
به گزارش میمتالز، حاجاسماعیلی، فعال حوزه کارگری، درباره اینکه چرا کاهش نرخ بیکاری در جامعه احساس نمیشود گفت:واقعیت این است که بحث آمار گیری در کشور دچار مشکل است. به همین دلیل است که آمارها بیانگر کاهش نرخ بیکاری در جامعه است,، اما واقعیت چیز دیگری است. نمونه این موضوع را در بحث یارانهها و نفوس مسکن داریم، بخش زیادی از جامعه به نوع دهک بندیها اعتراض دارند، چرا که آمار گیریها دقیق نبوده است.
حاجاسماعیلی با بیان اینکه در حوزه اشتغال در بحث آمار گیری دچار انحراف هستیم گفت: تأکیدات این است که برای محاسبه آمار اشتغال باید از روشهای استاندارد و بینالمللی استفاده شود. اما به لحاظ جانمایی و موقعیت و زیرساخت شرایط بینالمللی را نداریم و همین مساله باعث خطا در محاسبات میشود. مثلاًیکی از موضوعات در آمار اشتباه این است که اگر کسی دو ساعت در هفته کار کند شاغل به حساب میآید,، اما این تعریف برای ایران با شرایط دشوار اقتصادی واقعا معنایی ندارد.
وی با تأکید بر اینکه کاهش نرخ بیکاری به معنی کاهش نرخ بیکاری عمومی نیست گفت:در بخشهای مختلف مانند جوانان، فارغ التحصیلان و زنان نرخ بیکاری بالا داریم.
حاجاسماعیلی افزود: این ادعا که کارخانه کارگر میخواهد، اما نیروی کار نمیرود صحیح نیست. ارزیابی دقیق از طریق موسسات معتبر انجام نشده است و این ادعا را قبول نداریم. چرا که هنوز نرخ بیکاری در کشور به صورت عمومی بالای ۷.۲ درصد است. در رابطه با گروه فارغ التحصیلان، جوانان و زنان که بیشترین مشارکت را در تولید دارند نرخ بیکاری بالایی داریم.
وی ادامه داد:بیش از ۴۰ درصد بیکاران را فارغ التحصیلان تشکیل میدهند. در زنان نرخ بیکاری بیش از ۲۳ درصد است. نرخ مشارکت زنان ۱۴.۵ درصد است. ما انتظارمان این است که نرخ مشارکت زنان حدود ۵۰ درصد افزایش یابد. چرا که تحصیل کرده هستند و سن ازدواج افزایش یافته است. تمکن مالی که خانواده میتوانست توسط زنان داشته باشد، کاهش یافته است. خانمها نیازمند استقلال مالی هستند، اینها موارد متعددی است که نیاز به حمایت شغلی دارند.
این کارشناس بازار کار با بیان اینکه سه بخش جمعیتی در کشور جویای کار هستند گفت: کاهش نرخ بیکاری عمومی نباید گول زننده باشد، بلکه باید نرخ مشارکت اقتصادی افزایش یابد. در حال حاضر نرخ مشارکت اقتصادی بسیار پایین است. زمانی که نرخ مشارکت کاهش یابد، جمعیت فعال هم کوچک میشود و نمیتواند بزرگ باشد. یکی از اصلیترین دلایل کاهش نرخ بیکاری، کاهش میزان مشارکت است. زمانی که مشارکت پایین باشد، یعنی جمعیت فعال رشد نداشته است، بنابر این بیکاری هم نمیتواند افزایش یابد.
این کارشناس بازار کار دلیل دیگر برای کاهش نرخ بیکاری را خروج نیروی کار از بازار کار خواند و گفت: به دلایل مختلف بخشی از نیروی کار از صف یافتن شغل خارج شده است، یا به مهاجرت فکر کرده است یا به سمت مشاغل غیررسمی که درآمد بیشتری دارد رفتهاند. بارها شنیدهاید که میگویند کار هست کارگر نیست. البته که این موضوع در کشور ارزیابی دقیقی نشده است. اما اگر چنین باشد، دلیل آن عدم دستمزد کافی و نبود شرایط مناسب برای کار است. در حالت کلی این نیست که میگویند بیکاری کاهش یافته است و بیکار نداریم. اتفاقا بیکاران در کشور وجود دارد، اما تمایلی برای کار ندارند.
حاجاسماعیلی با اشاره به بازار غیررسمی و دلالی گفت: زمانی که در کشور دلالی و واسطه گری و مشاغل کاذب باشد، خود به خود بازار رسمی کوچک میشود، در همین راستا اقتصاد کوچک میشود و این باعث میشود، که شاهد کوچک شدن جمعیت فعال باشیم. شرایط درآمدی و نبود روابط کاری سنگین باعث رشد مشاغل غیررسمی و کوچک شدن بازار کار رسمی میشود. همین این موارد در کاهش نرخ بیکاری تأثیر دارد وگرنه واقعیت این نیست که رشد اقتصادی، توسعه اقتصادی و اشتغالزایی خاصی انجام شده باشد.
منبع: خبرگزاری تسنیم