برنامه جامع ملی توسعه معادن شیلی، مشوق سرمایه‌گذاران خارجی

به گزارش می متالز، بیشتر کار استخراج در شیلی در منطقه «نورته گرانده» انجام می‌شود که بخش زیادی از بیابان آتاکاما را دربرگرفته است. آتاکاما یکی از خشک‌ترین بیابان‌های جهان به شمار می‌آید و به دلیل وجود مواد معدنی غنی در خاکش اهمیت دارد. این بیابان دارای یکی از بزرگ‌ترین منابع نیترات سدیم در جهان است که مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. پس از مس، طلا، نقره، مولیبدن، آهن و زغال سنگ، دیگر مواد معدنی تولیدشده در شیلی را تشکیل می‌دهند.

مشوق‌های شیلی در جذب سرمایه

در کنار حجم بالای ذخایر، توانمندی شیلی در جذب سرمایه‌گذاران خارجی در بخش‌های مختلف اقتصادی و بیش از همه بخش معدن از جذابیت‌های اقتصادی این کشور است؛ موضوعی که خداداد غریب‌پور، رئیس هیات عامل ایمیدرو در نشست امضای تفاهمنامه همکاری ایمیدرو و سازمان زمین‌شناسی نیز به آن اشاره کرد. این نشست، هفته گذشته برگزار شد و غریب‌پور درباره تجربه شیلی در جذب سرمایه‌گذار خارجی گفت: تولید ناخالص داخلی ایران و شیلی به طور تقریبی مانند یکدیگر و رقمی معادل ۲۵۰میلیارد دلار است. البته بهره بانکی شیلی ۳.۲ است و مانند ما نیست. در همین حال ارزش صادرات آن ۷۶میلیارد دلار و ارزش واردات آن ۷۴ میلیارد دلار است. این کشور همچنین ۷۷میلیارد دلار پروژه معدنی در دست اجرا دارد.
وی ادامه داد: نیمی از ۲۲ میلیارد دلار سرمایه خارجی، جذب این کشور شده و حدود ۱۱ میلیارد دلار آن به بخش معدن اختصاص دارد. این کشور همچنین مشوق‌هایی برای جذب سرمایه‌گذار خارجی ایجاد کرده است. شیلی با ۳ کشور جهان قرارداد تجارت آزاد امضا کرده و اطلاعات زمین‌شناسی را به طور کامل برای مردم تامین کرده است. همچنین یک برنامه جامع ملی توسعه معادن را از کنسانتره تا فرآوری به طور کامل منتشر کرده است. این کشور همچنین ۷۰درصد هزینه مطالعات دانش‌بنیان و ۳۰ درصد هزینه پروژه‌ها را به بخش خصوصی پرداخت می‌کند.

افت و خیزها

با این حال اما جریان سرمایه‌گذاری خارجی در شیلی هم افت و خیزهای منحصر به خود را دارد. بنا بر داده‌های وب‌سایت اِستَندِر، جریانات سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در شیلی در سال ۲۰۱۷ میلادی (نیمه دی ۱۳۹۵ تا نیمه دی ۱۳۹۶) برای سومین سال پی در پی کاهشی بود. بنا بر گزارش سرمایه‌گذاری جهانی که در سال گذشته میلادی از سوی کنفرانس توسعه و تجارت سازمان ملل متحد منتشر شد، در سال ۲۰۱۶ میلادی (۱۳۹۵ خورشیدی) جریانات سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی ۱۱ میلیارد دلار امریکا بود، در حالی که در سال ۲۰۱۷ میلادی(۱۳۹۶ خورشیدی) این رقم به ۶.۷ میلیارد دلار کاهش یافت.
این کاهش سرمایه‌گذاری، بیشتر برآمده از کاهش تدریجی عیار کانی‌ها، افزایش تنش در روابط بین صنایع و بالا رفتن هزینه‌های نیروی کار بود. با این وجود پیش‌بینی می‌شود که سرمایه‌گذاری در این بخش به لطف بهبود بهای مس افزایش یابد. در سال ۲۰۱۷ میلادی، شیلی در میان ۱۹۰ کشور جهان رتبه ۳۹ را در میزبانی از جریانات سرمایه‌گذاری خارجی داشت که البته این رتبه در مقایسه با سال ۲۰۱۶ میلادی ۶ مرتبه کاهش پیدا کرده بود. همچنین در همین سال، امریکا، کانادا، هلند و اسپانیا بیش از نیمی از سرمایه‌گذاری خارجی شیلی را انجام دادند که بیشتر در بخش‌های معدن، بیمه، حمل‌ونقل، انرژی و ساخت‌وساز بود.

