به گزارش میمتالز، مس یکی از دو فلزی بود که سال ۲۰۲۳ را در شرایط بدی به پایان رساند و طلا فلز دیگر بود. فلز سرخ سیگنال صعودی «صلیب طلایی» را به نمایش گذاشت. قیمتها در حال حاضر در محدوده ۸ هزار و ۴۰۰ تا ۸ هزار و ۶۰۰ دلار به ازای هر تن ثابت به نظر میرسند. برخی از کارشناسان صنعتی پیشبینی میکنند که مس در ماههای آینده دستاوردهای بزرگی داشته باشد. بررسی بازار جهانی نشان میدهد که معاملات آتی مس به کمتر از ۳.۷۸ دلار در هر پوند سقوط کرد و بهشدت از بالاترین سطح یکماهه ۳.۹ دلاری که در ۳۰ ژانویه ثبت شد، در بحبوحه فشار ناشی از تقویت دلار و احساسات بدبینانه صنعتی در چین، عقبنشینی کرد.
دادههای قوی نیروی کار در ایالاتمتحده و اظهارات تند پاول، رئیس فدرال رزرو، دلار مورد استفاده برای قیمتگذاری معاملات آتی مس را افزایش داد، قدرت خرید واردکنندگان کلیدی را تحت فشار قرار داد و هزینههای استقراض معیار را که برای فعالیت صنعتی ضروری است، افزایش داد. علاوه بر این، باد مخالف اقتصاد کلان پایدار در اقتصاد چین همچنان چشمانداز فلزات اساسی را مختل میکند. دادههای رسمی PMI تولیدی به چهارمین انقباض متوالی در این بخش در ماه ژانویه اشاره کرد. این تحولات باعث کاهش مداوم قیمت مس یانگشان شد؛ چراکه کارخانهها از خرید این فلز خودداری کردند، در حالی که موجودی انبارهای اصلی در چین تا امروز بیش از ۱۲۰درصد افزایش یافت و به نزدیک به ۷۰هزار تن رسید.
رابرت فریدلند، بنیانگذار معادن ایوانهو، افزایش احتمالی قیمت مس را به ۹هزار و ۵۰۰ دلار در هر تن در سال جاری پیشبینی کرده است. این درخواست صعودی با ترکیبی از نرخهای بهره پایینتر در اواخر سال و افزایش تقاضا از سوی چین پشتیبانی میشود که رابرت تاکید میکند با وجود بازار متزلزل املاک و مستغلات این کشور، مصرف این فلز قرمز را کاهش نداده است. در واقع، چین در سال ۲۰۲۳ بیش از هر سال دیگری مس خرید و ۲۷.۵۴ میلیون تن وارد کرد.
تقاضای بیش از حد برای مس در صنایع نظامی کاهش تقاضای مس از سوی سازندگان املاک چین را جبران خواهد کرد. در این راستا، براساس گزارشی از رویترز اعلام شده است که با افزایش قیمت مسکن جدید با سریعترین سرعت در ۲.۵ سال گذشته و فروش زمین دولتی که در نهایت پس از ۲۳ ماه مثبت شد، بخش املاک چین نشانههایی از بهبود را نشان میدهد. چین با پمپاژ حدود یک تریلیون یوآن معادل ۱۴۰ میلیارد دلار به اقتصاد خود بهعنوان کاتالیزور عمل میکند و نویدبخش افزایش تقاضای مس است.
با این حال، جذابیت مس فقط برای بازار نیست، بلکه این فلز سرخ نقش حیاتی در تقویت انتقال سبز دارد. براساس گزارش مرکز تحقیقات انرژی و هوای پاک (CREA)، در سال ۲۰۲۳، انرژیهای تجدیدپذیر ۱۱.۴ تریلیون یوآن معادل ۱.۶ تریلیون دلار بیشتر از هر بخش دیگری به اقتصاد چین کمک کرد. این غول آسیایی سال گذشته ۸۹۰ میلیارد دلار در فناوریهای انرژی پاک سرمایهگذاری کرد که از نظر اندازه مشابه تولید ناخالص داخلی سوئیس و ترکیه است.
در حالی که چین بخش معدن خود را در تقاطع بحثهای زیستمحیطی میبیند، مس به عنوان شرط مطلوبتر از فناوریهای سنتی انتقال مانند باد و خورشید ظاهر میشود. این امر بهویژه با توجه به اینکه فلز قرمز در سال گذشته با افزایش جزئی ۱.۲ درصدی به پایان رسید قابلتوجه است، در حالی که شاخص انرژی پاک جهانی S&P بیش از ۲۱ درصد سقوط کرد. علاوه بر این، به نظر میرسد اقتصاد جهانی بیش از آنچه بسیاری پیشبینی میکردند، در جایگاه مطمئن تری قرار دارد. با توجه به اینکه نرخ تورم در مسیر نزولی است، احتمال آن میرود که حداکثر تا اواسط سال جاری کاهش نرخ بهره توسط فدرال رزرو انجام شود. این شرایط برای صنایع وابسته به مس، از جمله خودرو و تولید کالاهای مصرفی، نوید خوبی دارد.
بخش تولید جهانی نیز نشانههایی از نبض مثبت را نشان میدهد که در ژانویه به مرز خنثای ۵۰.۰ رسید و قرائتهای ۱۶ ماهه زیر ۵۰ را متوقف کرد. این نشان دهنده تثبیت در تولید جهانی است که یکی از کاربران مهم مس به حساب میآید. تولیدکنندگان آمریکایی سال را با خوشبینی مجدد و افزایش تقاضا آغاز کردند. شاخص مدیران خرید صنعتی در ژانویه به ۵۰.۷ صعود کرد که بالاترین سطح از سپتامبر ۲۰۲۲ بود. این تغییر مثبت به کاهش تورم و شرایط مالی مناسب تر، همراه با افزایش تعداد تولید و حقوق و دستمزد نسبت داده شد. از سوی دیگر، گزارش شاخص PMI تولیدی نشان داد که کارخانههای ایالاتمتحده هنوز در حالت انقباض هستند. شاخص PMI تولیدی در ژانویه ۴۹.۱ را به ثبت رساند که از ۴۷.۱ در دسامبر افزایش یافت و پانزدهمین ماه متوالی را نشان داد که این رقم زیر آستانه ۵۰.۰ بود. تلاقی انعطاف پذیری اقتصادی، تقاضای رو به رشد بخشهای کلیدی و احیای مجدد در تولید جهانی تصویر قانع کنندهای را برای مس در سال ۲۰۲۴ ترسیم میکند. به طور کلی مس صرفا یک کالا نیست، بلکه یک کاتالیزور برای دوره جدیدی از رشد اقتصادی جهانی به حساب میآید.
منبع: دنیای اقتصاد