
به گزارش میمتالز، گرینلند، که یک قلمرو نیمهخودمختار دانمارک است، دارای ذخایر معدنی قابل توجهی است که بسیاری از آنها حاوی مواد معدنی استراتژیک مانند عناصر نادر خاکی هستند که مورد توجه قدرتهای غربی است. چین در حال حاضر بر عرضه چندین ماده معدنی کلیدی، از جمله ۶۰ درصد از عرضه جهانی عناصر نادر خاکی و تقریباً تمام پالایش آنها، تسلط دارد. دولت گرینلند توسعه بخش معدنی خود را، که شامل حدود ۴۰ ماده در فهرست مواد معدنی حیاتی آمریکا و اتحادیه اروپا میشود، به عنوان یک استراتژی کلیدی برای تنوع اقتصادی میبیند.
گرینلند همکاری با شرکای اروپایی و آمریکایی را ترجیح میدهد. با این حال، اگر آنها مشارکت نکنند، گرینلند مجبور خواهد شد گزینههای دیگری از جمله چین را در نظر بگیرد.
مذکراتی برای تمدید تفاهمنامه حمایت از توسعه مواد معدنی گرینلند با آمریکا، که در دوره ریاستجمهوری اول دونالد ترامپ امضا شده بود، تاکنون بینتیجه مانده است. ترامپ، پس از انتخاب شدن برای دوره دوم، بارها تمایل خود را برای تصرف گرینلند ابراز کرده که از نظر مقامات گرینلند"بیاحترامی و ناخوشایند" است.
با وجود این، مشارکت چین در بخش معدن گرینلند در حال حاضر حداقل است و تنها دو شرکت چینی سهام اقلیتی در پروژههای غیرفعال دارند. گزارش شده است که آمریکا و دولت دانمارک برای جلوگیری از مشارکت چین در یک پروژه معدنی که یکی از بزرگترین ذخایر عناصر نادر خاکی جهان است لابی کردهاند و این پروژه در نهایت به شرکتی امریکایی فروخته شد.
گرینلند با تهدیدهای ترامپ برای تصرف، پیشنهاد همکاری با اتحادیه اروپا را برای توسعه مشترک منابع معدنی خود مطرح کرده است. این جزیره به دنبال تعمیق روابط دوجانبه خود با اتحادیه اروپا، با تمرکز بر مواد معدنی ارزشمند و انرژی تجدیدپذیر است. گرینلند اتحادیه اروپا را به دلیل تقاضا برای مواد معدنی و همسویی با استانداردهای زیستمحیطی، شریکی مطلوب میداند.
منبع: ایفنا