روایت انجمن مس شیلی از جذب سرمایه خارجی

در همین زمینه، انجمن مس شیلی (کوچیلکو) در وب‌سایت خود دلایل جذابیت بخش معدن این کشور را به این شرح فهرست می‌کند: کیفیت و موقعیت منابع، چارچوب قانونی کار که ثبات و امنیت سرمایه را تضمین می‌کند، متخصصان معدنی بسیار کارآزموده، زیرساخت انرژی و شبکه حمل‌ونقل پیشرفته و گروه‌های ارائه‌دهنده کالا و خدمات معدنی که در مناطق معدنی مستقر هستند. داده‌های کوچیلکو همچنین حکایت از آن دارد که شیلی در سال ۲۰۱۷ میلادی ۶هزار و ۴۱۹ میلیون دلار سرمایه خارجی جذب کرد و از این رقم ۴هزار و ۹۰۰ میلیون دلار به بخش معدن مربوط می‌شد. همچنین در این سال، مس، مولیبدن، نقره، طلا، نیترات، ید و لیتیوم، مهم‌ترین محصولات بخش معدن را در این کشور تشکیل می‌دادند. شیلی در این سال نزدیک به ۵هزار و ۵۰۳ میلیون تن مس تولید کرد و ۲۷.۲ درصد تولید جهانی را در آن سال به خود اختصاص داد، در حالی که ۲۱درصد ذخایر مس جهان در آن سال در اختیار شیلی بود.
 شیلی همچنین در همین سال ۶۲.۷ میلیون تن مولیبدن تولید کرد و سهم ۲۰.۴ درصدی از تولید جهانی را به خود اختصاص داد، در حالی که ۱۱درصد ذخایر مولیبدن جهان را در اختیار داشت.
تولید نقره شیلی در سال ۲۰۱۷ میلادی بیش از هزار و ۳۱۸ میلیون تن نقره بود که ۵.۳ درصد تولید جهانی را به خود اختصاص داد، در حالی که ۵درصد ذخایر جهان را در خود جای داده بود. علاوه بر این موارد، شیلی در این سال ۳۷.۹ میلیون تن طلا تولید کرد که شامل ۱.۲ درصد تولید جهانی طلا می‌شد و ۷درصد ذخایر جهان را به خود اختصاص داده بود. همچنین در سال ۲۰۱۷ میلادی بیش از هزار و ۱۶۰.۳۸۴ تن نیترات در شیلی تولید شد و این کشور در آن سال به عنوان تنها دارنده ذخایر این ماده معدنی، تولیدکننده انحصاری آن در جهان به شمار می‌آمد. شیلی در این سال ۱۵هزار و ۴۷۳ تن ید تولید کرد و با در اختیار داشتن ۱۱درصد ذخایر ید جهان ۶۰درصد تولید این ماده را به خود اختصاص داد و در نهایت با تولید ۵۵هزار و ۴۵۲ تن لیتیوم ۳۷.۶ درصد لیتیوم جهان را در حالی تولید کرد که ۴۸ درصد ذخایر آن را در سال ۲۰۱۷ میلادی در اختیار داشت. کوچیلکو در بخشی دیگر از این گزارش می‌نویسد: درجه کانی‌سازی مس در شیلی با هیچ کجای جهان برابری نمی‌کند. در حقیقت شیلی محل استقرار برخی از بزرگ‌ترین و شناخته شدن‌ترین معادن جهان است.
نزدیک به ۸۰درصد تولید شیلی از ذخایر مس پورفیری است که غنی از مولیبدن، طلا و نقره به عنوان محصول فرعی هستند و بیشتر این ذخایر در شمال این کشور قرار گرفته‌اند. دومین منبع بزرگ تولید مس و ذخایر آن در شیلی «اِستِراتابوند» نام دارد که در سواحل شمالی و بخش‌هایی از مرکز شیلی قرار گرفته‌اند. این نواحی دربردارنده سولفید و مس اگزوتیک هستند. ذخایر رگه‌ای هم به طور تقریبی تمام شده‌اند.
 کان‌سازی طلا در شیلی به وفور انجام می‌شود و در حالی که ذخایر آبرفتی در سراسر کشور یافت می‌شوند اما تمرکز شرکت‌های استخراج‌کننده، بیشتر بر ذخایر اپی تِرمالی است که با نقره همراه هستند.