میدان گازی کیش و تقویت استقلال انرژی فولادسازان

به گزارش می‌متالز، بهره‌برداری از میدان گازی کیش به عنوان گامی مهم برای تأمین پایدار گاز در صنعت فولاد ایران، نقطه عطفی در همگرایی بین سیاست‌های انرژی و صنعت محسوب می‌شود. با توجه به سهم بالای صنعت فولاد در مصرف گاز طبیعی کشور و نقش این صنعت در تولید ناخالص داخلی، اشتغال و صادرات غیرنفتی، توسعه زیرساخت‌های تأمین گاز می‌تواند تأثیری عمیق بر پایداری زنجیره تولید فولاد داشته باشد.

میدان گازی کیش یکی از بزرگ‌ترین میادین گازی مستقل کشور است که طبق برآوردها، ظرفیت تولید روزانه حدود یک میلیارد فوت مکعب گاز را داراست. این میدان با توجه به موقعیت جغرافیایی و دسترسی به نسبت آسان به زیرساخت‌های انتقال، می‌تواند به‌ عنوان منبع پایدار انرژی برای صنایع انرژی بری مانند فولاد مورد بهره‌برداری قرار گیرد. مهم‌تر اینکه توسعه این میدان، وابستگی فولادسازان به منابع گازی جنوب غرب کشور (نظیر عسلویه و پارس جنوبی) را کاهش می‌دهد و توازن مصرف گاز در کشور را بهبود می‌بخشد.

اما تأمین گاز مورد نیاز صنایع فولادی از میدان گازی کیش نیازمند طراحی مکانیسم‌های شفاف و کارآمد است. وزارت نفت می‌تواند با عقد قرارداد‌های بلند مدت با شرکت‌های فولادی یا کنسرسیوم‌های صنعتی، تداوم عرضه گاز را با قیمت ثابت یا شناور مدیریت شده تضمین کند. این نوع قرارداد‌ها ضمن افزایش پیش‌بینی‌پذیری به سرمایه‌گذاران انگیزه توسعه زیرساخت‌های جانبی (نظیر خطوط انتقال، ایستگاه‌های تقویت فشار و واحد‌های ذخیره‌سازی گاز) می‌دهد.

از سویی دیگر همانگونه که در این خبر نیز ذکر شده، اجرای مرحله دوم توسعه میدان با همکاری یک کنسرسیوم خصوصی در حال پیگیری است. این مدل می‌تواند تعمیم یابد و برای کل زنجیره از استخراج تا انتقال و توزیع گاز به صنایع، ساختاری مشابه PPP (مشارکت عمومی-خصوصی) در نظر گرفته شود.

هم‌زمان با توسعه عرضه، باید به بهینه‌سازی مصرف گاز در واحد‌های فولادسازی نیز توجه شود. طرح‌هایی مانند بازچرخانی گاز، بازیافت حرارتی، و استفاده از سیستم‌های هوشمند مدیریت انرژی می‌توانند به کاهش مصرف و استفاده هدفمند از گاز کیش کمک کنند.

پایداری تولید در صنعت فولاد به‌طور مستقیم وابسته به امنیت انرژی است. طی سال‌های اخیر، قطع یا محدود سازی گاز در فصول سرد باعث توقف تولید، افت بهره وری، کاهش صادرات و تحمیل زیان به شرکت‌ها شده است. گاز کیش، به‌ عنوان یک منبع مجزا و مستقل، می‌تواند نقش «بیمه انرژی» برای واحد‌های فولادی ایفا کند و از نوسانات فصلی یا سیاسی در تأمین گاز جلوگیری کند. علاوه بر این، کاهش وابستگی به منابع گاز پارس جنوبی در بلندمدت به آزادسازی ظرفیت برای سایر صنایع نیز می‌انجامد.

اجرای موفق پروژه بهره‌برداری از میدان‌های گازی برای صنعت فولاد، نیازمند هماهنگی مستمر و برنامه ریزی مشترک میان وزارت صمت و وزارت نفت است. این همکاری می‌تواند در قالب موارد مختلفی همچون ایجاد کارگروه مشترک انرژی-صنعت، تعریف اولویت‌های گازی برای صنایع استراتژیک، تعریف اولویت‌های گازی برای صنایع استراتژیک و تضمین سرمایه‌گذاری بخش خصوصی می‌تواند در اجرای این طرح موثر باشد.

بهره‌برداری از میدان گازی کیش، تنها یک پروژه نفتی نیست، بلکه گامی در جهت تقویت استقلال انرژی صنایع، افزایش تاب‌آوری اقتصادی و حرکت به‌سوی تولید پایدار در صنعت فولاد است. موفقیت این طرح در گرو طراحی مکانیسم‌های هوشمند برای بهره‌برداری، قرارداد‌های شفاف، مشارکت واقعی بخش خصوصی و همگرایی نهاد‌های سیاست‌گذار است. وزارت صمت و وزارت نفت در این میان نقش تسهیل‌گر، تنظیم‌گر و حامی سرمایه‌گذاری را ایفا می‌کنند. اگر این روند به درستی مدیریت شود، می‌تواند به الگویی برای سایر صنایع انرژی بر کشور نیز تبدیل شود.

منبع: تیتر ۲۰