به گزارش می متالز، اما در صنایع پاییندست آلومینیوم که میتواند ارزشافزوده بسیاری را به همراه بیاورد، فناوری قدیمی سبب شده است که چندان نتوانند در رقابت با جهان این صنعت را پیش ببرند.
البته یکی از مهمترین مشکلاتی که صنایع پاییندست با آن دست به گریبان هستند، سرمایه در گردش پایین است تا بتوانند فناوریهای جدید خود را روزآمد کنند، چراکه این واحدها نیاز به پشتوانه قوی مالی دارند.
فناوری واحدهای صنایع آلومینیوم مربوط به دهه ۷۰ است و نیاز به بازسازی اساسی دارد از اینرو این واحدها به نوعی دچار عقبماندگی در زمینه فناوری هستند.
همین روزآمد نشدن واحدهای فناوری سبب شده است که در ۲ دهه گذشته، محصولات دیگری جایگزین برخی صنایع آلومینیوم شوند و بازار را به تصرف خود درآورند؛ مانند جایگزینی در و پنجره پروفیل و یوپیویسی با آلومینیوم که سبب شده است بسیاری از آلومینیومکارها ورشکسته شوند.
البته علاوه بر سرمایه در گردش، این واحدها با کمبود مواد اولیه نیز روبهرو هستند چراکه حدود ۸۰ درصد هزینههای ماهانه یک شرکت تولیدکننده آلومینیوم، صرف خرید مواد اولیه و حدود ۲۰ درصد دیگر نیز شامل دستمزد میشود.
به همین دلیل اگر واحدهای پاییندست در تامین مواد اولیه و سرمایه در گردش با مشکلاتی دست به گریبان باشند، ادامه کار آنها بسیار دشوار میشود و این سبب افت تولید خواهد شد.