به گزارش میمتالز، یکی از دلایل عمده عقبماندگی این صنعت، رشد قیمت مواد اولیه تولید شمش آلومینیوم و شمش بیلت، یعنی آلومیناست. بخش بزرگی از آلومینای شرکتهای تولیدکننده، وارداتی است و تامین آن نیز برای شرکتها دشوار شده است؛ بنابراین شرکتهایی نظیر آلومینیوم ایران در سالجاری با کاهش تولید روبه رو بوده اند. به این ترتیب با وجود نیاز روزافزون به تولیدات این صنعت، کاهش تولید موجب شده است تا از جذابیت سرمایهگذاری در این صنعت کاسته شود. در صنعت سرب و روی نیز افت قیمتهای جهانی، در کنار ثبات نرخ دلار موجب انباشت موجودی در شرکتهای این صنعت شده است.
کاهش قیمتهای جهانی در بازار آلومینیوم و ثبات قیمت ارز سبب شده است تا قیمتها در بورسکالا نیز روندی نزولی به خود بگیرند. اما روند عرضه و حجم معاملات در بورسکالا باثبات بوده است. با این حال، نرخها در خردادماه در اوج خود قرار داشتند، به طوری که شمش آلومینیوم در خردادماه به طور متوسط با نرخ ۱۱۵ میلیون تومان به ازای هر تن مورد معامله قرار میگرفت. پس از آن قیمت هر تن آلومینیوم به زیر ۱۰۰ میلیون تومان کاهش یافت. اما پس از تیرماه، روند نرخها ثبات نسبی داشت.
نگاهی به گزارشهای ماهانه صنایع بورسی نشان میدهد که شرکت آلومینیوم ایران، در هشتماه ابتدایی سال، رشد ۱۴ درصدی درآمد را به ثبت رسانده است. این در حالی است که درآمد این شرکت نسبت به آبانماه سال قبل، افزایش ۴۷ درصدی را تجربه کرده است. با این حال، نسبت به مهرماه سطح درآمد این شرکت با کاهش همراه بوده است. این شرکت که تولیدکننده شمش آلومینیوم بوده و بیلت را نیز به مرحله تولید میرساند، در ۶ ماه ابتدایی سال، ۲ هزار و ۱۰۰ میلیارد تومان سود ساخته است. انتظار میرود، در ادامه سال با افت سودآوری چشم انداز روشنی پیشروی این شرکت نباشد. به نظر میرسد، اگر نرخ شمش آلومینیوم ۲ هزار و ۲۰۰ دلار به ازای هر تن باشد، سود خالص ۶ ماه دوم، هزار و ۳۰۰ میلیارد تومان خواهد بود. مجموع سود سالجاری نیز حدود ۳ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان خواهد بود که نسبت به سال قبل، حدود ۲۰ درصد رشد سودآوری را به همراه خواهد داشت. نسبت قیمت به سود آیندهنگر هر سهم، ۸.۷۲ واحد خواهد بود.
نورد آلومینیوم، یکی از شرکتهایی است که خوراک آن شمش آلومینیوم است و ثبات نسبی شمش آلومینیوم در این شرکت، سود خوبی را برای سهامداران به همراه داشته است. این شرکت در ۶ ماه ابتدایی سال ۲۰۸ میلیارد تومان سود به همراه داشته است. انتظار میرود، طی ۶ ماه آینده رشد سودآوری خوبی نسبت به نیمه اول به ثبت برسد. مجموع سود خالص این شرکت نیز، ۴۴۸ میلیارد تومان است که ۲۷ درصد نسبت به سال گذشته رشد خواهد کرد. عدمتقاضا برای شمش، بر قیمت ورق نیز تاثیر گذاشته است؛ چرا که قیمت ورق نیز حدود ۹ درصد بالاتر از نرخ شمش لحاظ شده است. با این حال، وضعیت این شرکت بهتر از تولیدکننده شمش آلومینیوم یعنی «فایرا» است. نرخ حمل هر کیلو شمش نیز در این شرکت ۹۰۰ تومان لحاظ شده است.
شرکت آلومتک با نماد «فالوم» تولیدکننده کابلهای آلومینیوم است. خوراک اصلی این شرکت شمش آلومینیوم است و به وسیله سیم فولادی، اقدام به تولید کابل میکند. پیشبینی میشود این شرکت سود ۶۵ میلیارد تومانی را تا پایان سال ۱۴۰۲ به ثبت برساند که نسبت به سال گذشته، ۵۲ درصد کاهش خواهد یافت. نسبت قیمت به سود این شرکت حدود ۳۸ واحد است.
شرکت آلومراد، تولیدکننده «راد» است که مانند دو شرکت قبل، خوراک آلومینیومی دریافت میکند. این شرکت ظرفیت تولید ۲۸ هزار تن راد را دارد. همچنین شمش آلومینیوم از بورسکالا و با نرخهای رقابتی از آلومینیوم جنوب و آلومینیوم المهدی خریداری میشود. همچنین حدود ۸ هزار تن از تولیدات شرکت به بیلت اختصاص دارد. در نتیجه نرخ بیلت و راد براساس نرخ شمش تعیین شده است. اگر نرخ راد ۱۰ درصد بالاتر از نرخ شمش و نرخ بیلت ۱۵ درصد بالاتر در نظر گرفته شود، احتمالا سود هر سهم این شرکت ۹۹ تومان خواهد بود که سود خالص ۳۴ میلیارد تومانی را برای شرکت رقم خواهد زد. در صورت تقویت سناریوی فوق، احتمالا رشد سودآوری شرکت به ۷۰ درصد خواهد رسید.
