بازار فولاد در آستانه کما؟

به گزارش می‌متالز، شرایط بازار‌های کالایی در کشور به هم پیچیده است و بخش مهمی از این پیچیدگی ناشی از خوش‌بینی به وضعیت دلار و کاهش قیمت‌ها در ماه‌های پیش‌رو است؛ موضوعی که میزان خرید‌ها را در بورس و بازار برای این محصولات کاهش داده است.

در بازار فولاد شاهد افزایش عرضه محصولات در روز‌های اخیر هستیم که برخلاف روند قطعی برق و مشکلات تولید اتفاق افتاده که نشان می‌دهد شرکت‌های فولادی در حال روانه کردن موجودی انبار‌های خود به سمت بازار هستند و این باید یک سیگنال به کاهش قیمت‌ها در هفته‌های پیش‌رو باشد.

از سوی دیگر خریداران به نظر می‌رسد خرید‌های خود را به امید استفاده از اضافه رفاه ناشی از کاهش قیمت‌ها به عقب انداخته‌اند و این دو فاکتور به زودی بازار را به سمت افت بیشتر قیمت‌ها با سرعت بیشتر هدایت خواهد کرد.

این موضوع در بازار آزاد محصولات فولادی نیز مشاهده می‌شود. خریداران دست از خرید‌های کلان کشیده‌اند و بازار مشغول معاملات خرد است. از سوی دیگر به زودی به دلیل افت دمای هوا و توقف روند قطعی برق در شرکت‌های فولادی میزان عرضه‌ها بیشتر خواهد شد و این موضوع نیز خود مزید بر علت است.

علامت مهم دیگر در بازار فولاد تقاضای ضعیف در بازار مواد اولیه مانند آهن اسفنجی است و این در حالی است که تولید شمش همچنان بالاست و همه این موضوعات حکایت از نوعی کاهش انتظارات تورمی در زنجیره ارزش صنعت فولاد است. به خصوص آن که کاهش قیمت شمش در بورس و بازار نیز موید این مطلب است که بازار برای یک دوره کاهشی آماده می‌شود و فعالان صنعت به خوبی از این حقیقت آگاهند؛ مخصوصا آن که میزان تقاضا برای شمش همچنان کم‌تر از ۶۰‌ درصد به ثبت رسیده است که نشان می‌دهد نوردکاران منتظر کاهش قیمت شمش طی هفته‌های آتی هستند.

از سوی دیگر با روی کار آمدن دولت جدید و سیاست‌هایی که دولت به خصوص در عرصه صنعت به دنبال آن است حکایت از چهار سال آرامش در حوزه صنعتی دارد. البته این موضوع قطعیت ندارد و به مولفه‌های مهمی وابسته است؛ به عنوان مثال تغییرات قیمت ارز و یا موضوعات هسته‌ای و مذاکرات و ... با این حال انتظار می‌رود در حوزه‌های داخلی همچون کاهش بروکراسی در ادارات دولتی و یا جلوگیری از قوانین و دستورالعمل‌های خلق الساعه و تسریع روند تخصیص ارز و یا تصمیمات دیگر که از گذشته به تحریم‌های داخلی از آنها یاد می‌شود می‌تواند بخشی از چالش‌ها را مرتفع سازد.

در این بین کاهش قیمت ارز احتمالا فرصت‌های صادراتی را برای فعالان حوزه صنعت فولاد با چالش روبه‌رو می‌کند که به‌ نظر می‌رسد دولت برای تشویق صادراتی در این حوزه و ایجاد ظرفیت‌های مناسب صادراتی حمایت‌هایی را برای این صنایع در نظر بگیرد.

به نظر می‌رسد دولت جدید به دنبال یکسان‌سازی نرخ ارز خواهد رفت و این مساله احتمالا روی بسیاری از مولفه‌های سختگیرانه همچون موضوع پیمان‌سپاری ارزی و فروش ارز به سامانه نیما و ... اثر خواهد گذاشت و می‌تواند بخشی از ناهمواری‌ها در این مسیر را هموار سازد.

فعالان صنعت فولاد معتقدند نوسانات نرخ ارز، افزایش هزینه‌های تولید و تقاضای داخلی بر قیمت محصولات این حوزه به خصوص مقاطع اثر زیادی به همراه دارند و با رشد قیمت مواد اولیه و مشکلات حمل‌ونقل، تولیدکنندگان با چالش‌های اساسی مواجه‌اند. اما اینکه اقدامات دولت در حوزه کاهش چالش‌ها تا چه زمانی به نتیجه خواهد رسید مشخص نیست.

ارائه سیاست‌های حمایتی و تسهیلات، مدت‌ها طول می‌کشد تا تأثیر ملموسی در کاهش قیمت‌ها ایجاد کند؛ به خصوص آن که یکی از مهم‌ترین حمایت‌ها از صنعت فولاد راه‌اندازی مجدد پروژه‌های عمرانی و ساخت مسکن و طرح‌های مختلف در این زمینه است و تا زمانی این پروژه‌های مهم آغاز نشود حمایت‌های دیگر مقطعی و با دامنه اثرات کوتاه خواهند بود. بر این اساس باید گفت ایجاد تحرک در بازار داخل و تقویت صادرات دو موضوع مهم و وظیفه مهم دولت در قبال فعالان این صنعت است تا با کمک بخش خصوصی از ورود جدی بازار و صنعت به کما جلوگیری شود.

متاسفانه آن طور که کارشناسان این صنعت می‌گویند واردات محصولات فولادی از چین و کاهش صادرات محصولات فولادی ایرانی در حال‌ حاضر دو عارضه جدی در حوزه فروش این محصولات هستند که تداوم آنها دارای خطرات جدی است. این در شرایطی است که واردات در شرایط کنونی که تقاضا برای بازار‌های داخلی کاهش یافته و اصولا نیازی به واردات محصولات فولادی وجود ندارد و دولت باید به سرعت در این موضوعات ورود کند.

منبع: صدای بورس