمدهای را به سرانجام نرسانده اند. این درست است که اخیرا ایران و روسیه طرح اتصال راه آهن رشت آستارا را کلید زده اند، اما گمانه زنیهایی درباره توقف طرحی عظیمتر نیز وجود دارد که اگر صحت داشته باشد ایران را از کریدور شمال جنوب کنار میگذارد.
یک فعال اقتصادی ایران در روسیه در این باره نوشته است: اخیرا خبری در خصوص دور زدن ایران در کریدور شمال - جنوب در برخی رسانهها منتشر شده است.
جلالی فر میافزاید: به نظر میرسد این که گفته شده کریدور شمال به جنوب از مسیر سن پطرزبورگ روسیه به بندر مامبایی هندوستان که از ایران عبور میکرد منتفی شده و احتمالا مسیر جایگزین از بندر چنای هند به شرق دور روسیه انتقال پیدا کرده است، ۷ دلیل کلی دارد:
۱. رقابتی نبودن هزینه حمل کالاهای ترانزیتی از بنادر هند به بندرعباس
۲. مشکلات و تاخیر فراوان در خدمات استریپ و استافینگ در بندرعباس.
۳. بالا بودن هزینهها ازجمله THC و هزینههای متفرقه شرکتهای پورت اپراتوری.
۴. بالا بودن هزینههای جادهای و عدم وجود اقدامات تسهیگرانه و حمایتی در واردات کشندههای جدید و عدم توسعه ناوگان جادهای.
راه آهن در میان است
۵. مدیریت راه آهن ایران بجای کاهش هزینهها و تعرفه برای رقابتی کردن فضا دقیقا عکس آن عمل میکند!
۶. اولویت راه آهن کشور افزایش درآمد سازمانی و شرکتی خودشان بوده نه شرکتهای بخش خصوصی.
۷. راه آهن ایران بجای اینکه قیمت خود را با مسیر کشورهای رقیب مقایسه کند با خطوط جادهای مقایسه و بعد قیمت میدهد.