به گزارش می متالز، البته برخی صنایع نیز با بسته شدن درهای واردات فرصت بیشتری برای عرضاندام یافتند تا کالای ایرانی را جایگزین کالای خارجی کنند اما در یک نگاه کلی، مهمترین موضوعی که بیشتر تولیدکنندگان با آن روبهرو شدند، کمبود و گران شدن مواد اولیه بود. با وجود سال پرفرازونشیبی که تولیدکنندگان ازسرگذراندند، این قشر در حالی سال پیشرو را با بیم و امید آغاز میکنند که این سال همراه با شعار رهبر معظم انقلاب، سال رونق تولید نام گرفته است. بیمهایی همچون گران بودن مواد اولیه، بسته شدن درهای واردات و مشکلات و مسائل تحریمها همچنان پابرجاست و تولیدکنندگان با آن درگیر هستند و خواهند بود اما امید آن میرود که بتوان با اتکا به توان داخلی این مسیر سخت را پشتسر گذاشت. تولیدکنندگان نیز دریافتهاند که چندان نباید در انتظار عوامل بیرونی نشست. با توجه به شرایط موجود و با توجه به اهمیت تولید که شعار سال ۹۸ نیز مدنظر قرار گرفته است به نظر میرسد دولت باید واردات مواد اولیه و کالاهای واسطهای که برای رشد تولید لازم است را تسهیل کند و در این راستا قانون تسهیلگری را وضع کند و دست و پای تولیدکنندگان را برای فراهم کردن آن نبندد؛ از اینرو خودکفایی در زمینه تولید کالاهای اولیه به عنوان یکی از ضرورتهای رونق تولید ملی باید مورد توجه جدی دستاندرکاران قرار گیرد. از سوی دیگر با توجه به میزان نقدینگی بالایی که در کشور وجود دارد دولت باید با مدیریت مناسب بتواند این منابع را به سمت و سوی تولید بکشاند. البته نباید این موضوع را نادیده گرفت که مهمترین وظیفه تولیدکنندگان در راستای افزایش رونق تولید، ارتقای کیفیت است تا رضایت مصرفکنندگان داخلی را جلب کنند. از اینرو در رونق تولید ۳ ضلع دولت، تولیدکننده و مصرفکننده باید همسو در این جهت گام بردارند تا شاهد تحقق شعار در طول یک سال باشیم.
سارا اصغری / روزنامهنگار