به گزارش میمتالز، اندیشکده زیستمحیطی امبر (Ember) هشدار داده است که آسیای جنوب شرقی درخطر تعمیق وابستگی خود به سوختهای فسیلی است، زیرا تلاش میکند تقاضای فزاینده برای برق را برآورده کند. این اتاق فکر مستقر در انگلیس در گزارشی که روز سهشنبه منتشر شد، اعلام کرد که ۱۰ کشور اتحادیه کشورهای جنوب شرقی آسیا (ASEAN) کل افزایش ۳٫۶ درصدی تقاضای برق منطقه را در سال گذشته از طریق سوختهای فسیلی تأمین کردند.
در این گزارش آمده است که سهم اتحادیه کشورهای جنوب شرقی آسیا از انرژی تولیدشده توسط انرژیهای تجدید پذیر، در مقایسه با ۲۸ درصد در سال ۲۰۲۲، در بحبوحه کاهش تولید برقآبی به دلیل خشکسالی و سایر رویدادهای شدید، به ۲۶ درصد کاهشیافته است. براساس این گزارش، انتشار کربن در سال گذشته ۶٫۶ درصد رشد کرده است که نشاندهنده ۴۴ میلیون تن دیاکسید کربن اضافی در جو است.
براساس این گزارش، ویتنام، مالزی و فیلیپین بیشترین آلایندههای زغالسنگ را شامل میشوند، درحالیکه گازهای گلخانهای سنگاپور و تایلند بیشتر از منبع گاز طبیعی ایجادشدهاند.
بر اساس گزارش این اندیشکده کندی انتقال انرژی در منطقه به این معنی است که منطقه از مزایای انرژیهای تجدید پذیر، ازجمله کاهش هزینه انرژی خورشیدی و بادی، که اکنون ارزانتر از سوختهای فسیلی هستند، بیبهره خواهد ماند.
این اندیشکده در گزارش خود اعلام کرده است که ادامه کند این روند انتقال، خطر وابستگی بیشتر کشورهای جنوب شرقی آسیا به سوختهای فسیلی، از دست دادن فرصتهای ارائهشده توسط فناوریهای نوظهور انرژی پاک و اقتصاد و ناتوانی در دستیابی به اهداف اقلیمی را در پی خواهد داشت. در همین حال، تقاضای برق همچنان بهسرعت در حال رشد است و پاسخگویی به این تقاضا باانرژی پاک را بیش از هر زمان دیگری مهم میکند.
اندیشکده امبر میگوید که دو مورد از امیدوارکنندهترین راهحلهای بلندمدت، انرژی خورشیدی و انرژی بادی هستند، زیرا انرژی آبی به دلیل خشکسالی و تغییر الگوی باران چندان قابلاتکا نیست. این گزارش در حالی منتشر شد که آژانس بینالمللی انرژی (IEA) روز سهشنبه هشدار داد که آسیای جنوب شرقی برای دستیابی به اهداف اقلیمی خود تا سال ۲۰۳۵ باید ۱۹۰ میلیارد دلار یا ۵ برابر نرخ فعلی سرمایهگذاری خود سرمایهگذاری کند.
این سازمان بین دولتی مستقر در پاریس در گزارشی اعلام کرد حتی باوجود منابع انرژی پاک که پیشبینی میشود بیش از یکسوم رشد تقاضای انرژی را برآورده کند، این منطقه تا سال ۲۰۵۲ همچنان در مسیر افزایش انتشار کربن به میزان ۳۵ درصد قرار دارد. براساس گزارش آژانس بینالمللی انرژی، تقاضا برای برق در آسیای جنوب شرقی با نرخ سالانه ۴ درصد رشد خواهد کرد.
فاتح بیرول، مدیر اجرایی آژانس بینالمللی انرژی گفت که سرعت گسترش فناوریهای انرژی پاک کافی نیست و اتکای شدید مستمر به واردات سوختهای فسیلی، کشورها را بهشدت در معرض خطرات آینده قرار میدهد.
کورتنی ودربی، معاون برنامه آسیای جنوب شرقی مرکز استیمسون هم باور دارد که انرژیهای تجدید پذیر مانند انرژی خورشیدی پتانسیل بالایی دارند، اما هنوز موانع سازمانی زیادی در این راه وجود دارد. ودربی گفت که بسیاری از اعضای اتحادیه کشورهای جنوب شرقی آسیا در تلاش هستند همزمان ظرفیت تولید انرژی خود را مدرن ساخته و توسعه دهند که این روند منجر به ایجاد اولویتهای متناقض میشود، درحالیکه انرژیهای تجدید پذیر هنوز با مشکلاتی مانند ذخیرهسازی، مدیریت شبکه و ناتوانی در تولید برق براساس تقاضا در ساعات اوج مصرف مواجه هستند.