سیاست ارزی، قدرت رقابت را از تولید داخلی پتاس گرفته است

به گزارش می‌متالز، «محمدرضا طارمی» مدیر راهبری مجتمع پتاس خور و بیابانک و رئیس هیات‌ مدیره فسفات کارون در نشست خبری با حضور اصحاب رسانه به چالش‌های پیش‌روی این مجتمع پرداحت و عنوان کرد: در سال ۱۳۹۸ مجتمع پتاس به بخش خصوصی واگذار شد و در کارخانه با وجود تحریم‌ها برای تامین برخی مواد اولیه با مشکل رو‌به‌رو بود که با داخلی‌سازی این مواد، کارخانه پس از یک توقف چند ماهه راه‌اندازی شد.

وی در ادامه با اشاره به موانعی که برای کار وجود دارند، خاطرنشان کرد: مشکلات ارزی ۴۲۰۰ تومانی در سال ۱۳۹۸ و هم‌ اکنون در قالب ارز ۲۸ هزار و پانصد تومانی همچنان ادامه دارد و این موضوع سبب شده که ما به‌ عنوان تولیدکننده داخلی نتوانیم رقابت کنیم، چراکه هزینه‌های ما با نرخ ارز آزاد تامین می‌شود. در چنین شرایطی طبیعی است که هزینه واردات پتاس پایین‌تر تمام شود.

طارمی ادامه داد: با تمام این مشکلات، بر اساس نوع قرارداد واگذاری که در مجتمع پتاس خور و بیابانک بسته شد، زمینه پیشرفت این مجتمع را فراهم کرد و از تولید ۱۹ هزار تن پتاسیم به ۶۰ تا ۷۰ هزار تن رسید و ما برای سال ۱۴۰۵ هدف ۱۲۰ هزار تن را در نظر گرفته‌ایم.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: در بخش معدن و کارخانه ظرفیت افزایش در نظر گرفته‌ایم و بدین منظور ۳ هزار میلیارد تومان سرمایه‌گذاری انجام داده‌ایم. ۱۳ کیلومتر استخر را دولت طی ۱۳ سال ساخته است و ما قصد داریم طی ۶ ماه پروژه استخر‌ها را به اتمام برسانیم. در افزایش ظرفیت کارخانه نیز هم‌ اکنون تولید ظرفیت ۷۰ هزار تن را در دست اقدام داریم. همچنین گرانول تولیدشده را به وزارت جهاد کشاورزی می‌فروشیم.

مدیر راهبری مجتمع پتاس خور و بیابانک در زمینه زیرساخت‌های شهرستان خور و بیابانک عنوان کرد: در زمینه جاده، تامین آب، برق و گاز کمبود‌هایی وجود دارد. قطعی برق سبب لطمه به ما در بازه زمانی سال آینده می‌شود. اما به نظر می‌رسد که این کارخانه جای پیشرفت دارد. در زمان واگذاری، این مجتمع بین ۳۰ تا ۴۰ میلیارد تومان زیان‌ده بود. در سال ۱۴۰۳، ایمیدرو بابت حق‌السهم خود ۱۲۰ تا ۱۳۰ میلیارد تومان از ما گرفته است؛ این موضوع نشان‌دهنده آن است که این واگذاری تصمیم درستی بوده است. علاوه بر این در سال ۱۳۹۸ به میزان ۵۰۰ میلیون تومان حقوق مالکانه گرفت که در سال ۱۴۰۳ به حدود ۵۰ میلیارد تومان رسیده است.

طارمی افزود: در زمینه ماشین‌آلات معدنی دچار خودتحریمی شدیم که با وجود تولید داخلی اجازه واردات نداریم، اما تولیدکننده داخلی قادر به تامین نیاز داخل نیست. در برخی ماشین‌آلات باید دست دوم وارد کرد. این محدودیت‌ها روند کار را مشکل کرده‌اند. ما نیز تا آنجا که توانسته‌ایم اقدام به بومی‌سازی کرده‌ایم.

وی ادامه داد: یک مساله مهم دیگر آنکه کارخانه پتاس در استان اصفهان واقع شده و معدن آن در استان خراسان‌جنوبی قرار دارد. با توجه به حقوق دولتی که پرداخت می‌کنیم، بخشی از این حقوق دولتی باید به شهرستانی که معدن در آن واقع شده اختصاص یابد، اما به خراسان‌جنوبی اختصاص می‌یابد، درحالی‌که باید به شهرستان خوروبیابانک که جزو استان اصفهان و یک شهرستان محروم است، اختصاص یابد.

مدیر راهبری مجتمع پتاس خور و بیابانک ادامه داد: همچنین یک نقشه راه توسعه برای سولفات پتاسیم داریم. علاوه بر این برای کلرید کلسیم و اکسید منیزیم موجود در این معدن اقدامات اولیه انجام شده است.

طارمی افزود: کارخانه ۴ مگاوات مصرف برق دارد که معمولا ۳ مگاوات آن قطع است. البته قرار بود دیزل‌ ژنراتور نصب کنیم که برای این امر در زمینه تخصیص گازوئیل مشکل داریم. سال آینده نیز در این زمینه و برای تامین انرژی مشکلات بیشتری خواهیم داشت.

وی همچنین به موضوع واردات پرداخت و عنوان کرد: بحث دیگر ما در زمینه واردات است. با وجود تولید داخلی، اما شاهد واردات بی‌رویه پتاسیم هستیم. واردات آن با ارز ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان انجام می‌گیرد. شیرینی ارز دولتی باعث واردات پتاس شده است. این ارز سبب رانت می‌شود.

گزارش از پایگاه خبری فلزات خاورمیانه (می متالز)