صنعت آلومینیوم اکنون به دلیل رکود جهانی و مشکلات ناشی از آن در وضعیت چندان مناسبی قرار ندارد؛ چرا که رکود در بازار شمش، به بورسکالا نیز سرایت کرده و تولیدکنندگان پاییندست این صنعت را در معرض خطر قرار داده است. بهطوری که شرکتهای کوچک این صنعت نظیر آلومتک و آلومراد که «راد» و کابل تولید میکنند نیز از رکود فعلی مستثنی نبوده اند. شرکتهای کوچک، عملکرد بهتری داشته و در آینده نیز چشمانداز روشنی پیشروی آنهاست، اما به نظر میرسد وضعیت کلی این صنعت این نمادهای کوچک را نیز از جذابیت انداخته است.
ویروس رکود جهانی به بازار روی نیز سرایت کرده؛ به طوری که شمش روی در LME طی یکسال اخیر از محدودههایی بالاتر از ۳ هزار دلار به زیر ۲ هزار و ۵۰۰ دلار سقوط کرده است. کاهش ۱۷ درصدی قیمت روی در حالی به وقوع پیوسته که موجودی جهانی این فلز رو به کاهش بوده و همواره نیاز صنایع به این فلز گرانبها افزایش یافته است. اما همچنان خطر رکود جهانی، این فلز را ترسانده است و گوشهنشینی روی نیز در نتیجه همین رکود است. همچنین با وجود قیمتهای پایین این فلز موجودی انبار کشورهایی نظیر چین نیز طی چندماه اخیر افزایش چشمگیری یافته است. از اینرو با وجود واردات بالای روی در اقتصادهای بزرگ، تقاضای این فلز همواره در معرض خطر قرار دارد. در بورسکالا نیز از ابتدای سال نرخها رو به کاهش بوده است؛ به طوری که تناژ معامله روی نیز در این بازار با نرخ آن رابطه مستقیم دارد. قیمت فلز روی در حالی طی فروردینماه و در اوج قیمت دلار و قیمت جهانی روی در محدوده ۱۳۰ میلیون تومان معامله میشد که قیمت هر تن روی در آبانماه به کف هشتماه اخیر رسید و پایینتر از ۱۰۰ میلیون تومان مورد معامله قرار گرفت. گزارشهای ماهانه نیز حکایت از آن دارد که شرکتهای تولیدکننده سرب و روی، به دلیل فروش بخش بزرگی از موجودی انبار خود در شهریور و تیرماه، با کاهش فروش در مهرماه همراه بوده اند که درآمد ماهانه آنها را به طور موقت کاهش داده است.
کالسیمین یکی از تولیدکنندگان بزرگ شمش روی از معادن انگوران و فروش کنسانتره شمش روی است که ظرفیت اسمی این شرکت تولید ۶۸ هزار تن شمش روی است. اگر نرخ شمش روی برای ادامه سال ۲ هزار و ۵۰۰ دلار در نظر گرفته شود، احتمالا کالسیمین هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان سود را برای سهامداران خود به ارمغان خواهد آورد. با وجود آنکه نیمه دوم بهتر از نیمه اول پیشبینی میشود، همچنان سود سالانه کالسیمین بهسختی به سود سال گذشته خود نزدیک شده و همواره با کاهش سود در سالجاری همراه خواهد شد.
شرکت فرآوری مواد معدنی ایران نیز یکی از تولیدکنندگان شمش روی در ایران است که موفق شده است در نیمه اول سالجاری سودهای عجیبی را برای سهامداران خود به ارمغان بیاورد. رشد فروش شرکت، به دلیل عرضه محصولات ارزان در انبار و شناسایی حاشیه سود جذاب سبب شده است تا با وجود عدمتکرار سودهای شیرین نیمه اول در نیمه دوم، درآمد و سود سالانه این شرکت در سالجاری نسبت به سال گذشته چند برابر شود. این در حالی است که «فرآور» بخشی از مواد اولیه نظیر سولفوریک اسید را با نرخهای دلاری خریداری کرده است. قیمت خاک و مواد معدنی نیز براساس ضریبی از نرخ شمش روی تعیین میشود. به نظر میرسد در صورت تحقق مفروضات فوق سود این شرکت در سالجاری به ۵۳۷ میلیارد تومان برسد که نسبت به سال قبل، پنجبرابر خواهد شد.
گسترش صنایع روی ایرانیان، با ظرفیت تولید ۶ هزار تن شمش روی در سال، احتمالا با کاهش سودآوری همراه خواهد شد. البته این کاهش سودآوری به دلیل عدمتکرار درآمدهای عملیاتی ماههای گذشته است. شناسایی درآمد تسعیر ارز در سال گذشته موجبات رشد سود شرکت در سال ۱۴۰۱ را فراهم آورد. اما در سالجاری این درآمد شناسایی نشده و بنابراین کاهش سودآوری این شرکت در همین راستاست.
منبع: دنیای اقتصاد